نظام آموزش و بازدید - (Training and visit system (T & V

نظام آموزش و بازديد اکنون در برخى نواحى در ترويج کشاورزى کاربرد فراوان دارد و متون بسيارى را به‌خود اختصاص داده است. انطباق‌پذيرى اين نظام با ترويج کشاورزى به شرايط محلى بستگى دارد؛ از جملهٔ اين شرايط عبارت است از: تعداد افرادى که خواهان مشارکت در يک ناحيه هستند؛ ماهيت کارى که آنها مى‌خواهند انجام دهند؛ و نياز يا توجيهى که براى انجام ديدارهاى منظم در فواصل زمانى کوتاه در طول سال وجود دارد. در جائى که نظام آموزش و بازديد براى کشاورزى يا ديگر امور ترويج روستائى در يک ناحيه به‌کار مى‌رود، شايد بتوان يک مؤلفهٔ کشاورزى مانند جنگل‌دارى را به‌عنوان بخشى ديگر وارد آن نظام کرد. سپس، کارکنان ترويج موجود که قبلاً روابط کارى خوبى با مردم محلى ايجاد کرده‌اند، مى‌توان استفاده کرد تا اطلاعات مربوط به شيوه‌هاى جنگل‌دارى را گسترش دهند يا به مردم کمک کنند تا کارهائى را که قبلاً آغاز کرده‌اند به‌ انجام برساند.

سازمان‌دهى نظام آموزش و بازديد

در اين نظام، يک دستيار ترويج ترتيبى مى‌دهد که از تعدادى کشاورزان مشارکت‌کننده (شايد ۸ تا ۱۲ نفر)، در فواصل زمانى منظم که معمولاً هر دو هفته يک روز است، بازديد کند. زمان جلسه بر حسب اقتضا، به بحث در مورد مسائلى از اين دست اختصاص مى‌يابد: پيشرفت شيوه‌هاى مرسوم کشاورزى آنها، مشکلات به‌وجود آمده يا مشکلات قابل پيش‌بينى و راه‌حل‌هاى ممکن براى آنها، کارهائى که لازم است در آيندهٔ نزديک انجام پذيرد و هر گونه پيشرفت احتمالى در فنون پيشنهاد شده به واسطهٔ پژوهش يا به واسطهٔ مطالعهٔ شيوه‌هاى نواحى ديگر. اين جلسات به دستيار ترويج فرصتى مى‌دهند تا فنون يا ابزارهائى جديد را روى زمين يکى از کشاورزان مشارکت‌کننده نمايش دهد و به‌اعضاء گروه اجازه دهد تا چنان که مى‌خواهند، آنها را به‌کار بندند. اين رويه موجب ايجاد همکارى بين کشاورزان در حال پيشرفت در يک ناحيه مى‌وشد، که آنها نيز به‌توبهٔ خود مى‌توانند رويه‌هاى بهبوديافته را به ديگر کشاورزان محل که عضو گروه رسمى آموزش و بازديد نيستند، نمايش دهند.

از طرف ديگر دستيار ترويج همراه با ديگر دستياران ترويج گروه‌هاى مشابه در آن ناحيه، هر دو هفته يک‌ روز در يک نشست آموزشى حضور مى‌يابند که اين نشست را کارمندان عالى‌رتبه با متخصصان موضوعى از طرف سازمان کشاورزى محلى يا منطقه‌اى تدارک مى‌بينند. اين گروه آموزشى نسبت به فعاليت‌هائى که براى کشاورزان مشارکت‌کنندهٔ آن ناحيه در آن فصل سال مناسب است و نسبت به اطلاعات، توصيه‌ها يا مهارت‌هائى که مى‌توانند ارائه دهند تا انجام کار روى مزارع بهبود يابد، توجه مى‌کنند. اگر بتوانيد يک عضو از کارکنان شروع کشاورزى مثلاً در بخش جنگل‌دارى را که مهارت‌ها و تجربهٔ مناسبى دارد، در اوقات مناسبى از سال به گروه کارکنان متخصصى که اين نوع آموزش را ارائه مى‌دهند ملحق کنيد، شايد گنجاندن شيوه‌هاى ارزشمند جنگل‌دارى در الگوى عادى فعاليت‌هاى کشاورزى آن ناحيه امکان‌پذير شود. جائى که علاقه وجود داشته باشد، يک دستيار ترويج جنگل‌دراى مى‌تواند در تماس‌هاى ميدانى يک دستيار کشاورزى با کشاورزان، به او محلق شود.

با اين حال، بعيد است که فرصت‌ها يا تقاضا براى مساعدت در زمينه موضوع‌هاى جنگل‌دارى آنقدر زياد باشد که نياز ترويج جنگل‌دارى به گروه بزرگى از کارکنان ترويج همانند نياز ترويج کشاورزى به اين تعداد از کارکنان ترويج موجه جلوه کند. رويه‌اى محلى براى هماهنگ کردن فعاليت‌هاى جنگل‌دارى و کشاورزى بايد وجود داشته باشد.

تلاش براى ايجاد يک نظام آموزش و بازديد جنگل‌دارى که به‌طور موازى با يک نظام کشاورزى موجود کار کند، از لحاظ کارکنان و منابع پرهزينه خواهد بود و اين احتمالل را به‌وجود خواهد آورد که کارکنان ميدانى بسيار مشتاق، بر خلاف قصدى که سازمان‌هاى مرکزى آنها دارند، توصيه‌هائى متعارض را به کشاورزان ارائه دهند.