تأثیر دیگران بر استفاده از تلویزیون

والدين و نيز افراد ديگر، مى‌توانند بر رفتار تماشاى تلويزيون در کودکان تأثير بگذارند. آنها ممکن است به‌طور کلي، بر ميزان تماشاى تلويزيون تأثير بگذارند يا به‌طور اخص، بر اينکه چه برنامه‌هايى تماشا کنند، تأثير بگذاند. اين امر به‌نوبهٔ خود، با محدود کردن ميزان تماشاى نوع به‌خصوصى از برنامه‌ها، مى‌تواند تأثيرى را که تلويزيون بر کودکان دارد، کنترل کند. به‌علاوه، شدت تأثير برخى از نمايش‌هاى تلويزيونى را مى‌توان با دخالت‌ والدين تحت تأثير قرار داد.

تأثير ديگر افراد بر رفتار تماشاى تلويزيون در کودکان، مى‌تواند از طريق دو مکانيزم عمل کند: نخست اينکه، ممکن است اخالت مستقيم در تماشاى کودکان زمانى صورت گيرد که والدين قوانينى مربوط به تماشاى تلويزيون در کودکان مقرر کنند يا آنها را با صراحت به‌تماشاى برنامه‌هاى به‌خصوصى يا ميزان تماشاى مشخصى تشويق يا منع کنند.

براى مثال، امکان دارد والدين، زمان تماشاى تلويزيون کودکان را به چند ساعت در روز محدود يا زود به رختخواب رفتن را به‌آنها تحميل کننند، و به‌اين ترتيب تماشاى موضوعات نامناسب را براى آنها محدود کنند. آنها ممکن است به‌کودکان تأکيد کنند که تنها برنامه‌هايى را که مخصوص کودکان تهيه مى‌شود، يا مشخص است که محتواى آموزشى دارند تماشا کنند.

دوم اينکه، ممکن است، تأثير از جانب والدين، کمتر به‌صورت مستقيم و بدون قصد خاص صورت گيرد، به اين‌صورت که والدين نمونه‌هايى را براى تماشا انتخاب کنند که با نمونه‌هاى انتخابى فرزندان آنها متناسب است. همان‌طور که پيش از اين دريافتيم، اگر والدين خود، به‌هنگام تماشاى تلويزيون انتخابگر و منتقد باشند، اين نوع رفتار ممکن است به‌خوبى به کودکانشان نيز سرايت کند. اگرچه، بچه‌ها، بخصوص زمانى که به‌نوجوانى مى‌رسند، به‌فشا گروه هم‌سن و سال نيز پاسخ مى‌گويند و در صورتى که اکثريت دوستان مدرسه‌اى آنها اجازه تماشاى برنامه‌اى را داشته باشند، اين احتمال بسيار زياد است که اگر والدين آنها نيز آن برنامه را مناسب براى تماشا تشخيص ندهند، بر تماشاى آن اصرار وزرند.