دی ره می‌خانه باز یافته بودم

دی ره می‌خانه باز یافته بودم		کار طرب را بساز یافته بودم
جمله به می‌دادم و به مطرب و ساقی		هر چه به عمری دراز یافته بودم
آنچه نه عشق تو بود و رندی و مستی		عین دروغ و مجاز یافته بودم
راه دل رازدار بسته زبان را		در حرم اهل راز یافته بودم
نه پدر و چار مادر و سه پسر را		پیش خود اندر نماز یافته بودم
با همه پستی بلند همت خود را		از دو جهان بی‌نیاز یافته بودم
سایه‌ی دربان نگشت زحمت راهم		زانکه ز سلطان جواز یافته بودم
هر هوس و آرزو، که بود دلم را		در رخ آن دلنواز یافته بودم
در نظر اوحدی ز راه حقیقت		نه در افلاک باز یافته بودم