آمار نشان می‌دهد که اختلال نعوظ در ۵۰% مردان مبتلا، اساس طبی دارد. علل طبی اختلال نعوظ در جدول بیماریهای طبی که باعث اختلال نعوظ می‌شوند فهرست شده است.
- بیماریهای طبی که باعث اختلال نعوظ می‌شوند:
- بیماریهای عفونی و انگلی:
آلفانتیازیس (elephantiasis)
اوریون
- بیماری قلبی عروقی:
بیماری آترواسکلروزی
آئوریسم آلبرت
سندرم لِریش (Leriche's syndrome)
نارسائی قلبی
- اختلالات کلیوی و مجاری ادرار:
بیماری پیرونی (peyronie's disease)
نارسائی مزمن کلیوی
هیدروسل و واریکوسل
- اختلالات کبدی:
سیروز (معمولاً همراه با وابستگی به الکل است)
- اختلالات ریوی:
نارسائی تنفسی
- اختلالات ژنتیک:
سندرم کلاین‌فلتر
آترومالی‌های مادرزادی رگی و سرخرگی آلت تناسلی
اسکلروز متعدد (MS)
میلیت عرضی (transverse myelitis)
بیماری پارکینسون
صرع لوب‌تمپورال
بیماری نئوپلاستیک و تروماتیک نخاع
تومور سیستم عصبی مرکزی
اسکلروز آمیوتروفیک جانبی (Amyotrophic lateral sclerosis)
نوروپاتی محیطی
فلج عمومی (general paresis)
تابس دورسالیس (tabes dorsalis)
- عوامل داروئی:
الکل و مواد اعتیادآور دیگر (هروئین، متادون، مورفین، کوکائین، آمفتامین‌ها، و باربیتورات‌ها)
داروهای تجویزی پزشک (داروهای روانگرا، داروهای ضدفشار خون، استروژن‌ها و ضدآندروژن‌ها)
- مسمومیت:
سرب (Plumbism)
سموم ضدآفات نباتی
- اعمال جراحی:
پروستاتکتومی پری‌نئال
قطع کولون شکمی - پری‌تئال
سمپاتکتومی (اغلب در انزال اشکال ایجاد می‌کند)
جراحی آئورتوایلیاک
سیستکتومی رادیکال
لنفادنکتومی رتروپرویتونئال
- متفرقه:
پرتودرمانی
شکستگی لگن
هر بیماری سیستمیک شدید یا وضعیت ناتوان‌کننده
- مقاربت دردناک:
در ۳۰ تا ۴۰% زنانی که با مقاربت دردناک در درمانگاه‌های درمان اختلالات جنسی ویزیت می‌شوند. بیماری لگنی وجود دارد. همچنین، حدود ۳۰% از روش‌های جراحی روی لگن یا ناحیه تناسلی، منجر به مقاربت دردناک به‌صورت موقتی می‌گردد. اما در اغلب موارد، عوامل پویشی به‌عنوان علت در نظر گرفته می‌شود. بیماریهای طبی که منجر به مقاربت دردناک می‌گردد. عبارتند از: باقی‌مانده‌های (remnants) تحریک‌شده یا عفونی پرده بکارت، اسکارهای اپیزیوتومی، عفونت غده بارتولن، انواع مختلف واژینیت و سرویسیت، آندومتریوز، آتروفی واژن پس از یائسگی، و بیماری پیرونی.
- اختلال کمبود میل جنسی:
پس از بیماریهای جراحی عمده، میل جنسی به‌طور شایعی کاهش می‌یابد. داروهائی که سیستم عصبی مرکزی را تضعیف می‌کنند، غلظت تستوسترون یا دوپامین را کاهش می‌دهند، یا غلظت سروتونین یا پرولاکتین را افزایش می‌دهند، می‌توانند موجب کاهش میل جنسی گردند.
- اختلالات عملکرد جنسی دیگر در مرد:
اختلالات ارگاسمی مردان می‌تواند علل فیزیولوژیک داشته باشد و می‌تواند پس از جراحی دستگاه تناسلی - ادراری اتفاق بیفتد. نیز می‌تواند همراه با بیماری پارکینسون و اختلالات نورولوژیک دیگری که بخش‌های کمری یا ساکرال در نخاع را درگیر می‌کنند، باشد. داروهای خاص (مثل گوانتیدین مونوسولفات) در انزال به تأخیر افتاده، مؤثر دانسته شده‌اند (جدول داروهای فارماکولوژیک که موجب اختلال جنسی در مردان می‌گردد.).
- داروهای فارماکولوژیک که موجب اختلال جنسی در مردان می‌گردد:
(۲) . ترازودون در بعضی موارد پریاپیسم ، نقش سببی داشته است.
(۳) . آنتی‌پسیکوتیک‌های غیرتیپیک، کمتر موجب اختلال در عمل جنسی می‌گردند. پریاپیسم گاه در ارتباط با استفاده از آنتی‌پسیکوتیک‌ها، اتفاق می‌افتد.
(۴) . گزارش شده که بنزودیازپین‌ها میل جنسی را کاهش می‌دهند، ولی در بعضی از بیماران، کاهش اضطراب ناشی از این داروها، موجب بهتر شدن عمل جنسی می‌گردد.
- اختلالات عملکرد جنسی دیگر در زن:
تعدادی از بیماریهای طبی - به‌خصوص بیماریهای غدد مانند هیپوتیروئیدی، دیابت قندی، و هیپرپرولاکتینمی اولیه - بر توانائی یک زن در رسیدن به ارگاسم، اثر دارند.
