تیومالات (تیومالات طلا) - GOLD SODIUM THIOMALATE (Sodium Aurothiomalate)

	نام فارسى		تيومالات (تيومالات طلا)
	نام انگليسى		GOLD SODIUM THIOMALATE (Sodium Aurothiomalate)
	نام تجارى دارو		Myochrysine
	گروه دارويى		ضدآرتریت
	گروه شيميايى دارو		املاح طلا
	مكانيسم اثر		دارای اثرات ضدالتهابی و مهار سیستم ایمنی است. احتمالاً با مهار فاگوسیتوز و مهار سنتز پروستاگلاندین‌ها باعث تغئیر پاسخ ایمنی می‌شود.
	موارد مصرف		آرتریت روماتوئید حاد، موارد تثبیت نشده مانند آرتریت پسوریاتیک و سندرم Felty.
	ميزان مصرف		بالغین: ابتدا 10mg به‌صورت عضلانی در هفته اول، 25mg در هفته دوم، سپس به مقدار 50-25 mg در هفته مجموعاً به مقدار 1gr. در صورت بهبود علائم 50-25 mg هر دو هفته به‌مدت 20-2 هفته، سپس همین مقدار هر 4-3 هفته تا بهبود کامل علائم یا بروز عوارض جانبی. کودکان: 10mg عضلانی در ابتدا، سپس 1mg/kg در هفته؛ یا 5-۵/۲ me برای هفته اول و دوم، سپس 1mg/kg هر 4-1 هفته (حداکثر دوز واحد 50mg). موارد منع مصرف: سابقه مسموميت شديد با طلا و ديگر فلزات سنگين، SLE، سندرم شوگرن (RA در)، اختلالات کليوى و کبدى و خوني، هپاتيت عفوني، ديابت، CHF، حاملگى (گروه C).
	توضيحات دارو		عوارض جانبی: گوارشی: استوماتیت، طعم فلزی، تهوع، استفراغ، هپاتیت و یرقان. خونی: (نادر) ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز، آنمی هیپوپلاستیک یا آپلاستیک ائوزینوفیلی، لکوپنی کلیوی: گلومرولیت، هماچوری، پروتئینوزی، سندرم نفروتیک. پوستی: درماتيت (شايع) خارش، قرمزي، سندرم استيونس جانسون، بثورات ثابت پوستي، آلوپسي، افتادن ناخن، پيگمانتاسيون خاکسترى ـ آبى پوست (به‌علت رسوب طلا در بافت زنده). قلبى عروقي: سرگيجه، سنکوب، برافروختگي، تعريق (واکنش شبه نيتراتي)، براديکاردي. ديگر موارد: رسوب در چشم، حساسيت به نور، آنافيلاکسي، فيبروز ريوى و پنومونى بينابيني، ادم آنژيونوروتيک، نوريت محيطي. فارماکوکينتيک: جذب عضلاني: آهسته و نامنظم. اوج اثر:۶ـ۳ ساعت. انتشار: خصوصاً به مايع سينوويال، کليه، کبد و طحال، از CNS رد نمي‌شود. متابوليسم: ناشناخته. دفع: کليوى و گوارشى (نيمه عمر ۲۷ـ۳ روز بعد از دوز واحد و تا ۱۶۸ روز با دوزهاى چندگانه). ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ کامل ادرار: از نظر پروتئينورى و يا هماچورى قبل از شروع درمان لازم است. در صورتي‌که پس از شروع درمان هريک از عوارض فوق مشاهده شد دارو را قطع کنيد. ـ خون: از نظر CBC, Hb همراه شمارش افتراقي، شمارش پلاکت قبل از شروع درمان و در فواصل منظم پس از شروع دارو لازم است. توصيه‌ها: ـ براى تزريق ابتدا ويال دارو را به‌منظور يکنواخت‌کردن سوسپانسيون تکان دهيد. ـ دارو را در ربع فوقانى خارجى عضله گلوتئوس تزريق کنيد و به‌خاطر احتمال بروز واکنش nitritoid (سرگيجه، گرگرفتگى صورت، سنکوپ) بهتر است بيمار مدت نيم‌ساعت دراز بکشد. ارزيابى باليني: علائم مسموميت: قبل از هر تزريق مي‌بايست در مورد علائم درماتيت، خارش گذرا، استوماتيت، طعم فلزي، سوء هاضمه تحقيق شود و در صورت مشاهده هريک از علائم پزشک در جريان فرد قرار گيرد. واکنش آلرژيک: ممکن است طى ۱۰ دقيقه پس از تزريق (يا هر زمان ديگر) بروز کند. در صورت اتفاق اين واکنش درمان را قطع کنيد. اختلالات خوني: آفت سريع Hb، کاهش WBC به کم‌تر از mm3/۴۰۰۰، ائوزينوفيل بيش از ۵% و آفت پلاکت‌ها به کم‌تر از mm3/۱۰۰،۰۰۰ نشان‌دهنده مسموميت احتمالى هستند. آموزش به بيمار و خانواده: ـ به بيمار توضيح دهيد که ظهور اثرات درمانى ممکن است تا ۲ ماه به‌طور انجامد. ـ به بيمار بگوئيد که درماتيت ناشى از طلا در صورت قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشيد تشديد يابد. ـ بيمار بايد در صورت مشاهده بروز پورپورا و اکيموز جهت شمارش پلاکت به پزشک مراجعه کند. ـ بيمار بايد نسبت به بروز علائم مسموميت هوشيار باشد. اکثر علائم در دومين يا سومين ماه درمان هنگامي‌که کل مقدار تزريق شده بين ۵۰۰ـ۲۵۰ mg باشد ظاهر مي‌شود.