|
حمايتى داروهاى ضدٌ اسهال (دى‌فنوکسيلات و آتروپين، لوپرامايد) در بيمارى خفيف. هيدراتاسيون وريدى و ترانسفوزيون خون در بيمارى شديد. تغذيه وريدى يا فرمول‌هاى شناخته شده روده‌اي. در درمان اوليه CD مؤثر هستند، هر چند پس از سرگيرى تغذيه خوراکى ميزان عود بالا است و نبايد جايگزين درمان داروئى گردد. اين روش نقش مهمى در آمادگى قبلى از عمل بيماران دچار سوءتغذيه دارد. حمايت روحى روانى.
|
|
|
|
|
سولفاسالازين و آمينوساليسيلات‌ها
|
|
|
سولفاسالازين و آمينوساليسيلات‌ها جزء فعال سولفاسالازين، ۵- آمينوساليسيليک اسيد (ASA-5) است که به حامل سولفاپيريدين متصل مى‌شود. در بيمارى‌هاى خفيف تا متوسط کولون سودمند است (۵/۱ - ۱ gr روزى ۴ بار خوراکي). در نگهدارى رميسيون بيماران مبتلا به UC مؤثر است (۵۰۰mg روزى ۴ بار خوراکي). توکيسيتى (عموماً به‌دليل جزء سولفاپيريدين): وابسته به دوز: تهوع، سردرد، به‌ندرت کم‌خونى هموليتيک (ممکن است با کاهش دوز بر طرف گردد). ايديوسنکراتيک - تب، بثورات، نوتروپني، پانکراتيت، هپاتيت و ... متفرقه - اليگواسپرمي. آمينوساليسيلات‌هاى جديد به اندازه سولفاسالازين موثر هستند ولى عوارض جانبى کمترى دارند. مى‌توان انماى ۴ گرم ASA-5 (فرالامين) را در درمان UC ديستال بکار برد - در يک شب هر ساعت تا فروکش کردن بيمارى و پس از آن هر ۲ ساعت يا هر ۳ ساعت. شياف‌هاى ۵۰۰ ميلى‌گرمى ASA-5 را مى‌توان در پروکتيت به‌کار برد.
|
|
|
|
|
گلوکوکورتيکوئيدها در بيمارى‌هاى شديد و CD ايلئال يا ايلئوکولون مؤثر هستند. پردنيزولون خوراکى ۶۰-۴۰ ميلى‌گرم در روز که به‌تدريج قطع مى‌گردد. از هيدروکورتيزون وريدى 100mg روزى ۳ بار يا معادل آن در بيماران بسترى در بيمارستان استفاده مى‌شود. ممکن است ACTH وريدى (20U روز) در حملات ابتدائى UC ترجيح داده شود. هر شب انماهاى احتباسى هيدروکورتيزون در پروکتوسيگموئيديت مؤثر است. عوارض جانبى متعدد در مصرف طولانى‌مدت آنها مشکل ايجاد مى‌کند.
|
|
|
|
|
داروهاى سرکوبگر ايمنى آزاتيوپرين و ۶- مرکاپتوپورين به‌ترتيب 50mg در روز خوراکى تا ۲ يا 5/1 mg/kg در روزه نياز به استروئيد را کم مى‌کنند و در CD مقاوم يا فيستول‌دار مفيد هستند (ممکن است براى مشاهده تأثير آنها نياز به ۲ تا ۶ ماه کارآزمائى باشد). توکسيسيتي: سرکوب ايمني، پانکراتيت، ؟ سرطان‌زائي. در حاملگى مصرف نشوند.
|
|
|
|
|
مترونيدازول به‌نظر مى‌رسد در CD کولون (500mg روزى ۲ بار خوراکي) و CD پرينئال مقاوم به درمان (20-10 mg/kg روزى يک‌بار خوراکي) مؤثر باشد. توکسيستي: نوروپاتى محيطي، مزه فلزى در دهان، ؟ سرطان‌زائي. در حاملگى مصرف نشود. آنتى‌بيوتيک‌هاى ديگر (سيپروفلوکساسين 500mg روزى ۲ بار خوراکي) هم مى‌توانند در CD ايلئوم ترمينال و پرينئال ارزشمند باشند و در کوليت فولمينانت و آبسه آنتى‌بيوتيک‌هاى وريدى وسيع‌الطيف توصيه مى‌شود.
|
|
|
|
|
موارد ديگر سيکلوسپورين (در UC شديد و فيستول‌هاى احتمالاً مقاوم کرون دوز 4mg/kg/d به‌طور وريدى براى ۱۴-۷ روز ارزشمند است). موارد تجربي: متوترکسات، کلروکين، روغن ماهي، نيکوتين و موارد ديگر.
|
