فی ذم أصحاب التدریس مقصد هم مجرد أظهار الفضل و التلبیس

نان و حلوا چیست؟ این تدریس تو		کان بود سرمایه‌ی تلبیس تو
بهر اظهار فضیلت، معرکه		ساختی، افتادی اندر مهلکه
تا که عامی چند سازی دام خویش		با صد افسون، آوری در دام خویش
چند بگشایی سر انبان لاف؟		چند پیمایی گزاف اندر گزاف؟
نی فروعت محکم آمد، نی اصول		شرم بادت از خدا و از رسول
اندرین ره چیست دانی غول تو؟		این ریایی درس نامعقول تو
درس اگر قربت نباشد زان غرض		لیس درسا انه بس المرض
اسب دولت، برفراز عرش تاخت		آنکه خود را زین مرض آزاد ساخت