پرازوسین - PRAZOCIN HCL

	نام فارسى		پرازوسين
	نام انگليسى		PRAZOCIN HCL
	نام تجارى دارو		Minipress
	گروه دارويى		ضد فشارخون
	گروه شيميايى دارو		مهارکننده آلفاآدرنرژيک
	مكانيسم اثر		با بلوک‌کردن گيرنده‌هاى آلفا آدرنرژيک، عروق خون محيطى را گشاد مي‌کند. مقاومت محيطى را پائين آورده و فشارخون را کم مي‌نمايد.
	موارد مصرف		افزايش فشارخون، نارسائى احتقانى قلب مقاوم، انقباض عروقى در سندرم رينود، ايسکمى عروقى ناشى از ارگوتامين، فتوکروموسيتوما، هيپرتروفى خوش‌خيم پروستات (BPH).
	ميزان مصرف		بالغين: خوراکى ۱mg دو يا سه بار در روز که اگر لازم باشد به ۲۰mg هر روز در دوزهاى منقسم افزايش مي‌يابد. محدوده معمولى ۱۵ـ۶ mg/day است، حداکثر تا ۱mg به‌طور اوليه داده مي‌شود. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: قلبي‌عروقي: طپش قلب، افت فشارخون وضعيتي، تاکيکاردي، ادم، افزايش فشارخون واجهشي. دستگاه عصبى مرکزي: گيجي، سردرد، خواب‌آلودگي، اضطراب، افسردگي، سرگيجه، ضعف، خستگي. گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، يبوست، درد شکم. ادراري‌تناسلي: تکرر ادرار، بي‌اختياري، ناتوانى جنسي، پرياپيسم. چشم، گوش، حلق و بيني: تاري‌ديد، خون‌دماغ، وزوز گوش، خشکى دهان، ملتحمه قرمز. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل (۶۰% از دارو وارد گردش خون عمومى مي‌شود). شروع اثر: ۲ ساعت. اوج اثر: ۴ـ۲ ساعت. مدت اثر: ۱۰ ساعت. انتشار: گسترده، به شير وارد مي‌شود. متابوليسم: کبدى (به‌صورت گسترده). دفع: ۹۰% صفراوي، ۱۰% کليوى (نيمه عمر ۳ـ۲ ساعت). ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ فشار خون را در طى شروع درمان و به‌طور دوره‌اى بعد از آن اندازه‌گيرى کنيد. ـ تعداد ضربان قلب و اتساع وريدى ژوگولار را هر ۴ ساعت بررسى کنيد. ـ در صورت درمان طولاني‌اثر با دارو، BUN و اسيداوريک را بررسى نمائيد. ـ توزين روزانه I&O روش تهيه / تجويز: ـ دارو را در جاى خنک و در محفظه‌هاى محکم قرار دهيد. ارزيابى باليني: ادم را به‌طور روزانه در پاها و ساق پا ارزيابى کنيد. براى وضعيت هيدراتاسيون؛ تورگور پوست و خشکى غشاها را ارزيابى نمائيد. رال، تنگي‌نفس و ارتوپنه را هر ۳۰ دقيقه کنترل کنيد. آموزش به بيمار و خانواده: ـ بعد از اولين دوز، گاه‌گاهى غش رخ مي‌دهد. از رانندگى يا کارکردن با ماشين به‌مدت ۴ ساعت بعد از مصرف اولين دوز خوددارى کنيد يا اولين دوز را در هنگام خواب مصرف نمائيد. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: نوراپي‌نفرين و VMA ادرار. درمان مصرف بيش از حد دارو: تجويز افزاينده‌هاى حجم يا داروهاى منقبض‌کننده عروقى، قطع مصرف دارو، قرار دادن بيمار در وضعيت طاق‌باز (supine).