نظام صنعتی و پیامدهای فرهنگی

سيستم صنعتى منبعث از يک نظام عقلانى تازه‌اى است که در جريان تحولات و تغييرات اقتصادى - اجتماعى جامعه بشرى در ادوار مختلف تحقق يافته است و انسان را از اعتماد به نفس لازم براى نفوذ و حضور در مقابله با طبيعت برخوردار نموده، و هر چه بر ميزان توانائى‌هاى انسان افزوده شده، تسلط وى بر طبيعت و استفاده از نيروهاى نهفته در او بيشتر شده است. رشد و توسعه نظام عقلانى عمدتاً متوجه ابداع و تشکيل سازمان‌هاى تازهٔ اجتماعى اقتصادى شده است، که متضمن حرکت منطقى و حساب شدهٔ جامعه به‌سوى هدف‌هاى ايده‌آل بوده است. انسان مى‌خواهد آنچه را که به سختى به‌دست آورده، نه تنها حفظ کند، بلکه روزبه‌روز بر کارائى و مفيديت آن بيفزايد، به همين سبب ارتباط متقابل بين انسان و ابزار و فن او سبب پيدايش تشکيلات و فرهنگ تازه‌اى شده است که راه او را بهتر به پيش مى‌برد.

در تأليف و نگارش اين بخش، از کتاب‌هاى موج سوم تأليف تافلر و تکنولوژى و فرهنگ تأليف آرنولد پيسى با تغييراتى اقتباس شده است.

در نظام زندگى کشاورزى سادگى و بى‌هدفي، مشهود است و ويژگى‌ عمده و پيچيده‌اى بر او مترتب نيست و حال آنکه تکنولوژى قدرتمندى که تحت‌تأثير انقلاب صنعتى به‌وجود آمد، نه تنها همه عناصر و عوامل موجود در زندگى انسان را، که ميراث شيوهٔ زندگى کشاورزى بود، مورد تهاجم قرار داد، بلکه ابداع و پذيرش سازمان‌ها و ارزش‌هاى جديد و به‌طور خلاصه فرهنگ نوى را ضرورى ساخت.