من که حیران ز ملاقات توام

من که حیران ز ملاقات توام		چون خیالی ز خیالات توام
به مراعات کنی دلجویی		اه که بی‌دل ز مراعات توام
ذات من نقش صفات خوش توست		من مگر خود صفت ذات توام
گر کرامات ببخشد کرمت		مو به مو لطف و کرامات توام
نقش و اندیشه من از دم توست		گویی الفاظ و عبارات توام
گاه شه بودم و گاهت بنده		این زمان هر دو نیم مات توام
دل زجاج آمد و نورت مصباح		من بی‌دل شده مشکات توام
ای مهندس که تو را لوحم و خاک		چون رقم محو تو و اثبات توام
چه کنم ذکر که من ذکر توام		چه کنم رای که رایات توام
سنریهم شد و فی انفسهم		هم توام خوان که ز آیات توام