لواندوفسکی: عجله‌ای برای تصمیم درباره آینده ندارم

به گزارش ایلنا، رابرت لواندوفسکی در گفت‌وگویی با بوگدان ریمانوفسکی، خبرنگار لهستانی، در کانال یوتیوب او، به‌صراحت درباره آینده حرفه‌ای خود، شرایط فعلی بارسلونا و اهدافش در سال‌های پایانی دوران بازیگری صحبت کرد.

این مهاجم لهستانی که قراردادش تا ۳۰ ژوئن اعتبار دارد، تأکید کرد هنوز زمان کافی برای تصمیم‌گیری وجود دارد و فعلاً این موضوع را یک دغدغه نمی‌داند. او گفت:«هنوز وقت هست. هیچ فشاری احساس نمی‌کنم و در حال حاضر هم دقیقاً نمی‌دانم کدام مسیر را انتخاب خواهم کرد.»

لواندوفسکی در ادامه با رد گمانه‌زنی‌ها درباره مذاکرات غیرمستقیم یا امتیازدهی مالی، تصریح کرد: «با سرمربی درباره علاقه احتمالی سایر باشگاه‌ها صحبت نمی‌کنم. موضوع اصلاً نصف کردن دستمزد نیست. تصمیم نهایی به خواست باشگاه و چیزی که خودم آن را بهترین گزینه بدانم، بستگی دارد.»

مهاجم شماره ۹ بارسلونا تأکید کرد که سرنوشت او به «برنامه ورزشی باشگاه و نقشی که ممکن است زیر نظر هانسی فلیک داشته باشد» گره خورده است. با این حال، او نشان داد که سن و سال مانعی برای جاه‌طلبی‌هایش نیست و گفت: «همه‌چیز را می‌خواهم؛ صعود به جام جهانی، قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا. می‌دانم به سال‌های پایانی فوتبالم نزدیک می‌شوم، اما همچنان اهداف بسیار بزرگی دارم.»

لواندوفسکی همچنین شرایط فعلی بارسلونا را مثبت ارزیابی کرد و افزود: «بهبود تیم کاملاً محسوس است. همه‌چیز باثبات‌تر شده و این موضوع به عملکرد بهتر کمک می‌کند. فضای رختکن هم خوب است.»

چالش با تیم ملی لهستان

ستاره بارسلونا در بخش دیگری از صحبت‌هایش به تیم ملی لهستان پرداخت و با اشاره به مسیر دشوار صعود به جام جهانی گفت: «رقبای سختی پیش رو داریم و کار آسانی نیست، اما بازی خانگی مقابل آلبانی و حمایت هواداران می‌تواند به ما انرژی مضاعف بدهد.»

او در ادامه نگاهی عمیق‌تر به مسیر حرفه‌ای خود داشت و خاطرنشان کرد: «رسیدن به اوج سخت است، اما ماندن در آن سخت‌تر. سال‌ها بدن و ذهن‌مان را تا مرز نهایت توان پیش برده‌ایم.»

لواندوفسکی همچنین به ماجرای اختلاف با میکال پروبیرژ، سرمربی پیشین تیم ملی لهستان، اشاره کرد؛ زمانی که بازوبند کاپیتانی را از دست داد و مدتی از تیم ملی فاصله گرفت. او در این باره گفت: «احساس خاصی نسبت به او ندارم.» با این حال، تأکید کرد که تأثیر آن تصمیم به مرور زمان برایش کمرنگ شده است: «ابتدا شوکه شدم، اما بعد کم‌کم از آن عبور کردم.»

در پایان، مهاجم باتجربه بارسلونا با لحنی احساسی از خانواده‌اش یاد کرد و گفت: «پدرم هرگز بازی حرفه‌ای من را از نزدیک ندید، اما حس می‌کنم حالا از بهترین جای ورزشگاه من را تماشا می‌کند.»