تأثیر مدیریت در هتل (۷)

تکنیک‌ها و شیوه‌های هتلداری کنونی همچون پشتوانه‌ای برای حفاظت از سرمایه‌های هتلداران به‌کار گرفته می‌شود، بازاریابی و گردش سرمایه را گسترش می‌دهد و با آینده‌نگری و جلب رضایت کارکنان و کارمندان در بقاء و رونق هتل تلاش می‌ورزند. مدیرانی که با پیروی از این شیوه مدیریت کنند چنانچه حقوق و مزایائی در سطح بالا هم دریافت نمایند، شایسته خواهند بود چرا که در جبران چندین برابر آن تلاش خواهند کرد و از این روی ارزش چنان حقوقی را هم خواهند داشت.

سرمایه‌دارانی که در پی مدیرانی باشند که بتوانند حقوق کمتری به آنها پرداخت کنند و چنین پندارند که یک مدیر به استخدام خود در‌آورده‌اند، سخت در اشتباه خواهند افتاد. این افراد در واقع ممکن است سرمایه خود را دچار رکود و ایستائی نمایند. دیده شده که بعضی دارندگان هتل‌ها از وجود کارمندان بازنشسته که هیچ گونه تجربه‌ای در زمینه هتلداری به دست نیاورده‌اند استفاده می‌کنند یا به بی‌کفایتی مدیر خود پی برده‌اند ولی به دلیل فامیل بودن یا سهامدار بودن اقدامی نکرده‌اند. و در پی آن با مشکلات و ناتوانی‌های تجاری و مالی روبه‌رو شده‌اند.

مدیرانی که خود از تجربه کافی در مدیریت بی بهره‌اند، بهتر است که از وجود کارمندان و کارکنان با تجربه استفاه نمایند و دشورای‌ها و مسائل خود را با نظرخواهی از آنها فیصله بخشند و بدین ترتیب بتوانند ضعف‌ها و کمبودهای خود را جبران نمایند. ولی از آنجا که بعضی مدیران حاضر نیستند به ضعف و کمبودهای خود پیش کارمندان اعتراف کنند و یا به این اوصاف شهرت یابند کارمندان صدیق و لایق خود را اخراج می‌کنند و از آنجا که خود به تنهائی از عهده مدیریت هتل بر‌نمی‌آیند نمی‌توانند به کارکنان جدید و بی‌تجربه آموزش دهند و نتیجه نهائی چنین وضعی به زیان هتل خواهد بود.

نظرات و پیشنهادهائی که از سوی مدیر هتل درباره قسمتی از آن ارائه می‌شود بایستی با رعایت همه جوانب و از جمله افزایش راندمان در کار، تعداد پرسنل، شیفت‌بندی و هزینه‌ها صورت بگیرد تا سرانجامش با عدم موفقیت همراه نباشد. مدیریت هتل به عنوان محافظ سرمایه آن شمرده می‌شود و این سرمایه همان ساختمان و تشکیلات و تأسیسات هتل است که مدیر در حفظ آن مسئولیت دارد. باید از ضایعات و هدر‌رفتن‌ها جلوگیری نماید، برای انجام کارها نظم و ترتیب لازم برقرار نماید و اختیارات اجرائی کافی به مدیران قسمت‌های مختلف هتل واگذار کند تا برای انجام هر کار ناچار نباشند تا از شخص مدیر هتل کسب اجازه کنند که این خود از بی‌نظمی یا وجود کمبود در دیسیپلین هتل حکایت خواهد کرد.

علاوه بر اطلاعاتی که مدیر هتل باید از قوانین و مقررات مربوط به استخدام کارمند یا کارگر و بیمه‌های اجتماعی داشته باشد، لازم است که در زمینه‌های بازخرید کارمندان و یا اخراج کارکنان با تجربه و اضافه‌کاری و شب‌کاری و یا کار در روزهای تعطیل توسط پرسنل آگاهی‌های صحیح به دست آورد و این اقدام‌ها را طوری انجام دهد که زیان و خسارتی به هتل تحمیل نگردد. یک مدیر خوش‌فکر و حسابگر در اندیشه رونق بخشیدن به اقتصاد هتل است، هر چندگاه به انجام برنامه‌های تجاری و اقتصادی می‌اندیشد و تلاش او بر آن است تا برنامه‌های سازنده و مترقی خود را به انجام رسانند ولی فرض کنیم مدیرانی کم تجربه اما صدیق و دلسوز بخواهند نظیر چنان برنامه‌هائی را در هتل خود به اجرا درآورند و نیز فرض کنیم که در هتلی بخواهند Room Service تأسیس نمایند باید چنین بیاندیشند که این اقدام به آسانسور اضافی نیاز نخواهد داشت یا به چند پرسنل جدید احتیاج خواهد داشت و کدام قسمت آشپزخانه را به این منظور می‌‌توان اختصاص داد آنگاه مدیر هتل حساب کند که میزان فروش Room Service چقدر خواهد بود و آیا به آن مقدار خواهد رسید که مخارج پرسنل و هزینه‌های آسانسور به‌دست آید و سود لازم را نیز فراهم کند؟

نتیجه‌‌ای که از این بررسی‌ها به دست آید نشان خواهد داد که Room Service را تأسیس کنند و یا از این کار خودداری نمایند. ممکن است یک مدیر هتل بخواهد (کافی شاپ) هتل را به طور شبانه‌روزی فعال نگه بدارد. در اینجا نیز نخست باید حساب کند که چه تعداد پرسنل اضافی نیاز خواهد داشت و مقدار فروش در ساعت کار اضافی چقدر خواهد بود و چگونه می‌توان در آن ساعت‌ها میزان فروش را افزایش داد و چنانچه امکان این افزایش فروش موجود نباشد و در ساعات اضافی هم فروش مناسبی صورت نگرفته لزومی برای بازماندن شبانه‌روزی (کافی شاپ) نخواهد بود. این نکات مختصر در واقع به ضرورت تخصص و کارائی و لیاقت مدیر هتل تأکید می‌نماید که برخورداری از صمیمیت و تعهد نسبت به شغل مدیریت و هتل نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. باید گفت که تخصص عاری از تعهد نخواهد توانست کارآئی داشته باشد. برخورداری از سه امتیاز تخصص، تعهد و انضباط بدون رعایت حق تقدم لازمه یک مدیر موفق است.

اگر بخواهیم ویژگی‌ها و امتیازهائی را که انتظار می‌رود در وجود مدیران شاخص و لایق جمع باشند به سادگی برشماریم باید گفت:

۱. اهداف مدیریت باید روشن و مشخص باشد.

۲. مدیر با رفتار خود می‌تواند از طریق مشارکت افراد و کار جمعی همه کارکنان، به اهداف خود برسد.

۳. مدیران هتل‌ها باید بتوانند برترین و بهترین استفاده‌ها را از وقت و زمان به دست آورند.

۴. شیفت‌بندی کارکنان را طوری ترتیب دهند که زمان پرکاری و شلوغی به پرسنل بیشتر دسترسی داشته باشند و هنگام آرامش و کمی کارها پرسنل کمتری فعالیت کنند.

۵. در تصمیم‌گیری‌ها با بینش و قاطعیت عمل کنند به طوری‌که پرسنل خود را تحت تأثیر قرار دهند و آنها را به فعالیت وا دارند.

۶. نباید وقت مدیر صرف کارهائی که سایرین بایستی انجام دهند شود.

۷. طرز رفتار صحیح با زیردستان و کارکنان را بداند و از تأثیر برنامه‌های خود در مورد فروش‌ها و خریدها و غیره آگاه شود.

۸. به مکاتبات و ارتباط‌های خود با افراد و مراکز دیگر اهمیت بدهد و با رفتار مناسب و پسندیده رضایت مردم را به دست آورد.

۹. شیوه مبارزه با مشکلات و حل و فصل آنها را بداند و با برنامه‌ریزی‌های کوتاه و بلند مدت از بروز آنها جلوگیری کند.

۱۰. به روش کنترل و بررسی سیستم آگاهی کامل داشته باشد، نکات امینی و بهداشتی را به خوبی مطرح و اجرای آن را زیر نظر بگیرد.

۱۱. مخارج و هزینه‌های فوری یا دراز مدت را تشخیص دهد و در هر مورد اقدام مناسب به عمل آورد.

۱۲. در موارد مقتضی برنامه‌ریزی و پیش‌بینی‌های لازم توانا باشد و فعالیت تمام بخش‌ها و کارکنان هتل را هماهنگ سازد.

۱۳. از بروز اشتباه‌ها و ضایعات و زیان‌هائی که به هرصورت ممکن است روی دهد، جلوگیری نماید.

۱۴. تشخیص دهد همکاران چگونه افرادی هستند؟ مهارت‌ها، نقاط قوت و ضعف آنها چیست؟

۱۵. روحیه و انگیزه در کارکنان به وجود آورد.

۱۶. از آنجا که طرح‌های ارائه شد از سوی مدیران به طور معمول از طرح‌ها و پیشنهادهای مدیران بخش‌ها تأثیر پذیرفته هنگام تصمیم‌گیری درباره این طرح‌ها باید چنان عمل شود که در رده‌های پایین‌تر نیز اختلال روی ندهد.

۱۷. یک مدیر هتل می‌تواند میزان تولید و کار را در هتل افزایش دهد. با افراد مختلف تماس حاصل کند و با هر یک در همان سطح فکری او رفتار نماید. می‌تواند از فرد‌فرد کارکنان هتل به صورت یک گروه هم فکر و همکار استفاده کند. دستورهای روشن و بی‌ابهام و سازنده صادر نماید و با قاطعیت نرم دور از هرگونه خشونت بر ناتوانی‌های احتمالی فردی فایق آید و سرانجام آن که یک مدیر اندیشمند می‌تواند مفاهیم عمومی را به فرد فرد کارکنان خود ارتباط دهد در بیان این کلام اضافه می‌کنم که مهارت‌ها و افکار سازنده از همان ابتدای آفرینش از محبوبیت و اهمیت برخوردار بوده‌اند و هنوز هم چنین است، دوران کنونی که به نام عصر تکنولوژی نامیده شده یک مهارت جدید بر مهارت‌های صنعتی – تکنیکی و ماشینی افزوده شده است و آن برخورداری از موهبت انسان دوستی، محبت به دیگران و توانائی برای برقرار ساختن روابط انسانی است که از هر بابت بر مهارت‌های تجاری و تکنیکی برتری دارد مدیرانی که بخواهند تأثیر زندگی ماشینی را زیر تأثیر روابط انسانی قرار دهند، باید بکوشند تا خصایل انسانی را هرچه بیشتر در خویشتن تقویت نمایند و برای پایدار ساختن و استواری این خصایل در جوامع کوشش کنند.