تاول

ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم:

۱. علت پیدایش تاول‌ها را نمی‌‌دانید.

۲. اگر سنتان بالاست یا دیابت دارید و ناگهان تاول‌هائی بر روی پا و قوزکتان پیدا شده‌‌اند.

۳. تاول‌ها بعد از یکی دو روز شروع به بهبود نمی‌کنند یا چرکی، قرمز، داغ یا دردناک می‌شوند.

۴. تاول‌هائی با قطر برزرگ‌تر از پنج‌ سانتی‌متر پیدا شده‌اند.

۵. تاول‌های دردناکی به دور دهان ظاهر شده‌اند.

۶. اخیراً شروع به خوردن داروی تازه‌ای کرده‌اید (حتی اگر قبلاً این دارو را بدون ناراحتی مصرف کرده‌اید).

ـ پیدایش تاول نشانهٔ چیست:

یک روز را در معرض آفتاب به‌سر می‌برید، شاید با پوتین‌های تازه پیاده‌روی کرده‌اید یا درختی را تبر انداخته‌اید؛ و حالا دست یا پایتان تاول زده است. چیزهائی مثل کفش سفت یا تبر زدن ممکن است باعث تاول‌های مالشی شوند. آفتاب سوختگی همراه با تاول نیز اگر به‌مدت زیاد در معرص آفتاب قرار بگیرید، اجتناب‌ناپذیر است. علت بیشتر تاول‌ها معلوم است، گرچه بعضی موارد آن نامشخص است. مثلاً واکنش به داروهائی مثل برخی آنتی‌بیوتیک‌ها، مدرها، و مسکن‌ها ممکن است به‌صورت پیدایش تاول در هر جای بدن باشد.

عفونت‌های زیادی نیز باعث ایجاد تاول می‌شوند، از عفونت پای ورزشکار و تبخال گرفته تا زوتا (آبله مرغان بزرگسالان). بالاخره، تماس نزدیک با موادی که به آن حساسیت دارید، مثلاً پیچک سمی، می‌تواند باعث پیدایش تاول‌های خارش‌دار شود. علت تاول هر‌چه باشد، همهٔ آنها مثل هم هستند. تاول جدا شدن لایهء روئی پوست از لایهٔ زیرین آن است و جمع شدن مایع در بین این دو لایه ایجاد یک کیسهٔ پر از آب می‌کند.

ـ درمان تاول:

درمان تاول بستگی زیاد به فراوانی و علت آن دارد. در اینجا نکاتی دربارهٔ درمان آنها گفته می‌‌شود. تاول را دستکاری نکنید. دستکاری نکردن تاول‌های سالم بهترین کار است. با نترکاندن تاول پوست زیر آن در محیط مناسبی بهبود می‌یابد و وجود مایعات بدن بر روی آن برایش بهتر است. اگر در اثر پیاده‌روی تاول بزرگی پیدا شده است، استثنائاً باید آن را تخلیه کرد. پزشک این کار را با کشیدن مایع آن به‌وسیلهٔ یک سرنگ استریل انجام می‌دهد. اگر مجبورید خودتان این کار را انجام دهید، سوزنی را بر روی شعلهٔ آتش بگیرید یا با الکل آن را تمیز کنید. سپس آن را به آرامی در نوک تاول فرو کنید؛ مایع تاول را خارج کرده و آن را باندپیچی کنید. تمام پوست روی تاول را پاره نکنید. بهتر است که همیشه چند سوزن استریل در جعبهٔ کمک‌های اولیه داشته باشید.

پوست پاره شده را بر روی آن برگردانید. اگر چیزی پوست روی تاول را پاره کند، پوست را بر روی آن برگردانید تا از زخم آن محافظت کند. سپس کمی پماد ضدعفونی کننده بر روی آن مالیده و آن را با پارچه، نه با مواد نایلنی یا پلاستیکی، باندپیچی کنید. وسائل مخصوص باندپیچی تاول‌ها را می‌توانید از داروخانه‌ها و برخی فروشگاه‌های ورزشی تهیه کنید.

روی تاول فشار نیاورید. بهترین کار برای دور کردن فشار از روی تاول‌های پا گذاشتن بالشتک نمدی یا اسفنجی به دور آن است. ناحیهٔ تاول را باندپیچی کرده و برای جلوگیری از مالش آن کفش‌ها را عوض کنید. مراقب باشید که بالشتک را کمی دورتر از تاول بگذارید تا لبهٔ آن با تاول برخورد نکند.

مراقبت تاول‌های کوچک باشید. تاول‌های کوچک پاره شده را با چیزی غیر چسبناک، مثل گاز وازلین، بپوشانید و سپس آن را با گاز معمولی باندپیچی کنید. علت تاول را بیابید. تاول‌های ناشی از داروها یا عفونت‌ها را به پزشک نشان دهید. (بهتر است هر تاولی را که ظرف یک هفته خوب نمی‌شود به پزشک نشان دهید.) درمان آن ممکن است تغییر دارو یا تجویز آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت باشد. (رجوع کنید به: تبخال؛ خارش پا؛ دانه‌های پوستی).