|
|
| |
نام فارسى |
|
ايمي‌پرامين |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
IMIPRAMINE HCL |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Sk-Pramine . Tanimine. Tipramine. Tofrenil |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
ضد افسردگى |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
امین سه ظرفیتی دی بنزازپین |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
از برداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سرتونین در انتهاهای عصبی جلوگیری کرده و بدین ترتیب اثر آنها را در سلول‌های عصبی افزایش می‌دهد. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
افسردگی، شب ادراری در بچه‌ها اختلالات اضطرابی، وسواس، دردهای مزمن. |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
بالغین: 100-75 mg در روز، خوراکی یا عضلانی در دوزهای منقسم که می‌تواند 50-25 mg تا 200 mg به آن افزوده شود ولی نباید از 300mg در روز تجاوز کند، دوز روزانه را می‌توان قبل از خواب تجویز کرد.
کودکان: 75-25 mg خوراکی در روز (حداکثر تا 5mg/kg/day)
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط به ضدافسردگي‌هاى سه حلقه‌اي، مرحله بهبودى انفارکتوس ميوکارد، اختلالات تشنجي، هيپرتروفى پروستات. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبی:
خونی: آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی، ائوزینوفیلی، لکوپنی.
دستگاه عصبی مرکزی: سرگیجه، خواب‌آلودگی، منگی، سردرد، اضطراب، ترمور، تحریک، ضعف، بی‌خوابی، کابوس شبانه، علائم خارج هرمی (در زمان پیری) افزایش علائم روانی، بی‌حسی.
گوارشی: اسهال، خشکی دهان، تهوع، استفراغ، ايلئوس پاراليتيک، افزايش اشتهاء، کرامپ، ناراحتى در ناحيه اپيگاستر، يرقان، هپاتيت، استوماتيت.
ادرارى تناسلي: احتباس ادراري، نارسائى حاد کليه.
پوستي: راش، کهير، تعريق، خارش، حساسيت به نور.
قلبى عروقي: کاهش فشارخون اورتواستاتيک، تغييرات ECG، تاکيکاردي، افزايش فشارخون، طپش قلب.
چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، وزوز گوش، ميدرياز.
احتياطات:
در اقدام به خودکشي، افسردگى شديد، افزايش فشار داخل چشم، گلوکوم با زاويه تنگ، احتباس ادراري، بيمارى قلبي، کبدي، پرکارى تيروئيد، درمان با الکتروشوک، جراحى انتخابي، پيري، حاملگى (در گروه C قرار دارد) با احتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: خوراکى ۲ـ۱ ساعت. عضلاني، ۳۰ دقيقه. متابوليسم: کبدى (به متابوليت فعال دزپيرامين) و کليوى (نيمه عمر ۱۶ـ۸ ساعت).
تداخلات داروئي: مصرف همزمان MAOI سبب بروز برافروختگي، هيپيرپيرکسي، تاکيکاردي، و کريز هيپرتانسيو مي‌شود، مصرف مواد مخدر و خواب‌آور باعث ازدياد تضعيف CNS مي‌شود، داروهاى آنتى هيپرتانسيو باعث تشديد تضعيف CNS مي‌شوند؛ سايمتيدين باعث کاهش متابوليسم دارو و افزايش سطح آن مي‌شود، متيل فنيدات باعث مهار متابوليسم و افزايش سميت آن مي‌شود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ فشار خون (خوابيده و ايستاده) و نبض هر ۴ ساعت؛ در صورتي‌که فشار سيستوليک کمتر از ۲۰mmHg است از ادامه مصرف دارو خودداى کرده و به پزشک اطلاع دهيد.
ـ در بيمار مبتلا به ناراحتى قلبى عروقى هر ۴ ساعت علائم حياتى را چک کنيد.
ـ آزمايشات خوني: CBC، لکوسيت با افتراق گلوبولى و آنزيم‌هاى قلبى در درمان طولانى مدت.
ـ آزمايشات کبدي: ALt, ASt, بيليروبين، کراتينين.
ـ اندازه‌گيرى وزن به‌طور هفتگي، اشتهاء ممکن است افزايش يابد.
ـ ECG از نظر صاف شدن موج T، بلوک شاخه‌اي، بلوک AV، و اختلالات ريتم در بيماران قلبي.
توصيه‌ها:
ـ افزايش مايعات و حجم غذا در صورت وجود يبوست و احتباس ادراري.
ـ مصرف دارو با غذا يا شير در صورت بروز علائم گوارشي.
ـ در صورتي‌که تجويز زياد از حد در طى روز به‌وجود مي‌آيد، دارو را در زمان قبل از خواب تجويز کنيد، مي‌توان تمام دوز را قبل از خواب مصرف کرد و افراد پير ممکن است دوز يک‌بار در روز دارو را تحمل نکنند.
ـ استفاده از آدامس، آب‌نبات سفت يا جرعه‌هاى مکرر آب در صورت وجود خشکى دهان.
ـ دارو را در ظروف محکم و در دماى اطاق نگهدارى و از انجماد آن بپرهيزيد.
ـ به‌خاطر ايجاد سرگيجه و خواب‌آلودگى در شروع درمان، در موقع حرکت کردن به بيمار کمک کنيد.
ـ امکانات رفاهى شامل نرده حفاظ در ابتدا براى بيماران پير فراهم شود.
ـ بلعيدن دوز خوراکى دارو را کنترل کنيد.
ارزيابى باليني:
علائم اسکتراپيراميدال ابتدائاً در بيماران مسن: سفتي، ديستونى و عدم توانائى نشستن.
وضعيت رواني: خلق و خوي، احساس، تمايل به خودکشي، افزايش علائم رواني: افسردگي، سوءظن
احتباس ادراري، يبوست؛ يبوست با احتمال بيشتر در بچه‌ها ايجاد مي‌شود.
علائم محروميت: سردرد، تهوع، استفراغ، درد عضلاني، ضعف، اين علائم معمولاً زمانى ايجاد مي‌شوند که مصرف دارو به‌طور ناگهانى قطع شود.
در صورت مصرف الکل دارو را تا صبح به بيمار ندهيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ بروز اثرات درمانى مي‌تواند ۳ـ۲ هفته طول بکشد.
ـ به‌خاطر ايجاد خواب‌آلودگي، سرگيجه و تارى ديد، رانندگى و کارهائى که نياز به هوشيارى دارند، با احتياط انجام شوند.
ـ اجتناب از مصرف الکل و ديگر تضعيف‌کننده‌هاى دستگاه عصبى مرکزي.
ـ در صورت قطع سريع مصرف طولاني‌مدت دارو ممکن است تهوع، سردرد، و بي‌حالى ايجاد شود.
ـ به‌خاطر ايجاد حساسيت به نور از کلاه لبه‌دار يا محافظ پوستى استفاده شود.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: بيليروبين سرم آلکالين فسفاتاز، قند خون.
کاهش: VMA,5-HIAA، کاته کول آمين‌هاى ادراري.
درمان مصرف بيش از حد دارو: کنترل ECG، القاء استفراغ، لاواژ، ذغال فعال، تجويز داروهاى ضدتشنج. |
|
|
|
