اینکه انتظار داشته باشیم کارگران در مجموعه‌های وابسته به وزارتِ کار از امنیت شغلی و روانی بیشتری برخوردار شوند، البته کمترین خواسته است که گاه همین انتظارِ حداقلی هم اتفاق نمی‌افتد.

در کارخانه‌ی سیمانِ خزر لوشان یک کارگرِ متخصص بعد از ۱۲ سال کارِ تخصصی در یکی از سخترین و زیان‌بارترین بخش‌های کارخانه به یک کارگرِ نظافتچی تبدیل شده و بعد از مدتی هم عذر او را خواسته و از کار بیکارش کرده‌اند. منابع موثق خبری ما اطلاع داده‌اند که این تنزل رتبه و بعد هم اخراج، نتیجه‌ی حمایتِ او از یکی …

روابط عمومی شرکت سیمان خزر، تأکید دارد که جابجایی کارکنان مطابقِ نیاز واحدها صورت گرفته است. حال سوال ما این است که چگونه درست بعد از انتخابات مجلس، مهندسِ ۱۲ ساله‌ی یک کارخانه تنزلِ رتبه پیدا می‌کند تا کمبودِ نیروی خدماتی را در کارخانه جبران کند؟!

کارخانه‌ای که متعلق به شستا و در واقع متعلق به کارگران و بازنشستگان است و باید مسیرِ سوددهیِ هر چه بیشترِ خود را سال به سال طی کند تا از سودِ آن صاحبانِ اصلی‌اش بهره‌مند شوند، حالا محلِ قدرت‌نمایی و سهم‌خواهیِ خواص شده و منفعتِ شخصی و گروهی جای منفعتِ عمومی را پُر کرده است.

کارگری که سال‌ها در یک شغل سخت و زیان‌آور کار کرده و به دلیلِ مواجهه‌ی هر روزه با ریزگردهای سیمان، از بیماری‌های تنفسی - ریوی در امان نمانده، حالا چون نماینده‌ی مجلس می‌خواهد تسویه حساب کند، سابقه‌ی ۱۲ساله و تمام هزینه‌های جسمی و روحیِ مربوط به کارش نادیده گرفته می‌شود و از یک کارگر مهندس به یک کارگر …