|
|
|
|
|
| در دانش‌آموزان دبستاني، بيشترين حوادث از طريق فعاليت و تمرينات ورزشى اتفاق مى‌افتد و در دانش‌آموزان سنين بالاتر اين حوادث ممکن است از راه ورزش، مسابقات ورزشى يا فعاليت‌هاى کارگاهى يا آزمايشگاهى صورت گيرد. زمين‌بازى معمولاً صحنه بيشترين حوادث آموزشگاهى است. غالباً نامناسب بودن سطح زمين بازى ممکن است حادثه‌آفرين باشد. ناصافى زمين ورزش و پستى و بلندى آن مى‌تواند موجب سقوط، لغزيدن يا سرخوردگى دانش‌آموز شده و به ضربه مغزى وى بى‌انجامد.
|
|
| بروز عوارض ناشى از بازى در دانش‌آموزان سنين بالاتر به‌خاطر وزن، صرف نيرو و سرعت زياد در جريان بازى که اغلب موجب برخورد و تصادم با افراد ديگر مى‌شود، بيشتر بروز مى‌کند. لذا بازى‌هاى دسته‌جمعى و برنامه‌هاى ورزشى در مدرسه بايد تحت نظارت مربى صورت گيرد. ضمناً در مسابقات ورزشى بين دانش‌آموزان يک مدرسه بايد تناسب بين قد، وزن، سن و توان بازيکنان قبلاً بررسى شده و مورد توجه قرار گيرد. چون اغلب، بروز حوادث، ناشى از ناهماهنگى در زمينه‌هاى مختلف يادشده مى‌باشد.
|
|
|
|
| هرچند ميزان بروز حوادث در خانه زياد است. ولى چون همه موارد آن به سرويس‌هاى خدمات درمانى گزارش نمى‌شود، به‌طور دقيق قابل ارزيابى نيست. سوانح خانگى ممکن است به‌علت مسموميت، آتش‌سوزي، خفگى در آب، سقوط، زير آوار ماندن و غيره باشد. تقريباً يک چهارم کل مرگ و ميرها در اثر حوادث و سوانح خانگى اتفاق مى‌افتد. با ارائه آموزش‌هاى لازم توسط والدين به فرزندان و انجام اقدامات لازم در جهت پيشگيرى از بروز حوادث و سوانح خانگي، نظير رعايت مسائل ايمنى دستگاه‌هاى حرارتي، گازى و الکتريکى و کنترل مستمر آنها از نظر سالم بودن و هم‌چنين توجه به اصول مهندسى در ساخت بنا و تعمير و ترميم به‌موقع هر نوع خرابى در ساختمان، تعداد موارد اين قبيل از حوادث را به‌نحو بارز مى‌توان کاهش داد.
|
|
|
|
| يکى از علل شايع حوادث براى دانش‌آموزان، مربوط به وسايل نقليه موتورى و ناشى از رفت و آمد در جاده و خيابان است. اعم از اينکه اشتباه و بى‌توجهى مربوط به دانش‌آموز باشد و يا رانندگان، پيشگيرى اين‌گونه حوادث را بيشتر از طريق آموزش دانش‌آموزان نسبت به‌‌نحوه صحيح عبور از خيابان، شناخت علائم و محل‌هاى خطر و رعايت مقررات رفت و آمد، و غيره مى‌توان زمينه‌سازى و فراهم کرد.
|
|
| رانندگى اتومبيل براى نوجوانان و جوانان بدون گواهى و صلاحيت و يا حتى با گواهى‌نامه ولى غيرماهر، بايد از طرف والدين به‌شدت جلوگيرى گردد و هرچه بيشتر آنها را نسبت به مخاطرات بسيار زياد و مهلک اين وسيله آگاه نمود. هم‌چنين مى‌بايست در آنها اين احساس مسئوليت را بوجود آورد که حفظ سلامت و امنيت ترافيک خيابان و جاده، حق عموم بوده و هرکسى مؤظف است حريم آن را محترم بشمارد. در پيشگيرى حوادث ناشى از رانندگي، رعايت سلامت داخلى و خارجى وسائط نقليه و توجه به موازين ايمنى شيشه‌هاى اتومبيل، رعايت سرعت مجاز رانندگي، متناسب بودن سرعت با موقعيت و وضعيت جاده يا خيابان و استفاده از کمربندهاى ايمنى براى تمام سرنشينان ضرورت دارد.
|
|
| مخاطرات و حوادث ناشى از موتورسيکلت و دوچرخه نيز در ميان دانش‌آموزان نسبتاً زياد است. انتخاب دوچرخه مناسب با سن دانش‌آموز و آشنائى وى به خطرات ناشى از دو پشته سوار شدن در معابر شلوغ يا ترافيک سنگين و سالم بودن دوچرخه تا حد زيادى مى‌تواند ميزان بروز حوادث ناشى از اين وسيله ظاهراً بى‌خطر را کاهش دهد. در مورد کاهش حوادث ناشى از موتور نيز، رعايت مقررات رفت و آمد، سالم بودن موتور و استفاده از کلاه ايمنى مى‌تواند مؤثر باشد. هم‌چنين ارائه آموزش‌هائى توسط والدين، تلويزيون و ديگر رسانه‌هاى عمومى براى توجه و پرهيز دانش‌آموزان از سوار شدن يا چسبيدن به پشت درشکه، گاري، واگن يا ديگر وسايل نقليه در حال حرکت که هر يک به‌نحوى مى‌تواند حادثه‌آفرين باشد، ميزان بروز حوادث اين زمينه را کاهش خواهد داد. به‌علاوه بايد دانش‌آموزان را از توپ‌بازى در معابر شلوغ و با ترافيک موتورى منع کرد تا از حوادث مختلفى که در اين جهت ممکن است به‌وجود آيد جلوگيرى شود.
|
