دلبر من عین کمالست و بس

دلبر من عین کمالست و بس		چهره‌ی او اصل جمالست و بس
بر سر کوی غم او مرد را		هر چه نشانست و بالست و بس
در ره او جستن مقصود از او		هم به سر او که محالست و بس
از همه خوبی که بجویی ز دوست		بوسه ای از دوست حلالست و بس
چند همی پرسی دین تو چیست		دین من امروز سوالست و بس
نزد تو اقبال دوامست و عز		نزد من اقبال زوالست و بس
حالی یابم چو کنم یاد ازو		دین من آن ساعت حالست و بس
پرده منم پیش چو برخاستم		از پس آن پرده وصالست و بس