وقت برقع ز رخ کشیدن نیست

وقت برقع ز رخ کشیدن نیست		رخ بپوشان که تاب دیدن نیست
بر من خسته بین و تند مران		که مرا قوت دویدن نیست
با که گویم غمت که در مجلس		زهره‌ی گفتن وشنیدن نیست
من خود از حیرت تو خاموشم		حاجت منع و لب گزیدن نیست
میرمد وحشی آن غزال از من		هرگزش میل آرمیدن نیست