|
|
|
|
|
|
|
|
شکنندگى به‌علت خشکى (ناخن‌ها در زمستان شکننده‌تر هستند) و واکنش مواد شيميائى با مولکول‌هاى گوگردار موجود در پروتئين‌هاى ناخن ايجاد مىشود. فرو بردن ناخن در آب حاوى کلر و مواد پاک‌کننده باعث خشکي، ضعف، و شکستن آن مىشود. براى جلوگيرى از اين مسئله، هنگام شستن ظرف‌ها از دستکش لاستيکى استفاده کنيد. لاک ناخن نبايد به‌طور مکرر پاک شود، زيرا پاک‌کننده‌هاى لاک نيز ناخن‌ها را خشک مى‌کنند. معمولاً توصيه مىشود که لاک ناخن ۵ تا ۷ روز حفظ شود و سپس پاک گردد و حداقل دو روز بعد مجدداً به‌کار رود تا ناخن زمان کافى براى بازيافتن قوام خود داشته باشد.
|
|
|
|
|
برآمدگى‌هاى ظريفى که در طول ناخن ايجاد مى‌شوند، طبيعى هستند و نشانهٔ آسيب‌ديدگى يا بيمارى نيستند، ولى آسيب‌ديدگى بستر ناخن ممکن است باعث بروز يک برآمدگى منفرد و مشخص شود. برآمدگى‌ها ممکن است در التهاب مفصلى روماتوئيد و بيمارى پوستى 'ليکن‌پلان' ظاهر شوند. شيارهاى روى ناخن ممکن است با سرخک، و ساير عفونت‌هاى وخيم همراه باشند، ولى اين ضايعات نشانهٔ عفونت بستر ناخن نيستند.
|
|
|
زگيل‌ها به‌طور شايع در طول چين‌هاى ناخن تشکيل مى‌شوند و احتمالاً از راه جويدن گسترش مى‌يابند. اگر اين ضايعات زير ناخن رشد کنند، اغلب باعث بدشکلى ناخن مى‌شوند و بايد توسط پزشک برداشته شوند.
|
|
|
|
|
لکه‌هاى سفيد در ناخن‌ها معمولاً نشانگر آسيب‌ديدگى جزئى است. اين لکه‌ها نشانهٔ کمبود ويتامين نيستند. نوارهاى سفيد رنگى ممکن است بعد از مواجهه با آرسنيک که به پروتئين‌هاى ناخن متصل مىشود، بروز کنند. ناخن‌ها ممکن است به‌علت تشمع کبدى سفيد و کدر شوند.
|
|
|
|
|
شايع‌ترين علت تغيير رنگ قهوه‌اى ناخن سيگار کشيدن است. اين تغيير رنگ محدود به انگشتانى است که سيگار را نگه مى‌دارد. رنگ مو مواد شيميائى آلى رنگي، ناخن انگشتان دست را درست مثل مو رنگ مى‌کنند. مواجهه با مس يا نقره مى‌تواند ناخن‌ها را آبى کند.
|
|
|
|
|
جداشدگى ممکن است به‌علت پسوريازيس (به مبحث پسوريازيس مراجعه کنيد) يا در اثر عفونت‌هاى قارچى ايجاد شود. حساسيت به مواد سازندهٔ لاک ناخن نيز مى‌تواند باعث جداشدگى شود. درمان اين عارضه به عهده متخصص بيمارى‌هاى ۱پوست است.
|
|
|
|
|
خونريزى زير ناخن (هماتوم) معمولاً در اثر ضربه به ناخن يا گير کردن انگشت هنگام بستن در يا کشو، ايجاد مىشود. اين پديده منجر به ايجاد يک لکهٔ آبى متمايل به قرمز زير ناخن مىشود که به مرور زمان سياه مى‌گردد. اين تجمع خون هنگامى که فشار مايع ناشى از نشت خون ناخن را از بستر خود جدا مى‌کند، مى‌تواند خيلى دردناک باشد.
|
|
|
ساده‌ترين راه درمان صاف کردن يک گيرهٔ کاغذ و حرارت دادن آن تا حد سرخ شدن است. سپس به دقت نوک گداختهٔ گيرهٔ غذا را روى مرکز ناحيهٔ تغيير نرگ داده قرار دهيد تا ناخن را بسوزاند و از ميان آن عبور کند. به اين ترتيب سوراخ ريزى ايجاد مىشود که خون از ميان آن خارج مىشود. در مدتى‌که ناخن رشد مى‌کند و اين سوراخ به لبهٔ خارجى ناخن تغيير مکان مى‌دهد، کل ناخن را براى پيشگيرى از عفونت پاکيزه نگه داريد.
|
|
|
|
|
ناخن‌هاى قاشقى شکل در اثر معکوس شدن انحناء طبيعى ناخن‌ها ايجاد مىشود. اين عارضه معمولاً در کودکان با نشانگان فقر آهن همراه است. به پزشک مراجعه کنيد.
|
|
|
|
|
ناخن‌هائى که کندشده يا از بستر خود جدا شده‌اند، نياز به مراقبت ويژه دارند. سعى کنيد اين ناخن را حفظ کنيد تا بتواند وظيفهٔ خود را در حفاظت از انگشت انجام دهد. ناخن و بستر آن را با آب جارى بشوئيد. ناخن کنده شده را در محل اصلى خود روى بستر ناخن قرار دهيد. يک تکه تنزيب کوچک که روى آن وازلين يا يک داروى آنتى‌بيوتيک ماليده‌اند، بايد روى ناخن گذاشته و با نوار چسب بسته شود. گاز وازلين‌دار از بلند شدن تکهٔ ناخن هنگام برداشتن نوارچسب جلوگيرى مى‌کند.
|
|
|
|
|
اين عارضه در اثر ضربه (به‌ويژه در افرادى که پوست آنها خشک است) و به‌صورت ترک خوردن يا کنده شدن پوست دور ناخن، بروز مى‌کند. لبه‌هاى کنده شده را مى‌توان با قيچى‌هاى مخصوص بريد. با استفاده از کرم‌ها و لوسيون‌هاى مرطوب‌کننده براى جلوگيرى از خشکى و با حفاظت پوست دور ناخن به‌وسيلهٔ دستکش به‌ويژه وقتى دست‌ها به‌طور مکرر در آب فرو برده مى‌شوند، مى‌توان به ميزان زيادى از پوسته پوسته شدن دور ناخن جلوگيرى کرد.
|
|
|
عفونت ناخن‌هاى انگشت‌هاى دست و پا
|
|
|
عفونت‌هاى اطراف و زير ناخن‌ها، در صورت خفيف بودن ممکن است بعد از شستشوى کامل و خشک کردن دست‌ها، با يک يا دو قطره تنتوريد رقيق درمان شود. هرگونه عفونتى که به سرعت بهبود نيابد، يا با قرمزي، درد، و تورم همراه باشد بايد فوراً توسط پزشک تحت درمان قرار گيرد. عفونت‌هاى ناخن اغلب به‌علت مخمرها يا قارچ‌ها ايجاد مى‌شوند و نياز به درمان درازمدت با مواد ضد ميکروب مخصوص دارند.
|
