| حال، او آنقدر بزرگ شده که براى مواجهه با تجارب جديد نسبت به توانائى خود اعتماد بيشترى داشته باشد. سطح برانگيختگى او بسيار بالا است و آستانهٔ هيجان‌خواهى او به‌راحتى تحريک مى‌گردد. کودک شما هنوز به آن حد از پختگى نرسيده که بداند وقتى به يک فعاليت جديد مى‌پردازد ضرورى است بيشتر احتياط کرده، هر جنبه را قبل از اقدام بى‌پروا، مورد ارزيابى قرار دهد. بنابراين وقتى با اسکيت‌هاى چرخ‌دار بازى مى‌کند، خطرات بالقوه و احتمالى مثل مردم حاضر در پياده‌رو، اتومبيل‌ها در خيابان و غيره را در نظر نمى‌گيرد. البته تا آنجا که به کودک شما مربوط است دنيا يک زمين بازى بزرگ و يک پارک پر از موضوعات جالب است و او مى‌خواهد بدون اتلاف وقت هرکارى را انجام دهد. افزايش مهارت‌هاى استدلالى و هماهنگى او بدين معنا است که آماده و مصمم براى انجام هر کارى است. جلوگيرى و محدودکردن هيجانات و اشتياق کودک کوچک شما چندان آسان نيست.
|
|
|
|
| اقداماتى براى برانگيختنى کودک شما
|
|
| اشتياق و سبقت‌جوئى کودکان مى‌تواند براى پدران و مادران کمرشکن باشد، به‌ويژه اگر والدين چنين احساس مشابه‌اى را نداشته باشند، بنابراين به ياد داشته باشيد که اگرچه فعاليت يا رويدادى ممکن است براى شما خيلى عادى و يک امر روزمره باشد ولى اين احتمال نيز وجود دارد که براى کودک شما عادى و روزمره نباشد. از اين‌رو به‌جاى اينکه هيجان و برانگيختگى او را محدود کنيد، اگر امکان دارد به او بپيونديد و اجازه دهيد بفهمد که چقدر شما از اين احساس او خوشحال و مسرور هستيد. به‌عبارت ديگر، هيچ اشکالى ندارد که اجازه دهيم با برانگيختگى خود، کار و فعاليت کند چرا که آستانهٔ لذت‌بخشى آن پايان‌ناپذير است. در اين سن خنده‌هاى کودک خيلى زود تبديل به گريه و اشک مى‌گردند. تلاش کنيد او را آرام سازيد بدون اينکه مجبور شود خلق و خوى خوب خود را از دست بدهد. از او بخواهيد که سرحال باشد اما از او نخواهيد که به‌طور کلى کنترل احساسات خود را از دست بدهد.
|
|
| اگر مشاهده کرديد که ميزان برانگيختگى او آنقدر بالا رفته که ممکن است بحرانى به‌وجود آيد، او را بنشانيد و کارى بدهيد تا انجام دهد. طبيعتاً مقاومت خواهد کرد، چرا که تمام غرايز او به او مى‌گويند که با انرژى تمام جنب و جوش داشته باشد، اما به هرحال او را به فعاليتى ملايم و آرام تشويق کنيد. اين عمل براى او راه‌کارى را به ارمغان مى‌آورد که در آينده از آن استفاده کند. همچنين با او دربارهٔ آن فعاليت صحبت کنيد. اين کار به او نشان مى‌دهد که شما از اينکه دربارهٔ آن مسئله هيجان‌زده و برانگيخته شده، خوشحال هستيد، در عين حال که بايد مراقب باشيد فعاليت هيجانى و يا جسمانى او خيلى زياد نشود.
|
|
|
|
|
| اين پا و آن پا مى‌کند و آهسته بر ران پا ضربه مى‌زند
|
|
| اين يکى از آشکارترين علائم هيجان و برانگيختگى مى‌باشد. به‌نظر بى‌قرار مى‌آيد و زياد وول مى‌خورد و حرکات عمومى بدن او گاه‌گاهى و فعالانه است. ممکن است با افزايش برانگيختگي، اشتهاى او ناگهان افت کند، على‌رغم اينکه به‌طور معمول اشتهاى خوبى داشته است.
|
|
| چشم‌ها گشاده شده و دهان تقريباً باز است
|
|
| شک نکنيد که اين علامت در چهرهٔ او مى‌گويد که او در انتظار چيزى است که مى‌خواهد اتفاق بيفتد. به‌علاوه بازوان او رها و پاهاى او به شکل عادى به‌نظر مى‌رسند. اگر نشسته باشد احتمال دارد که در روى صندلى کمى به جلو خم شده باشد.
|
|
| چهرهٔ غمناک و افسرده، چشم‌ها چين‌خورده و به همراه تنش بدنى
|
|
| اين پيش‌بينى و انتظار ممکن است آنقدر بزرگ باشد که واقعاً کودک شما را مضطرب کند؛ برانگيختگى در کودک شما کوچک‌تر مى‌تواند چنين اثرى داشته باشد. وقتى که يک موضوع برانگيزاننده، به‌آسانى براى او بزرگتر به‌نظر برسد، ممکن است شروع به گريه کند؛ گوئى آشفته يا ترسيده است.
|
|
| با عجله و بدون اينکه سؤالى بپرسد فعاليتى جديد را آغاز مى‌کند
|
|
| وقتى در انتظار يک دوچرخهٔ جديد است يا قرار است به استخر شنا برود، ممکن است علاقهٔ خود را نسبت به فعاليت‌هائى که به‌نظر او بى‌ارزش است، کاهش يابد. اينکه سؤال نمى‌کند و بحثى ندارد ممکن است شما را به اين فکر هدايت کند که او بى‌حوصله است و آنقدر هيجان‌زده و برانگيخته که حتى نمى‌تواند پرسشى داشته باشد.
|
|
| کنترل و سازمان دادن به محيط خويش را آرام آغاز مى‌کند
|
|
| يک روش براى کنار آمدن با برانگيختگي، به‌طور کلى تمرکز بر يک فعاليت ديگر است؛ فعاليتى که لازمهٔ آن توجه شما به جزئيات آن مى‌باشد. بنابراين گاهى ممکن است از کودک خود انتظار داشته باشيد پرهياهو و پرتحرک باشد، ولى متوجه مى‌شويد که اسباب‌بازى‌ها و کتاب‌هاى خود را منظم و مرتب مى‌کند.
|
