صفت اجنحه‌ی طیور عقول الهی

قصه‌ی طوطی جان زین سان بود		کو کسی کو محرم مرغان بود
کو یکی مرغی ضعیفی بی‌گناه		و اندرون او سلیمان با سپاه
چون بنالد زار بی‌شکر و گله		افتد اندر هفت گردون غلغله
هر دمش صد نامه صد پیک از خدا		یا ربی زو شصت لبیک از خدا
زلت او به ز طاعت نزد حق		پیش کفرش جمله ایمانها خلق
هر دمی او را یکی معراج خاص		بر سر تاجش نهد صد تاج خاص
صورتش بر خاک و جان بر لامکان		لامکانی فوق وهم سالکان
لامکانی نه که در فهم آیدت		هر دمی در وی خیالی زایدت
بل مکان و لامکان در حکم او		همچو در حکم بهشتی چار جو
شرح این کوته کن و رخ زین بتاب		دم مزن والله اعلم بالصواب
باز می‌گردیم ما ای دوستان		سوی مرغ و تاجر و هندوستان
مرد بازرگان پذیرفت این پیام		کو رساند سوی جنس از وی سلام