پیشگیری اولیه

با آموزش بهداشت، کنترل فاحشگى و فراهم کردن تسهيلاتى به‌منظور ازدواج بموقع جوانان، مى‌توان قدم‌هاى بزرگى در راه کنترل اين بيمارى برداشت. استفاده از کاندوم درموقع مقاربت و شستشوى آلت تناسلى با آب و صابون پس از مقاربت. هرچند به عقيدهٔ برخى از مؤلفان، اقدام‌هايى مانند دفع ادرار بى‌درنگ بعد از مقاربت يا شستشوى ژنيتال، اقدام‌هاى بيهوده‌اى هستند. سيفيليس مادرزادى با وجود اينکه بيمارى خطرناکى است، ولى به‌طور کامل قابل پيشگيرى مى‌باشد. طى آبستنى به‌طور معمول، بايد آزمون VDRL يا RPR را در تمامى زنان آبستن انجام داد و درصورتى که به‌دلايلى خطر بروز بيمارى در آنها زياد است، بايد قبل از زايمان نيز دوباره آزمون‌هاى بالا را تکرار نمود. به‌هرحال، درصورت مثبت بودن آزمون تأييدى FTA-ABS مشروط بر اينکه زن آبستن پيش از آن درمان نشده باشد، بايد به درمان او با پنى‌سيلين يا اريترومايسين (درصورت حساسيت) اقدام نمود.

درصورتى که يک‌بار VDRL مثبت، ولى FTA-ABS منفى باشد، مى‌توان از شروع درمان، خوددارى و به بررسى مجدد VDRL و اندازه‌گيرى مجدد FTA-ABS اقدام نمود و درصورتى که اين‌بار آزمون VDRL به ميزبان چهار برابر يا بيشتر افزايش نشان دهد يا اينکه علايم بالينى سيفيليس آشکار شود، بايد بيمار را درمان کنيم. درصورت مبهم ماندن بيمارى پس از تکرار آزمايش‌هاى بالا، صلاح است که جهت پيشگيرى از بروز عفونت احتمالى در نوزاد، به درمان زن آبستن اقدام نماييم. لازم به تأکيد است که زنان آبستن، در تمامى مراحل سيفيليس ممکن است جنين خود را آلوده کنند. يادآور مى‌شود که پس از خاتمهٔ درمان نيز بايد ماهى يکبار عيار کمى VDRL را به‌طور پيوسته بررسى نموده، درصورت افزايش چهاربرابر، بازهم وى را مداوا کنيم. زيرا بندرت ممکن است با شکست درمانى مواجه شويم. همچنين همسر زن آبستن مبتلا به سيفيليس را نيز بايد مورد بررسى قرارداده، اقدام‌هاى لازم را درمورد وى اعمال نماييم. لازم به تأکيد است که در رابطه با سيفيليس مادرزادي، بايد تمامى اعضاى درجهٔ يک خانواده بررسى شوند و درصورت لزوم، تحت پوشش درمان، يا پيشگيرى دارويي، قرار گيرند.