لكوموتیو بی توقف جنوب

«دیه گو مارادونا» معروف ترین فوتبالیستی بوده كه لباس سویا را به تن كرده است برتونی, سیمئونه, آلمیدا, زامورانو, سوكر, اولسن, اوترو و زالایه تا دیگر افراد سرشناس تاریخ تیم محسوب می شوند

«آنها قداست منطقه را از بین برده اند و باید مجازات شوند.» در شهری كه مظهر هر اسپانیایی آفتاب سوخته و سرخوش محسوب می شود، فوتبال با ۲ باشگاه بزرگ نگذاشته كینه های قدیمی جنگ داخلی اسپانیا فراموش شود و به این طریق راه رسوخ مسایل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و حتی فرهنگی به استادیوم های تب زده را هموار كرد. از آن دوران كه سیاستمدار مقتدر اندلس، فریاد قدرت جنوب را به گوش كاستیل و كاتالونیا رساند، زمان زیادی سپری شده و اكنون در قرن جدید باشگاهی به نام سویا در گوشه ای دنج، اندكی دور از جاذبه های قرون گذشته، بزرگان در صحنه اسپانیا را شكار كرده است.

● داستان سفید

باشگاه سویا روز ۱۴ اكتبر ۱۹۰۵ توسط اعضای تیم منحل شده «سویل» تأسیس شد. اولین رییس تیم شخصی به نام «خوزه لوییز» گالگز بود اما عملا تا ۳ سال هیچ كس نمی دانست این شخص همه كاره سویا محسوب می شود؛ چون اولین بازی رسمی تیم در سال ۱۹۰۸ یعنی ۳ سال پس از تأسیس انجام شد. رقیب آن روز ركرتیوویی نام داشت كه در شب اولین قهرمانی سویا در سال ۱۹۱۴ برای زنده ماندن دست و پا می زد.

بله! سویا در این سال جام منطقه سویل را تصاحب كرد اما برای شناخته شدن چند سالی صبر لازم بود.سراسر دهه ۲۰ در گمنامی مطلق سپری شد و ظاهراً باشگاه قصد ایجاد كوچكترین تغییری را نداشت. در سال ۱۹۳۵ سفیدپوشان اندلس با غلبه بر رقیبان ریز و درشت به فینال جام حذفی اسپانیا راه یافت و با پیروزی ۳ بر صفر مقابل «سابادل» اولین افتخار كشوری خود را به دست آورد. تیم طلایی در حال ساخت بود با این وجود آتش جنگ تمام رشته ها را پنبه كرد.

● نفرت آغاز می شود

در شرایطی كه جنگ داخلی مجالی برای فوتبال باقی نگذاشته بود، اطرافیان فوتبالدوست «ژنرال فرانكو» دیكتاتور اسپانیا به خاطر علاقه زیاد از دریچه فوتبال، درصدد عملی كردن خواسته های سیاسی برآمدند، در این راستا آنها روی جنوب انگشت گذاشتند. بتیس مانند بیشتر تیم های مورد لطف دربار لقب «رئال» را دریافت كرد و سویا با وجود پوشیدن لباس سفید مخصوص سلطنت طلبان، متعلق به مردم شهر سویل باقی ماند. این تقسیم بندی تا دهه ۷۰ به هم نخورد اما با ورود دموكراسی به اسپانیا عنوان «تیم مردمی» برحسب علایق سیاسی شهرداری سویل بارها دست به دست شد.

● هواداران هرگز احساس سردردگمی نمی كردند

این افراد هنوز به گفته های آن گزارشگر احساساتی دوران جنگ فكرمی كردند: «آنها قداست كارگران منطقه را از بین برده اند.»شاید منظور از «آنها» تیم سویا بود كه هنوز توسط عده ای، نفوذی مادریدی ها محسوب می شد. به هر حال پس از پایان جنگ، سویا با پیروزی ۶ بر ۲ مقابل «ریسینگ فرول» موفق شد «كوپادل بنا رالیسمو» را به چنگ بیاورد كه در واقع دومین افتخار بزرگ تاریخ باشگاه به حساب می آمد.

رفته رفته بر تعداد هواداران افزوده می شد و این موضوع در آمیخته با درخشش فوق العاده تیم در فصل ۱۹۴۰-۱۹۳۹ نوید تولد یك غول را می داد.سویا در آن فصل ۱۱ بر یك بارسا را خرد كرد، ۱۰ بر ۳ والنسیا را در هم كوبید و ۸ بر ۳ «هركولس» را به زانو درآورد اما در هفته پایانی مقابل همین هركولس با تساوی ۳ بر ۳ متوقف شد و جام را به «آتلتیكو آویاسیون» تقدیم كرد. ۲ فصل بعد باشگاه بار دیگر به مقام دوم رسید و در فصل ۱۹۴۴-۱۹۴۳ مكان سوم را تجربه كرد. حضور دایمی در جمع تیم های صدرنشین بر توقع هواداران افزوده بود. آنها قهرمانی می خواستند اما ۳ ، ۴ فصل در تحقق این رؤیا وقفه ایجاد شد.

سرانجام طلایی ترین روز تاریخ باشگاه فرا رسید. سویا اقتدار خود راه تا واپسین ثانیه آخرین بازی فصل ۱۹۴۸-۱۹۴۷ حفظ كرده و نخستین و تنها قهرمانی خود را در لالیگا را جشن گرفت.نام سویا در تیتر یك روزنامه ها دیده می شود و دیگر هر توریستی كه به اندلس می آمد، مجبور بود به باشگاه سنتی سویا نیز سری بزند. در آن فصل سفیدپوشان با اقتدار برای سومین و تاكنون آخرین بار جام پادشاهی اسپانیا را بالای سر بردند.

● در اروپا

این باشگاه در اروپا دارای سابقه طولانی است. در حقیقت آنها اولین تیم منطقه اندلس بودند كه در جام یوفا شركت كردند. سویا یك بار در جام برندگان اروپا حضور یافته، ۱۰ می سال گذشته جام یوفا و ۲۵ اوت ۲۰۰۶ سوپر جام اروپا را تصاحب كرد. بدون تردید فصل گذشته، بهترین لحظات این تیم در رقابت های فرامرزی رقم خورد؛ جایی كه با غلبه بر استوابخارست به دیدار فینال جام یوفا راه یافتند و آسان تر از حد تصور مردان میدلزبرو را از پای درآوردند. تیم «خوآنده راموس» ۴ بار دروازه انگلیسی ها را باز كرد و به یك افتخار غیرقابل تصور دست یافت.

● دوران معاصر

سویا از دهه ۸۰ تاكنون دوران پرفراز و نشیبی را سپری كرده است. آنها در آغاز دهه ۹۰ جزو چند گربه سیاه رئال مادرید محسوب می شدند اما درسال های پایانی آخرین دهه قرن بیستم به خاطر مشكلات مالی و ضعف مدیریت به دسته دوم سقوط كردند.

هواداران نمی خواستند تیم خود را به مدت طولانی دور از سطح اول فوتبال اسپانیا ببینند با این وجود تا آغاز فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ آرزوی آنها برآورده نشد نكته جالب توجه، صعود همراه بتیس، دیگر تیم شهر سویل بود و به این ترتیب فوتبالی های جنوب از تماشای دربی جنوب در سطح اول فوتبال اسپانیا نیز محروم نماندند.

سویا در اولین فصل بازگشت با ۵۳ امتیاز در رتبه نهم جای گرفت. فصل بعد رتبه دهم حاصل تلاش این تیم بود اما در ۳ سال اخیر آنها از یك میانه جدولی به تیمی در حال تلاش برای رسیدن به صدر جدول، تغییر ماهیت دادند۲. مقام ششمی در فصول ۲۰۰۴-۲۰۰۳ و ۲۰۰۵-۲۰۰۴ امكان حضور در جام یوفا را فراهم كرد؛ اگر چه سفیدها در اولین فصل شركت در رقابت های اروپایی به دلیل بی تجربگی نتوانستند فراتر از مرحله یك شانزدهم نهایی پیشروی كنند. حكایت فصل بعد كاملاً متفاوت بود.

سویا پس از حذف لكوموتیو مسكو، مقابل «لیل» صف آرایی كرد و در بازی برگشت كه مصادف با پنجاهمین رقابت اروپایی باشگاه بود، حریف سختكوش فرانسوی را از پیش رو برداشت. «زنیت» نیز روز ششم آوریل از پای درآمد تا سویا به جمع ۴ تیم برتر جام یوفا راه یابد. اشتیاق سفیدپوشان بیشتر از قدرت شالكه بود و در نهایت با گل «پوئرتا» در وقت های اضافه، آن تیمی كه مستحق تر بود راهی فینال شد.

بازی پایانی نیز با گل های فابیانو، مارسكا و كانوته به سود تیم اسپانیایی پایان یافت تا باارزش ترین جام تاریخ باشگاه در دستان خوآنده راموس و شاگردانش قرار بگیرد. تیم اندلسی رقیب نمی شناخت.در این راستا آنها روز ۲۵ اوت در ورزشگاه لویی دوم موناكو با گل های رناتو، كانوته و مارسكا، بارسا را درهم كوبیده و قهرمان قهرمانان اروپا نام گرفتند. سویا از آغاز فصل جدید جزو تیم های بالانشین بود و سرانجام موفق شد در هفته پایانی عنوان «قهرمان زمستان» را از بارسا بگیرد. اگر چنین نمایش درخشانی تداوم داشته باشد، هیچكس از اینكه سویا مقام قهرمانی لالیگا را به دست بیاورد، ابراز شگفتی نخواهد كرد.

● فلسفه دربی سویا

گروهی از مخالفان سویا در سال ۱۹۰۹ یك تیم دیگر به نام بتیس را تأسیس كردند و ۵ سال بعد مدت كوتاهی ۲ تیم با هم ادغام شدند اما با مخالفت بازیكن سویا، ۲ برادر ناتنی جدا از هم راه خود را طی كردند. اولین جدال همشهری ها روز ۸ اكتبر ۱۹۱۵ با برتری ۴ بر ۳ سویا خاتمه یافت. تاكنون در مجموع ۷۷ دربی در لالیگا انجام شده كه از این تعداد سویا ۳۵ و بتیس ۲۶ بار طعم پیروزی را چشیده اند. ۱۶ دربی نیز با تساوی خاتمه یافته است. بازی های سویا و بتیس معمولاً كم گل و سرشار از خشونت است. به طور مثال در بازی ۳ فصل پیش، هواداران بتیس با سنگ و چوب به جان دروازه بان سویا افتاده و او را مورد لطف خود قرار دادند.

● آنچه باید در مورد «سویا» بدانید

▪ سویا با مالكیت اشتراكی هوادارانش اداره می شود. چند سهامدار عمده همراه طرفداران رسمی بر باشگاه مدیریت می كنند.

▪ آكادمی سویا یكی از مراكز ظهور استعدادهای ناب فوتبال اسپانیا است و هر چند سال یك بار پدیده بزرگی «رو» می كند.

▪ از امكانات جنبی سویا می توان به یك مركز روانشناسی اشاره كرد كه بازیكنان با حضور در این مكان به بالاترین میزان آمادگی ذهنی برای مقابله با رقیبان می رسند.

▪ استادیوم سویا به افتخار رییس سابق باشگاه «رامون سانچز پیسخوان» نامگذاری شده و ۴۵ هزار نفر گنجایش دارد. استقبال هواداران از بازی های تیم به حدی است كه در ابتدای هر فصل عده زیادی در خرید آبونه بلیت ها ناكام می مانند.

▪ هواداران افراطی باشگاه كه معمولاً در جایگاه های جنوبی ورزشگاه مستقر می شوند «بری بری» نام دارند. این نام در واقع اسم مستعار «الحاجی مامدو نیجی» بازیكن گامبیایی سال های دور باشگاه است كه به خاطر تعصب فراوان، به اسطوره هواداران تبدیل شد.

مشهورترین بازیكنان تاریخ باشگاه

«دیه گو مارادونا» معروف ترین فوتبالیستی بوده كه لباس سویا را به تن كرده است. برتونی، سیمئونه، آلمیدا، زامورانو، سوكر، اولسن، اوترو و زالایه تا دیگر افراد سرشناس تاریخ تیم محسوب می شوند.