مفهوم و فلسفهٔ تربیت بدنی و ورزش

در فلسفهٔ تربيت بدنى و ورزش مباحثى که مورد مطالعه و بررسى قرار مى‌گيرند عبارتند از:

- تعريف قلمروهاى تخصصى تحقيقى مانند جامعه‌شناسى ورزشي، بيومکانيک، طب ورزشي، فيزيولوژي، تاريخ، تعليم و تربيت ورزشي، روانشناسى ورزشي، تکامل حرکتي، يادگيرى حرکتي، مديريت ورزشي، تربيت بدنى تطبيقى و بيان چگونگى ارتباط مقابل اين حوزه‌ها در چارچوب رشتهٔ تربيت بدني.

- اثبات ضرورت توسعهٔ فلسفهٔ پربار تربيت بدنى براى مربيان.

- توضيح و تشريح مفاهيم کليدى و اصول فلسفى هر يک از مکاتب (ايده‌آليسم، رئاليسم، پراگماتيسم، ناتورآليسم، اگزيستانسياليسم).

- بيان ويژگى‌هاى برنامه‌هاى تربيتى تربيت بدنى و ورزش با توجه به فلسفه‌هاى سنتى و اومانيستي.

- تکامل باورهاى فلسفى شخصى در خصوص تربيت بدنى و ورزش.

در طول دو دههٔ گذشته، حرفهٔ تربيت بدنى تغييرات فراوانى را پشت سر گذاشته است. برنامه‌ها از سطح مدارس فراتر رفته و تمام رده‌هاى سنى را در برگرفته است. دامنه و عمق آگاهى و دانش در اين رشته گسترش يافته و موجب رشد و افزايش حوزه‌هاى ويژهٔ تحقيقى و مطالعاتى در زمينهٔ تربيت بدنى و همچنين پيدايش فرصت‌هاى شغلى و تخصصى جديد شده است.

براى يک فرد حرفه‌اى اعتقاد به اصول فلسفى در زمينهٔ تربيت بدنى از اهميت برخوردار است؛ چرا که فلسفه، راهنماى عمل و بهبودبخش اعمال حرفه‌اى و روشنگير ارزش‌ها و خدماتى است که تربيت بدنى و ورزش به جامعه و فرآيند تعليم و تربيت ارزانى مى‌دارد. مکاتب فلسفى سنتى شامل مکاتب ايده‌آليسم، پراگماتيسم، ناتورآليسم و اگزيستانسياليسم و باورهاى فلسفى معاصر شامل اومانيسم بر روند تربيت و تربيت بدنى و اعمال ورزشى تأثير به‌سزايى داشته‌اند. بنابراين توسعهٔ فلسفهٔ تربيت بدنى و ورزش از اهم وظايف هر مربى تربيت بدنى است.