علف‌های هرز انگلی و سمی

گياهانى انگلى با برقرار کردن ارتباط پروتوپلاسمى با گياه ميزبان، آب، مواد غذائى و يا هر دو را از بافت‌هاى ميزبان خارج و مصرف مى‌کنند. سس، علف جادو (Strigol) و ميستلتوز ، از علف‌هاى هرز انگلى هستند که در آمريکا مشاهده شده است. گياه علف جادو که يک مشکل جدى در آفريقا و بخشى از آسيا است و در سال ۱۹۵۰ به آمريکا راه يافت. اين علف هرز، انگل ذرت و ديگر برگ باريک‌ها است. در اثر ترشح ماده‌اى به نام استريگول (Delphinium consolido) از گياهان ميزبان، بذرهاى اين علف‌هاى هرز جوانه مى‌زنند. گياهچه‌هاى اين علف هرز در يک ماه اول زندگى خود که در زيرزمين رخ مى‌دهد، وابسته به مواد غذائى و آبى براى رشد است که از گياه ميزبان دريافت مى‌کند. بعد از سبز شدن، مواد غذائى موردنياز خود را با انجام عمل فتوسنتز توليد مى‌کند اما به جذب آب از گياه ميزبان ادامه مى‌دهد. زيان ناشى از اين علف هرز در محصول ذرت ۴۰ تا ۵۰ درصد تخمين زده مى‌شود.

ديگر گياهان انگلى شامل سس و ميستلتوز هستند. سس گياهى است که قادر به انجام فتوسنتز نيست و در طول زندگى خود از نظر جذب آب و مواد غذائى کاملاً متکى به گياه ميزبان است. سس به گياهان مختلفى حمله مى‌کند اما وجود آنها در مزارع بقولات دانه‌ريز (مثل يونجه) که براى بذرگيرى کاشته شده‌اند و گياهان زينتى و سبزيجات يک خطر جدى محسوب مى‌شود. سيستلتوز انگل درختان است. اين گياه علاوه بر درخت کاج به برخى درختان ميوه نيز حمله کرده و محصول آنها را کاهش مى‌دهد. ميستلتوکوتوله انگلى غير فتوسنتز کننده است و آفت اصلى در جنگل‌هاى کاج محسوب مى‌شود، خصوصاً کاج پوندروزا که به‌منظور الوار برداشت مى‌شود.

گياهان سمى بر روى انسان و دام تأثير مى‌گذارند. مسموميت دام توسط اين گياهان بيشتر در ايالات غربى آمريکا که داراى مراتع فراوان است بسيار شايع مى‌باشد. دام امکان دارد همراه با خوردن علوفهٔ دلخواه، علف‌هاى سمى را بخورد يا در بهار قبل از سبز شدن علوفهٔ مطلوب دام، علف‌هاى سمى سبز شده و دام از آنها استفاده کنند.

مهمترين گياهان سمى که در ايالات غربى وجود دارند عبارتند از: زبان پس قفا، لوپن، هالوژتون (Halegeton glomeratus)، آستراگالوس. گياهان ديگرى که اثر سمى بر روى دام‌ها دارند عبارتند از: دو گونهٔ مختلف توت وحشى (.Rubus sp)، توق در مرحلهٔ گياهچه، سالوينيا (Salvinia minima)، استبرق. هم‌لاک (Hemlock) سمى و نوع وحشى آن باعث مشکلاتى در انسان نيز مى‌شوند زيرا اين گياهان بسيار شبيه انواع خوراکى و غير سمى خانوادهٔ خود (چتريان) هستند. افرادى که تاتوره را به‌عنوان يک دارو يا جانشينى براى مارى‌جوانا مصرف مى‌کنند دچار مسموميت مى‌شوند. علاوه بر اين، پيچک سمى و بلوط سمى قادر به توليد جراحات سطحى پوست در صورت تماس هستند.