نحوهٔ انتخاب و چگونگی کار گذاشتن میکروفن

هر صدابردار حرفه‌اى نوع خاصى از ميکروفن را انتخاب مى‌کند و موضع خاصى را براى آن در نظر مى‌‌گيرد؛ زيرا هيچ موقعيتى با موقعيت بعدى يکسان نيست. اگر به صداى پيانو گوش دهيم متوجه خواهيم شد که آهنگ صداى آن به‌نحو قابل‌ملاحظه‌اى با انواع مختلف آن، تنظيم و نوازندهٔ آن تغيير مى‌کند، حتى اين تغيير با درجه حرارت، رطوبت و آکوستيک محيط نيز در نوسان خواهد بود. وقتى که بسيارى از متخصصين بر استفاده از يک ميکروفن خازنى يا نوارى توافق دارند، قرارگيرى آن تحت‌ تأثير عوامل بسيارى قرار مى‌گيرد.

اگر چه هيچ نوع ميکروفنى براى کاربرد عمومى وجود ندارد، اما مى‌توان يک نوع آن را براى اهداف متعدد به‌کار گرفت. يک ميکروفن خازنى به خوبى در شرايط بوم صدا، روميزي، آويز يا پايه‌اى قابل استفاده است. اما اين ميکروفن به دليل حساسيت به اضافه بار صوتي، براى صحنه‌هاى خارج از استوديو يا در نزديکى منابع صوتى قوى مناسب نيست.

به هنگام اتصال قطعات مختلف دستگاه صوتى مشکلاتى بروز مى‌کند. مثلاً، محل اتصال کابل‌ها به يکديگر استاندارد خاصى ندارد و بايد از رابط‌ها و تبديل‌هاى مناسب استفاده شود. انواع اين رابط‌ها و تبديل‌ها عبارتند از: ميني، فونو، آر - سى - اِ، دين و کانن. به‌عنوان يک قاعدهٔ کلى در همهٔ وسايل صوتي، پاگيرى الکتريکى ميکروفن بايد با خط يا تقويت‌کننده‌اى که به آن وصل مى‌شود مطابقت داشته باشد.