گیاه‌شناسی

باميه با نام علمى Hibiscus به خانواده پنيرک يا Malvaceae تعلق دارد. در داخل جنس Hibiscus علاوه بر انواع خوراکي، گونه‌هاى زينتى و صنعتى (توليد الياف) فراوانى نيز يافت مى‌شوند. بوته باميه داراى ساقه اصلى ضخيمى است که در بعضى از ارقام آن شاخه‌هاى فرعى زيادى توليد مى‌کند. ارتفاع بوته در انواع مختلف پاکوتاه و پابلند به ۵۰ تا ۱۵۰ سانتى‌متر مى‌رسد.

برگ‌هاى آن پهن و داراى پنج لوب يا بريدگى است. گل‌ها به‌صورت منفرد و به رنگ زرد که وسط آنها به‌ رنگ قهوه‌اى است در کنار برگ‌ها ظاهر مى‌شوند. تشکيل گل و ميوه در گياه تدريجى است و بنابراين باميه داراى طول دوره رشد نسبتاً طولانى مى‌باشد.

ميوهٔ باميه شامل غلاف گوشتى است که داراى مقطعى پنج يا شش ضلعى بوده که از قاعده به‌طرف رأس به‌تدريج باريک و نوک‌تيز مى‌گردد. طول ميوه به ۳ تا ۷ سانتى‌متر مى‌رسد. درون ميوه در چند رديف، دانه‌هاى (بذر) سفيد رنگ و نرمى قرار دارند که پس از رسيدن به رنگ سبز کم رنگ تغيير يافته و سفت مى‌شوند. پوست خارجى ميوه سفت و خاردار است. رنگ ميوه سبز و در بعضى ارقام سبز مايل به زرد مى‌باشد.