ترباسيل علف‌کشى است که به طريق آپوپلاست انتقال مى‌يابد و بازدارندهٔ فتوسنتز است. اين علف‌کش به آسانى توسط ريشه جذب مى‌شود و تا حدودى بر روى شاخ و برگ نيز فعاليت دارد. قبل از سبز شدن براى کنترل علف‌هاى هرز در حال جوانه‌زنى و به‌صورت تيمار هدايت‌شونده پس از سبز شدن و به‌منظور افزايش فعاليت آن همراه با مويان مصرف مى‌شود. خصوصيات عمومى ترباسيل همچون مشتقات اوره است.
واکنش در خاک‌ها
حلاليت آن در آب 710ppm است. ترباسيل نسبتاً در خاک متحرک است. هنگامى‌که ۴۸/۴ کيلوگرم در هکتار آن در خاک لوم‌سيلتى به‌کار رود تقريباً نيم عمرى برابر ۵ تا ۶ ماه دارد.
گياهان حساس به علف‌کش
ترباسيل بسيارى از گياهان هرز يک‌ساله و چندساله را کنترل مى‌کنند. مقادير بيشتر آن براى کنترل علف‌هاى هرز دائمى تثبيت شده به‌کار مى‌رود.
- ۰/۵۶ تا ۶۸/۱ کيلوگرم در هکتار از آن، گندمک، علف خرچنگ، انواع دم روباهي، گزنهٔ سفيد، سلمه، خردل‌هاى وحشي، کيسه کشيش، علف پشمکي، جو وحشى و علف‌هاى هرز ديگر را کنترل مى‌کند.
- ۱/۱۲ تا ۴۸/۴ کيلوگرم در هکتار از آن چم يک‌ساله، زلف پير، انواع علف هفت‌بند، انواع تاجريزي، انواع تاج خروس، امبروسياها، سوروف، سنکروس و ديگران را کنترل مى‌کند.
- ۴/۴۸ تا ۲/۱۱ کيلوگرم در هکتار از آن پنجه مرغي، مرغ، اويارسلام، تاجريزى کرکدار و ترشک را کنترل مى‌کند. اثرات آن بر علف‌هاى هرز دائمى کند بوده و در مدت چندين ماه نمايان مى‌شود.
کاربردهاى اصلى
- ۵۶/۰ تا ۶۸/۱ کيلوگرم در هکتار براى کنترل بسيارى از علف‌هاى هرز يک‌سالهٔ زمستانه در يونجه استفاده مى‌شود. (در هنگام خواب يونجه و قبل از بهار استفاده شود).
- ۲/۲۴ کيلوگرم در هکتار يا بيشتر قبل از سبز شدن يا در کمى بعد از سبز شدن علف‌هاى هرز در سيب، هلو، مرکبات، گياهان آجيلى استفاده مى‌شود.
- ۱/۱۲ تا ۲۴/۲ کيلوگرم در هکتار از آن قبل از سبز شدن در نعناع و پونه مصرف مى‌شود.
- ۱/۱۲ تا ۸۰/۲ کيلوگرم در هکتار از آن در نيشکر استفاده مى‌شود.
مشکلات مخصوص
ترباسيل در گياهان زراعى عملکرد انتخابى محدودى دارد (به استثناء نعناع). عملکرد انتخابى آن بر گياهان زراعى عميق ريشه مربوط به نفوذ علف‌کش است. امکان آسيب رسيدن به گياهان زراعى از بقاياى علف‌کش وجود دارد. بعضى از واريته‌هاى نيشکر به ترباسيل حساس هستند.
