بیماری منتریه (MENETRIERُS DISEASE)

بيمارى منتريه يک نوع گاستريت هيپرتروفيک است و ويژگى‌هاى آن شامل افزايش، کاهش يا طبيعى‌بودن ترشح اسيد و افزايش دفع پروتئين از مخاط ضخيم‌شده به داخل روده و هيپرتنروفى شديد چين‌هاى معده و هيپوپروتئينمى مى‌باشد. علت آن تغيير در ميزان بروز TGFa است. تظاهرات بالينى شامل ادم، اسهال، بى‌اشتهائي، کاهش وزن و راش پوستى است. از دست رفتن مزمن خون نيز ممکن است وجود داشته باشد. سوءهاضمه ممکن است به درمان با آنتى‌اسيد پاسخ دهد اما موجب بهبود روند پاتولوژيک بيمارى و هيپوپروتيئنمى ثانويه نمى‌شود. چين‌هاى هيپرتروفيک به‌صورت نقائص پرشدگى متعدد در راديوگرافى‌هاى سريال دستگاه گوارش فوقانى ديده مى‌شوند و اغلب با کارسينوم اشتباه مى‌شوند. نشت پروتئين از مخاط معده به آتروپين (و ساير داروهاى آنتى‌کلى نرژيک)، هگزامتونيوم برومايد، يا عوامل مسدودکنندهٔ H2 و امپرازول پاسخ مى‌دهد. به‌ندرت در موارد هيپوپروتئنمى مقاوم به درمان، کم‌خونى يا در مواردى‌که نمى‌توانيم کانسر را از بيمارى منتريه افتراق بدهيم، انجام گاسترکتومى کامل ضرورى است. اقدامات طى بهترين کار براى اکثر بيماران است. بعضى از بيماران به‌تدريج دچار گاستريت آتروفيک مى‌شوند. در بچه‌ها اين بيمارى مشخصاً خود به‌خود محدودشونده و خوش‌خيم است. در بالغين مبتلا به بيمارى منتريه، خطر ابتلاء به آدنوکارسينوم معده بيشتر است.