سقط‌جنین

از دست دادن جنين در هر زمانى قبل از بيست و هشتمين هفتهٔ حاملگي، سقط جنين به‌شمار مى‌آيد. معمولاً سقط جنين به غير عادى بودن يا مرده بودن جنين مربوط مى‌شود، بنابراين، اين عمل يک مکانيزم دفاعى است که مانع از رشد کامل يک نوزاد غيرعادى مى‌شود.

حدود ۲۰ درصد از تمامى حاملگى‌ها به سقط جنين منجر مى‌شود. البته بعضى از زن‌ها ممکن است 'تهديد' سقط جنين را تجربه کنند. اين حالت عبارت است از مشاهدهٔ مقدار کمى لکه‌هاى خون در واژن و درد مختصر در لگن خاصره (ممکن است بدون درد هم باشد). سقط جنين کامل هميشه خطر خونريزى شديد واژنى را دربردارد. سقط جنين ناقص يک حالت وخيم است زيرا بخشى از محتويات رحم در رحم باقى مى‌ماند و احتمالاً منجر به خونريزى شديد مى‌شود.

- عوارض و نشانه‌ها:

۱. خونريز واژنى و در صورتى‌که شديد باشد بروز عوارض و نشانه‌هاى شوک.

۲. دردهائى شبيه به گرفتگى ماهيچه در قسمت پائين شکم يا لگن خاصره که ممکن است شديد باشند.

۳. خروج جنين و محتويات رحم.

- هدف:

به مصدوم اطمينان خاطر بدهيد او را آرام کنيد به بيمارستان برسانيد.

- درمان:

۱. به مصدوم اطمينان خاطر بدهيد و او را گرم نگه داريد. او را به پشت بخوابانيد به‌طورى که سر و شانه‌هاى آن بالا باشد و زانوهاى آن کمى خم شود.

۲. نبض و ميزان تنفس را چک کنيد.

۳. يک نوار بهداشتى يا حوله تميز روى واژن بگذاريد.

۴. بلافاصله مصدوم را به بيمارستان برسانيد.