شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا
گرگ و میش
در روزى پائيزى ميشى از گله دور ماند و در جنگل گم شد. در درهها گوشهٔ دنجى نشست و در آنجا زندگى مىکرد. در بهاران برهاى به دنيا آورد و ديگر در جنگل تنها گردش نمىکرد و با برهاش بود. يک بار که در مرغزارى سرگرم چرا بودند، گرگى از ميان بيشهاى بيرون جست و به ايشان بانگ زد: |
- کى به شما اجازه داد که در خاک من اينجورى بىبند و بار آمد و شد کنيد؟ |
ميش لابه کنان گفت: |
- پناه به خدا، من تما زمستان اينجا بودم، هرگز يک گرگ هم نديدم! چطور شد که ناگهان اينجا خاک تو شد؟ |
گرگ گفت: |
- من گواهانى دارم که شهادت دهند اينجا ملک من است! |
- گواهت کيست؟ |
- روباه. |
- خوب، بياوريدش، تا ببينيم حرفهايت را تصديق مىکند يا نه! |
گرگ دوان دوان پى روباه رفت و ميش نيز رفت تا گواهى پيدا کند. به سگ بر خورد از او خواهش کرد: |
- گرگ ناراحتم کرده ولم نمىکند و پى بهانه مىگردد که بچهام را بخورد و مىگويد: 'چطور جرأت کرده در خاک من بىبند و بار آمد و شد مىکنيد؟' روباه را به گواهى خواسته.. دستم به دامنت، کمکم کن، بگو ببينم چکار کنم؟ |
سگ جواب داد: |
- با من بيا! |
به آن مرغزارى که گرگ بود، رسيدند. سگ به ميش گفت: |
- من پشت اين درختچهها پنهان مىشوم، و تو به گرگ بگو که نه حرف او را باور مىکنى و نه حرف روباه را، مگر اينکه به اجاق تو سوگند ياد کنند. و بگو اين درختچهها را اجاق خود قراردادهاي، آنوقت به نزديک درختچهها مىآيند و همين که خواستند سوگند ياد کنند من خفهشان مىکنم! |
گرگ و روباه پيدا شدند، گرگ گفت: |
- خوب اين هم شاهد من! |
روباهه گفت: |
- بلي، اينجا ملک گرگ است. |
ميش جواب داد: |
- حرف تو را باور نمىکنم، آن بيشه را مىبيني؟ آنجا اجاق من است، برو به اجاق من سوگند ياد کن تا باور کنم و برهام را به تو بدهم. |
روباه به محض اينکه به بيشه نزديک شد، برق چشمان سگ را ديد و متوجه خطر شد و گفت: |
- نه، نه، اجاق تو مقدس است و من جرأت نمىکنم به آن سوگند ياد کنم. من رفتم. خودتان هر جورى مىدانيد با هم کنار بيائيد! |
ميش رو به گرگ کرده و گفت: |
- مىبيني؟ اينجا، به هيچگونه، ملک و خاک تو نيست. روباه هم نخواست به اجاق من قسم بخورد. |
گرگ جواب داد: |
- روباه ترسو است. حالا خودم مىآيم و به اجاق تو سوگند مىخورم. |
گرگه همين که نزديک بيشه شد سگه بيرون جست و به او حمله کرد و دندانها را در بيخ گلويش فرو کرد. |
گرگه خرخرکنان گفت: |
- آره، درست است! راست است! اجاقت مقدس است و اينجا هم خاک ملک من نيست، و اين حرفها را از خودم ساختم و بهانه کردم تا برهات را بخورم! سگ او را رها کرد و گرگه به زحمت پا از آن مهلکه بيرون کشيد، و سگ، ميش و بره را به خانه، نزد صاحبش بازگرداند. |
- گرگ و ميش |
- افسانههاى کردى ـ ص ۳ |
- م.ب. رودنکو |
- مترجم: کريم کشاورز |
- انتشارات آگاه، چاپ سوم ۱۳۵۶ |
- به نقل از: فرهنگ افسانههاى مردم ايران ـ جلد دوازدهم ـ علىاشرف درويشيان ـ رضا خندان (مهابادي)، نشر کتاب و فرهنگ، چاپ اول ۱۳۸۲ |
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران تهران انتخابات عراق دانشگاه تهران رهبر انقلاب مجلس شورای اسلامی دولت سیزدهم مجلس روز معلم نیکا شاکرمی حجاب
سیل آتش سوزی هواشناسی شهرداری تهران آموزش و پرورش باران قوه قضاییه پلیس هلال احمر معلم فضای مجازی زلزله
قیمت خودرو تورم سازمان هواشناسی سهام عدالت قیمت طلا خودرو بازار خودرو قیمت دلار قیمت سکه حقوق بازنشستگان بانک مرکزی ایران خودرو
مهران غفوریان ساواک موسیقی تلویزیون عمو پورنگ سریال سینمای ایران تبلیغات نمایشگاه کتاب مسعود اسکویی عفاف و حجاب دفاع مقدس
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل غزه آمریکا جنگ غزه روسیه ترکیه حماس نوار غزه انگلیس اوکراین
فوتبال پرسپولیس لیگ برتر سپاهان آتیلا حجازی باشگاه استقلال علی خطیر بازی جواد نکونام لیگ برتر ایران تراکتور رئال مادرید
اپل هوش مصنوعی فناوری گوگل ناسا عکاسی مدیران خودرو تلفن همراه
خواب کبد چرب طب سنتی فشار خون دیابت بیماری قلبی