مجازات‌ها

براساس برنامه و سياست کنترل دوپينگ، تخلف دوپينگ در مواقع زير صورت گرفته است:

۱. فردى که آزمايشات او از نظر وجود مواد غيرمجاز يا متابوليت‌هاى آنها و يا مواد داراى محدوديت مصرف مثبت باشد.

۲. فردى که مجرم به استفاده از روش ممنوعه باشد.

۳. فردى که عليرغم درخواست يک مقام مسئول کنترل دوپينگ از دادن نمونه براى آزمايش سرباز زند.

۴. فردى که در جرم دوپينگ معاونت يا مباشرت نمايد.

۵. فردى که در تهيه و توزيع مواد ممنوعه دست داشته و مقصر شناخته شده باشد.

در موارد مثبت شدن آزمون يا عدم رعايت مقررات، مرکز کنترل دوپينگ به‌نوبهٔ خود نقشى در تعيين و اعمال مجازات نخواهد داشت و در اين موارد صدور و اجراء حکم برعهدهٔ سازمان ورزشى مربوطه خواهد بود.

بايد در نظر داشت که هر هيئت حاکمه‌اى مطابق مقررات خاص خود، محروميت‌هائى را براى ورزشکار خاطى تعيين خواهد کرد، ولى کميسيون پزشکى IOC جهت اتخاذ يک روش يکسان اعمال مجازات‌ها و محروميت‌هاى زير را پيشنهاد نموده است:

۱. استفاده از داروهاى آنابوليک، ادرارآور، هورمون‌هاى گليکوپروتئينى و پپتيدى و مواد مشابه آنها يا دستکارى و تقلّب فيزيکي، شيميائى يا داروئى در ادرار:

- ارتکاب جرم براى اولين مرتبه: ۲ تا ۳ سال محروميت

- ارتکاب جرم براى دومين مرتبه: محروميت مادام‌العمر

۲. استفاده از روش‌هاى ممنوعه و موادى غير از موادى که در بالا اشاره شد:

- ارتکاب جرم براى اولين مرتبه: ۳ تا ۶ ماه محروميت

- ارتکاب جرم براى دومين مرتبه: ۲ سال محروميت

- ارتکاب جرم براى سومين مرتبه: محروميت مادام‌العمر

۳. در مورد استفاده از موادى که مصرف آنها نبايد از حد مشخصى تجاوز کند، حکم براساس هر مورد صادر خواهد شد.

۴. جريمه فدراسيون ملى مربوطه که به‌خاطر عدم انجام مسئوليت خود در شرکت سالم تيم ملى آن کشور بدون استفاده از دارو، گناهکار تشخيص داده شود، شامل:

- جريمهٔ نقدى و اخطار کتبى براى اولين بار ارتکاب جرم

- جريمهٔ نقدى بيشتر و دومين اخطار کتبى براى دومين بار ارتکاب جرم

- جريمهٔ نقدى بيشتر و يک سال محروميت تيم ملى از شرکت در تمام مسابقات تحت نظارت فدراسيون بين‌المللى مربوطه و اخطار کتبى نهائى براى سومين مرتبهٔ ارتکاب جرم

در نهايت، فدراسيون ملى بايد پاسخگوى اين مطلب باشد که اعضاء تيم بدون مصرف دارو در مسابقات شرکت داشته‌اند. براى تحقق اين امر، فدراسيون مربوطه بايد اطمينان حاصل کند فقط آن دسته از ورزشکارانى در مسابقات بين‌المللى شرکت نموده‌اند که در يک آزمايشگاه معتبر و مورد تأييد کميتهٔ بين‌المللى المپيک تست دوپينگ شده‌اند و نتايج آزمايشات منفى بوده است. در صورتى‌که اين سازمان اين مدارک را ارائه دهد، تبرئه خواهد شد.

چنانچه فردى به جرم دوپينگ محکوم شود و گناهکار تشخيص داده شود، آن فرد در طى دوران محکوميت:

- حق شرکت در هيچ‌يک از مسابقات ملى و بين‌المللى رسمى را ندارد.

- از شرکت در سمينار يا همايش محروم است.

- صلاحيت انتخاب براى مشاغلى نظير داوري، مربيگري، مديريت، رياست، مشاوره و يا مسئوليت‌هاى رسمى ديگر را ندارد.

- هرگونه جايزه، مدال، حکم و مقام‌هائى که در هنگام انجام دوپينگ و يا پس از آن کسب کرده است، از وى گرفته خواهد شد.

هر ورزشکار، مربي، داور، رئيس، مشاور يا هر شخصى که در رابطه با توزيع يا دادوستد مواد غيرمجاز حتى يک بار مجرم شناخته شود، به‌صورت مادام‌العمر محروم خواهد شد.

به ورزشکارى که تست دوپينگ را گذرانده باشد ولى آن را ارائه ندهد مدال تعلق نمى‌گيرد و در صورت لزوم مقام او خالى مى‌ماند.

هرگاه آزمايش ورزشکارى مثبت گردد و مدال او بازپس گرفته شود؛ مدال بايد به نفر بعدي، آن هم فقط در صورتى‌که آزمايش داروئى داده و نتيجه‌ آن منفى باشد، داده شود.

مجازات‌هاى تعيين شده توسط کميسيون پزشکى IOC منتقدان زيادى دارد و اين عده معتقد هستند که محروميت‌هاى اعمال شده به اندازهٔ کافى شديد نيستند. قوانين و مقررات کشورهاى خاص نيز ممکن است در اين موارد داراى تفاوت‌هائى باشند. به‌عنوان مثال در کشور يونان کشف استروئيد آنابوليک در ادرار ورزشکار مترادف ۲ سال زندان و در کشور کانادا معادل ۴ سال محروميت در اولين اقدام و محروميت مادام‌العمر در صورت تکرار جرم خواهد بود.

نظرات مختلفى در مورد نياز به آزمايش دوپينگ و مؤثر بودن محروميت‌ها وجود دارند. يک دسته از ورزشکاران نخبه و ممتاز انگليسى کاملاً موافق با اعمال شدت نظر بودند. تقريباً تمامى افرادى که مورد سؤال قرا گرفتند (۳/۹۸% موارد)، موافق اتخاذ يک راهبرد تشخيصى واحد در رشتهٔ ورزشى خود بودند. سيستم جارى کنترل دوپينگ در بريتانيا از نظر ۳/۷۹% پرسش‌شوندگان کافى و مؤثر بود، و از نظر ۶/۸۲% افراد، تست خارج از مسابقه داراى اثربخشى بيشترى نسبت به آزمون‌هاى زمان مسابقه مى‌باشد. بسته به جُرم، اگرچه اکثر ورزشکاران خواستار برخورد ملايم‌ترى در زمينهٔ مصرف داروهاى OTC بودند، ولى بيش از نصف پرسش‌شوندگان اعتقاد داشتند که تست مثبت از لحاظ استروئيدها، آمفتامين‌ها يا دوپينگ خون بايد جريمه‌اى معادل محروميت مادام‌العمر داشته باشد. براساس تحقيقى که توسط آژانس دارو و ورزش استراليا در سال ۱۹۹۴ انجام پذيرفته است، ۸۵% ورزشکاران استراليائى معتقد بودند که برنامه‌هاى آزمايش دوپينگ مانع سوء‌استفادهٔ داروئى ورزشکاران استراليائى خواهد شد، ۷۳% اعتقاد داشتند که محروميت‌هاى اعمال شده در مورد ورزشکارانى که نتيجه مثبت داشته‌اند، بايد به اطلاع عموم رسانده شوند. به‌هر حال تنها ۱۱% افراد معتقد بودند که ورزشکاران در صورت استفادهٔ غيرعمدى از دارو (يعنى مصرف نادانستهٔ موادى ممنوعه موجود در داروهاى OTC، مانند ضدّسرفه يا ضدّسرماخوردگي) و مثبت شدن نتيجهٔ دوپينگ مستحق محروميت‌هاى سنگين فعلى باشند.

تحقيق بر روى موارد تست مثبت، سبب شناسائى مراکز فروش و توزيع بعضى از مواد مثل استروئيدها، آمفتامين‌ها، کوکائين و غيره خواهد شد. در کانادا و برخى کشورهاى ديگر، جرايمى براى مربيان و افراد مشوّق ورزشکاران به استفاده از اين مواد در نظر گرفته شده است.