حرف زدن و یادگیری آن

حرف زدن و يادگيرى آن مهمترين بخش رشد کودک در سه سال اول زندگى و حياتى‌ترين آنها براى رشد به‌هنجار اجتماعي، عاطفى و عقلانى او مى‌باشد. همانند ساير جنبه‌هاى رشد، زمان شروع آن به مقياس وسيعى در کودکان فرق مى‌کند و بستگى به طبيعت کودک، رشد اندام‌هاى خاص تکلّم و نيز توانائى‌هاى هوشى و انگيزه‌هاى محيطى او دارد. يادآورى اين نکته ضرورى است که پيشرفت اوليهٔ کودک در امر تکلّم، هيچ‌گونه ارتباط خاصى با توانائى بعدى او در اين زمينه ندارد.

کودکان پيش از آنکه بتوانند کلمه‌اى را بيان کنند يادگيرى زبان را آغاز مى‌نمايند و چون صداى انسان را بر هر صدائى ترجيح مى‌دهند حرف زدن با آنها از همان آغاز تولد تأثير به‌سزائى در رشد زبانى آنها دارد. اين کار از يک طرف به آنها در نحوهٔ بيان و آهنگ کلمات کمک مى‌کند و از طرف ديگر حرف زدن فعاليت اجتماعى خوشايندى مى‌نمايد و شوق شرکت در آن را در آنها برمى‌انگيزد.

لازم است که با کودک صحبت کرده و هنگام صحبت کردن به او نگاه کنيد تا دريابد روى سخن با او مى‌باشد. اين کار فايدهٔ ديگرى هم دارد و آن کمک به يادگيرى حالت‌هاى مختلف صورت در هنگام سخن گفتن است.

کودکان از طريق ايجاد صداهاى مختلف به کلام شما پاسخ مى‌دهند و با دقت گوش دادن به اين صداها باعث مى‌شود که با آنها بيشتر وارد صحبت شويد. اگر حرف زدن به زبان کودکانه را امرى طبيعى نمى‌دانيد خود را مجبور به اين کار نکنيد و از اينکه ناگزير هستيد همواره حرف‌هاى خود را تکرار کنيد ناراحت نشويد به‌نظر مى‌رسد که کودکان از اين کار بسيار لذت مى‌برند.