تا زلف تو همچو مار می‌پیچد

تا زلف تو همچو مار می‌پیچد		جان بی دل و بی قرار می‌پیچد
دل بود بسی در انتظار تو		در هر پیچی هزار می‌پیچد
زان می‌پیچم که تاج را چندین		زلف تو کمندوار می‌پیچد
بس جان که ز پیچ حلقه‌ی زلفت		در حلقه‌ی بی شمار می‌پیچد
بس دل که ز زلف تابدار تو		چو زلف تو تابدار می‌پیچد
بس تن که ز بار عشق یک مویت		بی روی تو زیر دار می‌پیچد
تو می‌گذری ز ناز بس فارغ		و او بر سر دار زار می‌پیچد
هر دل که شکار زلف تو گردد		جان می‌دهد و چو مار می‌پیچد
ترکانه و چست هندوی زلفت		بس نادره در شکار می‌پیچد
هر دل که ز دام زلف تو بجهد		زان چهره‌ی چون نگار می‌پیچد
چون می‌پیچد فرید بپذیرش		زیرا که به اضطرار می‌پیچد