تاثیر ‌روانی رنگها

از ديرباز تأثير روانى رنگ‌ها در اشخاص مختلف مورد توجه دانشمندان بوده است؛ مثلاً ثابت شده که اتاق‌هاى ‌آبى در بيمارستان‌ها يا شيشه‌هاى آبى رنگ روى بيماران تأثير مثبتى به‌جاى مى‌گذارد و يا رنگ‌هاى سبز و آبى خستگى را کاهش مى‌دهند. رنگ‌هاى سبز و آبى از رنگ‌هاى سردند و آبى رنگ آرامش است.

رنگ‌هاى بنفش و ارغوانى از رنگ‌هاى مجلل و فاخرند و بنفش رنگ وقار و عفت‌نفس است. قرمز تيره و بنفش تيره و سياه قابليت ديد کمترى دارند و فضا را محدودتر نشان مى‌دهند. قرمز سمبل زندگي، قدرت و نشاط است اما براى اشخاص عصبى مناسب نيست. نارنجى سمبل انرژى است و ليموئى اشتهاآور است و براى اشخاص عصبى مناسب مى‌باشد. رنگ سبز و آبى توأماً باعث شادى مى‌شوند، براى همين است که دريا و سبزه موجب تسکين اعصاب و رفع خستگى روان است.

تلفيق رنگ سياه، و زرد تأثير بصرى زيادى دارد و براى مشخص کردن موانع و محدوده‌هاى خطر استفاده مى‌شود.

در روانشناسى نوين، رنگ‌ها يکى از معيارهاى سنجش شخصيت به‌شمار مى‌آيند؛ چرا که هر يک تأثير خاصى در روح و جسم هر فرد باقى مى‌گذارند و نشانگر وضعيت روانى و جسمى وى هستند انسان از روزگاران دور تحت نفوذ و تأثير رنگ‌هاى پيرامون خويش بوده و در طى صد و چند سال گذشته که صنعت رنگ‌سازى به اوج تحول خود رسيده، اين تأثير دو چندان شده و در همهٔ ارکان زندگى انسان‌ها رخنه کرده است. اين استفاده روزافزون از رنگ‌ها تحول زيادى در زمينهٔ روانشناسى رنگ پديد آورده است.