صدرنشینی با حداقل‌ها و امیدی که دوباره زنده شد/ مروری بر کامبک پرسپولیس با نقشه‌های اوسمار

نیم‌فصل نخست لیگ بیست‌وپنجم فوتبال ایران در حالی به ایستگاه پایانی خود نزدیک می‌شود که پرسپولیس برخلاف بسیاری از پیش‌بینی‌ها و شروع بد ابتدای فصل، در قامت یکی از مدعیان اصلی عنوان قهرمانی ظاهر شده است. سرخ‌پوشان پایتخت جمعه‌شب و در چارچوب هفته پانزدهم رقابت‌ها در دیداری خارج از خانه موفق شدند با تک‌گل سروش رفیعی از سد مس رفسنجان عبور کنند و با این برد با ۲۸ امتیاز موقتاً به صدر جدول بروند.

این صدرنشینی در شرایطی رقم خورد که پرسپولیس فصل را با وحید هاشمیان نه چندان دلچسب آغاز کرد و وی نتوانست انتظارات را برآورده کند. هاشمیان در ۸ هفته ابتدایی لیگ تنها ۲ پیروزی، ۵ تساوی و یک شکست ثبت کرد. آماری که نه‌تنها رضایت هواداران را جلب نکرد؛ بلکه در نهایت به اعتراض‌های گسترده و پایان زودهنگام همکاری انجامید. پیروزی ۲ بر صفر مقابل ذوب‌آهن به شام آخر او روی نیمکت پرسپولیس تبدیل شد تا بار دیگر نام اوسمار ویرا به‌عنوان ناجی روی نیمکت سرخ‌ها قرار بگیرد.

فرمول اقتصادی مربی برزیلی برای رسیدن به قهرمانی

اوسمار ویرا از هفته دهم لیگ هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت و در ۷ مسابقه (۶ دیدار لیگ برتر و یک بازی جام حذفی) به آمار ۵ پیروزی و ۲ تساوی دست یافت و این همان کارنامه‌ای بود که بلافاصله موجی از امید را میان هواداران ایجاد کرد. پرسپولیسِ اوسمار اگرچه پرزرق‌وبرق نیست، اما تیمی نتیجه‌گرا و منظم نشان داده است؛ تیمی که حتی با حداقل اختلاف راه بردن را بلد است.

برد یک بر صفر مقابل مس رفسنجان سومین پیروزی متوالی پرسپولیس با همین نتیجه بود؛ الگویی تکرارشونده که پیش‌تر برابر پیکان و آلومینیوم اراک نیز دیده شده بود. پرسپولیس در دوران اوسمار به‌جز تساوی بدون گل مقابل استقلال در دربی و تساوی جام حذفی برابر تراکتور هر بار که برنده شده با اختلاف حداقلی به ۳ امتیاز رسیده است. این موضوع نشان می‌دهد که سرمربی برزیلی بیش از هر چیز به «اقتصاد امتیاز» وفادار مانده و ریسک را فدای نتیجه کرده است.

اوسمار در مسیر قهرمانی دوره قبل 

از منظر آماری شباهت عملکرد فعلی اوسمار با دوره قبلی حضورش در پرسپولیس قابل توجه است. او در بهمن ۱۴۰۲ و در بازه‌ای ۱۷ مسابقه‌ای ۱۳ برد، ۳ تساوی و تنها یک شکست را ثبت کرد؛ یعنی نرخ پیروزی ۷۶ درصد. حالا نیز اوسمار در مقطع جدید پس از ۷ بازی به آمار حدود ۷۱ درصد پیروزی رسیده؛ آماری که یادآور همان مسیری است که در نهایت به قهرمانی لیگ ختم شد.

البته نباید از این نکته غافل شد که بخش عمده بازی‌های پرسپولیسِ اوسمار تاکنون برابر تیم‌های پایین جدول بوده است. از ۶ بازی لیگ برتری ۵ دیدار مقابل تیم‌های قعرنشین برگزار شده و تنها آزمون جدی دربی تهران بود که با تساوی بدون گل به پایان رسید. همچنین تساوی برابر تراکتور در جام حذفی دیداری بود که در آن پرسپولیس تحت فشار شدید قرار گرفت و نهایتاً در ضربات پنالتی حذف شد.

پرسپولیسِ اوسمار هنوز به نقطه اوج خود نرسیده

در این میان نقش علی علیپور در تیم اوسمار ویرا دستخوش تغییر شده است. مهاجم باتجربه پرسپولیس اگرچه از هفته هشتم و پس از گلزنی مقابل ذوب‌آهن دیگر موفق به گل‌زنی نشده، اما در فاز خلق موقعیت نقشی کلیدی ایفا کرده است. علیپور در دوران اوسمار ۴ پاس گل داده؛ آماری که نشان می‌دهد او بیش از آنکه مهاجم تمام‌کننده باشد، به مهاجم فضا‌ساز تبدیل شده است.

پاس گل او به سروش رفیعی مقابل مس رفسنجان نمونه‌ای از این نقش جدید بود. جایی که با یک پاس کات‌بک دقیق، زمینه‌ساز ۳ امتیاز حیاتی شد. پیش‌تر نیز او مقابل استقلال خوزستان، پیکان و تراکتور در جام حذفی در قامت بازی‌ساز ظاهر شده بود. نکته قابل توجه اینکه علیپور روی ۹ گل از ۱۷ گل پرسپولیس در مسابقات رسمی این فصل تأثیر مستقیم داشته؛ آماری که ارزش فنی او را به‌خوبی نشان می‌دهد.

در مجموع پرسپولیسِ اوسمار ویرا هنوز به نقطه اوج خود نرسیده است. سرخ‌پوشان فعلاً با برد‌های حداقلی و محتاطانه پیش می‌روند، اما آزمون اصلی آنها در نیم‌فصل دوم آغاز می‌شود؛ جایی که بازی‌های سخت‌تر، مدعیان مستقیم و فشار قهرمانی عیار واقعی این تیم و سرمربی برزیلی‌اش را مشخص خواهد کرد. اگر این روند امتیازگیری حفظ شود و کیفیت فنی نیز ارتقا یابد، امید هواداران به تکرار قهرمانی بیش از هر زمان دیگری رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت.