شمع بزم غیر شد با روی آتشناک، حیف

شمع بزم غیر شد با روی آتشناک، حیف		ریخت آخر آبروی خویش را برخاک، حیف
روبرو بنشست با هر بی ره و رویی ، دریغ		کرد بی باکانه جا در جمع هر بی باک، حیف
ظلم باشد اختلاط او به هر نااهل، ظلم		حیف باشد بر چنان رو دیده‌ی ناپاک ، حیف
گر بر آید جانم از غم ، نیستی آن ، کز غلط		بر زبانت بگذرد روزی کز آن غمناک حیف
در خم فتراک وحشی را نمیبندی چو صید		گوییا می‌آیدت زان حلقه‌ی فتراک حیف