علف‌های هرز ذرت

علف‌هاى هرز از لحاظ نور، آب و عناصر غذائى با ذرت رقابت مى‌کنند و حتى به‌دليل باقى‌گذاشتن مواد کشنده گياهى فيتوتوکسين (Phytotoxi) در خاک، سرعت رشد آن را کاهش مى‌دهند. رقابت بعضى از علف‌هاى هرز (به‌علت نياز مبرم‌ آنها به‌عناصر غذائى و نور) از بعضى ديگر شديدتر است حتى در شرايطى که آب، عناصر غذائى و نور نيز به حد کافى وجود داشته باشد باز هم مانع توليد حداکثر محصول مى‌شوند.

بهترين زمان کنترل علف‌هاى هرز، مرحلهٔ جوانه‌زنى (قبل از سبز کردن) يا مراحل اوليهٔ رشد آنها است. به‌کار بردن کولتيواتورهاى بين خطوط کاشت و نيز مصرف علف‌کش، از روش‌هاى مبارزه با علف‌هاى هرز است. مبارزهٔ شيميائى با علف‌هاى هرز مزارع ذرت را مى‌توان قبل از جوانه‌زدن بذر ذرت و يا بعد از سبز کردن آن انجام داد. آترازين و بوتيلات (Butylate) و مخلوط اين دو را براى کنترل علف‌هاى هرز قبل از کاشت ذرت به‌کار مى‌برند. آترازين يک علف‌کش عمومى است و مى‌تواند هم علف‌هاى هرز نازک‌برگ و هم پهن‌برگ را از بين ببرد. ولى بوتيلات اختصاصاً براى کنترل علف‌هاى هرز از خانوادهٔ گندميان به‌کار برده مى‌شود. نتايج به‌دست آمده از برخى آزمايش‌ها نشان داده است که مصرف کردن مخلوط آترازين و بوتيلات از مصرف کردن تک‌تک آنها مؤثرتر است. دى‌کامبا (Dicamba) و علف‌کش‌هاى انتخابى براى کنترل علف‌هاى هرز پهن‌برگ هستند که بعد از سبز کردن به‌کار مى‌روند.