پادوچرخه در میدان فوتبال

رابسون دی سوزا روبینیو به رغم سن كم از جوانان برزیل است كه به طور برق آسا اوج گرفته و توجه دنیا را معطوف خود كرده است و مدام اخبار متفاوتی در مورد علاقه مندی لوكزامبورگو مربی قبلی سانتوس, باشگاه فعلی روبینیو به این بازیكن منتشر می شود

رابسون دی سوزا (روبینیو) به رغم سن كم از جوانان برزیل است كه به طور برق آسا اوج گرفته و توجه دنیا را معطوف خود كرده است و مدام اخبار متفاوتی در مورد علاقه مندی لوكزامبورگو- مربی قبلی سانتوس، باشگاه فعلی روبینیو- به این بازیكن منتشر می شود. رابسون داسیلوا در محله فقیر سائو ویسنته پاركه بیتارو بزرگ شد. این شهر با جمعیتی متوسط در ۲۷ كیلومتری بزرگ ترین بندر برزیل و كعبه فوتبال این كشور، سانتوس واقع شده است. پدر او تعمیركار و مادرش خانه دار است. رابسون از ۵ سالگی بازی با توپ را آغاز كرد و در زمین های فوتبال كثیف محله شان رابسون به روبینیو تبدیل شد. این اسم كه دوستانش روی وی نهادند بیانگر ظاهر فیزیكی و احساسی است كه آنها نسبت به این پسر كوچك همیشه خندان داشتند. دریبل های زیبای او توجه یك باشگاه سطح پائین به نام بیرامار را به خود جلب كرد. پیشنهادی از تیم فوتسال آنها برای او رسیده بود و پدر و مادرش با مشاهده هیجان وافر او از این بابت با آن موافقت كردند و به این ترتیب روبینیو قدم به اولین باشگاه خود گذاشت. مدت زیادی طول نكشید كه خبر استعداد شگرف او دهان به دهان گشت و شایعات زیادی در مورد رفتن او از بیرامار منتشر شد. روبینیو كه در بخش نوجوانان باشگاه بازی می كرد و به سرعت رشد كرد تا این كه پس از چند سال به پورتو آریوس یك باشگاه فوتسال سطح پائین دیگر در سانتوس فرا خوانده شد. بار دیگر بازی او تحسین همگان را برانگیخت و اینجا بود كه روبینیو تصمیم گرفت زندگی خود را صرف فوتبال حرفه ای كند و خانواده اش را از شر زندگی فقیرانه ای كه در سائو ویسنته دارند نجات بدهد. شانس به موقع در خانه او را زد و باشگاه سانتوس به عنوان اولین باشگاه حرفه ای خواهان خرید وی شد. روبینیو بی معطلی فرصت را غنیمت شمرد و پس از یك سال بازی در تیم فوتسال سانتوس و بازی های غیررسمی دوباره خود را به عنوان یك ستاره نوظهور به فوتبال دنیا معرفی كرد. در سال ۱۹۹۶ روبینیوی ۱۲ ساله با اجازه كادر مربیگری سانتوس به تركیب اصلی تیم راه یافت.

روبینیو در عرصه جوانان سانتوس پیشرفت زیادی كرد و پله كه مبهوت مهارت ها و قدرت بالای او در بازی هجومی شده بود از او تمجید كرد. سخنان سلطان فوتبال جهان كافی بود تا نام روبینیو به جمع اسامی بهترین های برزیل اضافه شود و سرانجام در سال ۲۰۰۲ او اولین فصل كامل و حرفه ای خود را در رده بزرگسالان آغاز كرد. ۲۰ سال بود كه هواداران منتظر قهرمانی و پیدا كردن ستاره ای بودند كه شایستگی به ارث بردن القاب پله و تبدیل شدن به ستاره سانتوس را داشته باشد. روبینیو با اولین بازی خود ثابت كرد كه قصد ندارد مثل بسیاری از ستاره های پیشین كه عمر و فروغ كوتاه مدتی داشتند خیلی زود رنگ ببازد و از یادها برود. او در میدان با حركت پاهایش شكل ركاب زدن با دوچرخه را به نمایش می گذاشت كه یادآور بازی های لوئیس فیگو بود اما روبینیو فاصله كمتری با توپ داشت و بسیار سریع حركت می كرد. بنابراین شهرت روبینیو به خاطر بازی هایش با توپ اوج گرفت، نه به دلیل گلزنی هرچند كه در فصل ۲۰۰۲ او در ۲۹ مسابقه موفق شد ۹ گل به ثمر برساند. شیرین كاری های او در میدان مسابقه اصلاً به مذاق امرسون لئائو مربی سانتوس خوش نیامد و او را به عنوان تنبیه روی نیمكت نشاند. هر زمان كه روبینیو برای تشویق شدن از سوی هواداران بازی بیش از حد و نمایشی با توپ را آغاز می كرد نیمكت ذخیره ها در انتظار او بود. بدین ترتیب روبینیو كم كم به نگرش دیگری در مورد مسابقات رسید و حریف برایش اهمیت بیشتری پیدا كرد. (دیگر حركات دوچرخه مانند از روبینیو دیده نشد و لحظه سرنوشت ساز فرا رسید. در دیدار با اسپورتینگ دی لیسبوآ، روجریو مدافع راست آنها روبینیو را متوقف كرد تا یك ضربه پنالتی نصیب سانتوس شود. با گل شدن آن پنالتی توسط خود وی، سانتوس به قهرمانی رسید و روبینیو در باشگاه جایگاه بالایی یافت.) در سال ۲۰۰۳ قهرمانی به كروزیرو رسید و روبینیو در اولین حضور خود در جام

لیبرتادورس موفق شد فقط سه گل بزند. آن سال با مشاجرات او و مربی ادامه یافت. كمی بعد روبینیو نیمكت نشین شد و لئائو در مصاحبه هایش از او به شدت انتقاد كرد. روبینیو به جای كش دادن مشاجرات روی تكمیل مهارت های گلزنی خود تمرین زیادی كرد و به مهاجم كامل تری بدل شد به طوری كه ۱۲ گل او در فصل ۲۰۰۳ به ۲۹ گل در فصل ۲۰۰۴ رسید.

سال ۲۰۰۴ برای سانتوس سال بی حاصلی بود بنابراین عذر امرسون خواسته شد تا پای وندرلی لوكزامبورگو به این باشگاه باز شود. به رغم شایعات متعددی كه در مورد روابط نزدیك لوكزامبورگو با تكسیرا رئیس باشگاه، یا عادت او به مصرف كوكائین و فرار از پرداخت مالیات منتشر شده بود، مربی جدید با تاكید بر لزوم سرعت بیشتر جناحین میدان سانتوس را به صدر جدول رساند و جلوی چشمان اتلتیكو پارانیانسه جام قهرمانی را بالای سر برد. آن سال روبینیو جایزه MVP را از آن خود كرد. وقتی لوكزامبورگو پا به رئال مادرید گذاشت شایعه رفتن روبینیو به این باشگاه و پیوستن به مربی سابق اوج گرفت. اما در سال ۲۰۰۲ روبینیو در حالی كه با پیراهن بارسا برای روزنامه ورزشی كاتالان عكس گرفته بود اقرار كرده بود كه همیشه به این باشگاه علاقه داشته و رویای او توپ زدن در نوكمپ بوده است. این ادعای او برای هواداران بارسا امری عادی بود چون پیش از او آنها فیگو، رونالدو، سلادس، میلا، لودراپ، شوستر و زیدان و گراوسن را هم پذیرفته بودند. ادسون مربی قبلی سانتوس مدتی هم در وزارت ورزش این كشور مشغول به كار شد و قانون «پله» را به تصویب رساند. این قانون انتقال بازیكنان برزیلی را به خارج از این كشور راحت تر می كند. به این ترتیب بود كه تیم های برتر اروپایی به سوی برزیل هجوم آوردند و جوانان و نوجوانان بااستعداد را كه حاصل زحمات مربیان تیم های كوچك بودند با خود به آن سوی آب ها بردند. وعده پول و شهرت برای راضی كردن این جوانان كافی بود. اما گاهی بازیكنان رفته بدون آنكه ذره ای شكوه و شهرت را تجربه كرده باشند دست از پا درازتر به خانه باز می گردند. اینگونه مسائل انتقال روبینیو به خارج از برزیل را زیر سئوال برد به ویژه آن كه برخی بازیكنان باتجربه قدیمی هنوز در مورد وضعیت بازی او تردید داشتند. به عنوان نمونه توستائو در مورد او گفته بود: «روبینیو نمی تواند در حد كاكا یا رونالدینیو باشد چون از ساختار فیزیكی مناسبی برخوردار نیست.» توستائو این حرف ها را درست زمانی زد كه روبینیو در میدان مسابقه نشان داده بود نمی تواند مقابل تیم هایی كه سیستم اروپایی دارند خوب بازی كند مثلاً او در جام لیبرتا دورس سال ۲۰۰۴ مقابل بوكا جونیورز به مربیگری كارلوس بیانكی بازی درخور توجهی ارائه نداد. یكی از مهمترین مسائلی كه به روبینیو برای ترك برزیل فشار آورد ربوده شدن مادرش در اواخر سال ۲۰۰۴ بود. او با وجود كم سن وسال بودن هم با ربایندگان برای نجات مادرش معامله كرد و هم با سانتوس به قهرمانی لیگ رسید. پدرش به دلیل خطراتی كه وجود داشت مجبور شد شغل خود را رها كند و به مراقبت از همسرش بپردازد در حالی كه چند محافظ مسلح همواره مواظب آنها بودند. این عدم امنیت و هراس به كل خانواده روبینیو نفوذ كرده و اروپا می تواند جای امن و آرامی برای او و خانواده اش باشد. برزیل دیگر جای ماندن روبینیو نیست. به همین دلیل است كه انتظار می رود روبینیو به فكر رفتن باشد و بخواهد برای حداقل چند سال آینده اقامت یك كشور اروپایی را بگیرد. روبینیو همیشه به این حقیقت معترف بوده كه استعدادهایش خدادادی هستند و تحسین های مداومی كه از بازی او شده به ویژه اظهارات خود پله در مورد روبینیو بر اعتماد به نفس او افزوده به طوری كه در مورد آینده خود خوش بین است. اگر او بتواند شیوه بازی خود را با سیستم بازی در اسپانیا وفق بدهد، به تعداد هواداران خود می افزاید و در كنار رونالدو، رونالدینیو و كاكا نماینده شایسته ای برای كشورش خواهد بود تا بار دیگر با ركاب زنی هایش فریاد شادی هواداران را برانگیزد.

• كارنامه روبینیو

باشگاه فعلی: سانتوس

متولد ۲۵ ژانویه ۱۹۸۴

محل تولد: برزیل، سائو ویسنته

قد:۱۷۱ سانتیمتر

وزن: ۶۵ كیلوگرم

پست: مهاجم