دوشم از کوی مغان دست به دست آوردند

دوشم از کوی مغان دست به دست آوردند		از خرابات سوی صومعه مست آوردند
هیچ می‌خواره ندارد طمع حور و بهشت		این بشارت به من باده پرست آوردند
ساقیانش، ز می عشق چو گردیدم مست		به می دیگرم از نیست به هست آوردند
زلف و خال و خط خوبان همه رنجست، آنها		از کجا این همه تشویش به دست آوردند؟
این شگرفان که نگنجند در آفاق از حسن		در چنین سینه‌ی تنگ از چه نشست آوردند؟
قلب سالوس و ریا را نشکستند درست		مگر این قوم که در زلف شکست آوردند
اوحدی را چو ازین دایره دیدند برون		زود در حلقه‌ی آن زلف چو شست آوردند