مرا خواندی ز در تو خستی از بام

مرا خواندی ز در تو خستی از بام		زهی بازی زهی بازی زهی دام
از آن بازی که من می دانم و تو		چه بازی‌ها تو پختستی و من خام
تویی کز مکر و از افسوس و وعده		چو خواهی سنگ و آهن را کنی رام
مها با این همه خوشی تو چونی		ز زحمت‌های ما وز جور ایام
چه می پرسم تو خود چون خوش نباشی		که در مجلس تو داری جام بر جام
مرا در راه دی دشنام دادی		چنین مستم ز شیرینی دشنام