خدایا مطربان را انگبین ده

خدایا مطربان را انگبین ده		برای ضرب دست آهنین ده
چو دست و پای وقف عشق کردند		تو همشان دست و پای راستین ده
چو پر کردند گوش ما ز پیغام		توشان صد چشم بخت شاه بین ده
کبوتروار نالانند در عشق		توشان از لطف خود برج حصین ده
ز مدح و آفرینت هوش‌ها را		چو خوش کردند همشان آفرین ده
جگرها را ز نغمه آب دادند		ز کوثرشان تو هم ماء معین ده
خمش کردم کریما حاجتت نیست		که گویندت چنان بخش و چنین ده