من از سخنان مهرانگیز

من از سخنان مهرانگیز		دل پر دارم ز خواب برخیز
ای آنک رخ تو همچو آتش		یک لحظه ز آتشم مپرهیز
شیرم ز تو جوش کرد و خون شد		ای شیر به خون من درآمیز
با یارک خود بساز پنهان		مستیز به جان تو که مستیز
تسلیم قضا شدم ازیرا		مانند قضا تو تندی و تیز
بنگر که چه خون دل گرفتست		بر گرد قبام چون فراویز
در خشم مکن تو چشم خود را		وان فتنه خفته را مینگیز
خود خفته نماید و نخفتست		آن نرگس پرخمار خون ریز