بیماری‌های ویروسی

هرپس سيمپلکس

شايعترين و وخيم‌ترين ضايعه چشمى هرپس سيمپلکس، کراتيت است. ديگر تظاهرات آن شامل ضايعات وزيکولى پلک، ايريدوسيکليت و به‌ندرت انسفاليت شديد (علت ممنوعيت کورتيکواستروئيد در مراحل اوليه) مى‌باشد. عفونت‌هاى چشمى معمولاً از تيپ I و عفونت‌هاى تناسلى از تيپ II ويروس ناشى مى‌شوند. تيپ I و II در بالغين مبتلا به انسفاليت يا بيماران مبتلا به ضعف ايمنى باعث رتينيت و نکروز و جداشدگى شبکيه مى‌شود. آسيکلووير وريدى مانع گسترش بيمارى مى‌شود. از ديگر علل نکروز حاد شبکيه، ويروس‌هاى هرپس زوستر و سيتومگالوويروس مى‌باشد.

سيتومگالوويروس

عفونت سيتومگالوويروس مى‌تواند علامت‌دار يا بى‌علامت، مادرزادى يا اکتسابى باشد. اين ويروس غالباً نوزادان و مبتلايان به ضعف ايمنى را درگير مى‌کند. تظاهرات چشمى شامل رتينيت، کوروئيديت، نکروز شبکيه، خونريزى شبکيه، ميکروفتالمي، کاتارکت، آتروفى اپتيک، کلسيفيکاسيون شبکيه و ناهنجارى ديسک اپتيک مى‌باشد. يافت سلول بزرگ حاوى انکلوزيون در ضايعات شبکيه و مشيميه، مشخصهٔ اين بيمارى است. تشخيص افتراقى فرم مادرزادى آن، توکسوپلاسموز، سرخجه، هرپس سيمپلکس و سيفيليس است. گانسيکلووير (داروى انتخابي) رشد ويروس را متوقف مى‌کند ولى ويروس را ريشه‌کن نمى‌کند (عارضه جانبى آن نوتروپنى است).

پوليوميليت

در افرادى که ازفرم بولبار آن جان سالم به در برده‌اند، ممکن است فلج اعصاب جمجمه‌اى زوج IV،III يا VI باقى بماند. (به‌ندرت فلج فوق هسته‌اى اعصاب فوق يا نوريت اپتيک). درمان علامتى است و گاه جراحى استرابيسم لازم مى‌شود.

سرخجه

شايعترين عارضه چشمى سرخجه مادرزادى کاتاراکت است که در ۷۵% موارد دوطرفه مى‌باشد. عوارض چشمى ديگر شامل کلوبوم يووه‌آ، نيستاگموس، ميکروفتالمي، استرابيسم، رتينوپاتى و گلوکوم مادرزادى مى‌باشد.

سرخک

تظاهرات چشمى سرخک شامل کنژونکتيويت حاد، لکه‌هاى کوپليک ملتحمه‌اى و کراتيت اپى‌تليومى مى‌باشد. درمان علامتى است مگر در حضور عفونت ثانوى که پماد آنتى‌بيوتيک مى‌طلبد.

اوريون

شايعترين عارضه چشمى آن داکريوآدنيت است. به‌ندرت کراتيتى شبيه کراتيت ديسکى‌فرم هرپس سيمپلکس مى‌دهد.

واريسلا زوستر (آبله‌مرغان و زونا)

در آبله‌مرغان، چشم‌ها به‌صورت تورم پلک، کنژونکتيويت، وزيکول‌هاى ملتحمه و به‌ندرت نوريت اپتيک درگير مى‌شوند. شايعترين تظاهر چشمى زونا، هرپس زوستر افتالميکوس است که گسترش ويروس، ايسکمى و واکنش گرانولوماتو آن باعث کنژونکتيويت، بثورات پوستي، کراتيت، اپى‌اسکلريت و يووئيت (درگيرى عصب نازوسيلياري) مى‌شود. اگر آسيکلووير در ۷۲ ساعت اول ظهور بثورات تجويز شود (۸۰۰mg پنج بار در روز براى ۱۰ روز)، عوارض چشمى را کاهش مى‌دهد، ولى بر نورالژى بعد از آن اثرى ندارد. در يووئيت قدامى استروئيد و سيکلوپلژيک لازم است.

مونونوکلئوز عفونى

اين عفونت مى‌تواند باعث يووئيت غيرگرانولوماتو، اسکلريت، کنژونکتيويت، رتينيت، کوروئيديت و پاپيليت شود. معمولاً بهبودى کامل است، هرچند گاهى کاهش ديد مى‌ماند.