شكل گیری مثلث مدعیان قهرمانی در لیگ برتر والیبال

لیگ برتر والیبال ایران یك نیم فصل داغ و پرفراز و نشیب را در سال جاری تجربه كرد تجارب ارزشمند بدست آمده از لیگ امسال می تواند باعث تحكیم پایه های مسابقات باشگاهی ایران در سال های آینده شود

همین لیگ امسال اگر با فشردگی بازی ها روبرو نبود و اگر پای چند تیم ضعیف و فاقد كیفیت مثل آیدانه چالدران و پیام مخابرات گلستان در میان نبود بدون تردید همان لیگ ایده آلی می شد كه والیبال سال ها به دنبال آن بود. در لیگ برتر امسال باز هم به این نتیجه رسیدیم كه نباید درهای آن را به این راحتی به روی تیم های فاقد استاندارد و تازه شكل گرفته گشود كه حضورشان جز دلزدگی برای خودشان، سودی برای والیبال باشگاهی ما هم ندارد. یكی از دلایل رونق بازی های این فصل را باید در افزایش تعداد مدعیان قهرمانی دید. مورد دیگر به خودباوری جوانان و بازیكنان گمنامی برمی گردد كه در تركیب تیم ها با انگیزه های فوق العاده در بسیاری از موارد تأثیرگذارتر از بازیكنان اسمی ظاهر شدند. حالا در والیبال باشگاهی نمی توان به صرف تجمع تعدادی بازیكن شاخص بدون لحاظ كردن سایر فاكتورها قهرمانی را پیشاپیش در اردوی یكی دو تیم با سابقه دید. در نیم فصل لیگ برتر بسیاری از تیم های كم امكانات تر در برخی جهات فراتر از مدعیان قهرمانی نشان دادند. بحث سایه روشن های لیگ برتر را همچنان باز نگاه می داریم و در این شماره به ارزیابی تیم های در نیم فصل اول خواهیم پرداخت.

مثلث مدعیان

در لیگ برتر این فصل تیم های پیكان، صنام، برق، سایپا از تهران در كنار دو تیم آذرپیام و پگاه ارومیه مدعیان اصلی بودند، مدعیانی كه با گذشت چندین هفته از تعداد آنها در هفته های پایانی نیم فصل كاسته شد. صنام- برق و پگاه با لغزش در چندین بازی از قافله پیشتازان جا ماندند، اما كمتر كسی فكر می كرد پیكان با آن همه فاصله با رقبا در هفته های پایانی از برج عاج فروافتد. نخستین ضربه را پیكان از حریف سنتی خود صنام خورد. شكستی كه پیامدش دومین باخت پیاپی به پگاه از ارومیه در تهران بود. با شكست دوم پیكان شرایط این تیم با دو تیم آذرپیام و سایپا برابر شد و این دو تعقیب كننده جدی صدرنشین چندین هفته ای لیگ برتر نفس راحتی كشیدند. وضعیت دور برگشت لیگ برتر به گونه ای است كه جدا از رقابت مثلث مدعیان قهرمانی (پیكان، آذرپیام و سایپا)، صنام هم به عنوان تیم مدافع عنوان قهرمانی جلوتر از برق و پگاه بابه بهم زدن این توازن امیدوارتر شده است. هیچ بعید نیست با روندی كه لیگ برتر در حال پیمودن است، این مثلث مدعیان به مربع تغییر شكل بدهد. با توجه به رتبه بندی تیم ها در نیم فصل نگاهی داریم به موقعیت آنان در جدول كه می خوانید.

قهرمانی میلِی متری پیكان

پیكان كه در پایان هفته یازدهم با حاشیه امنیت بسیار خود را در اوج قهرمانی نیم فصل دید خیلی زود با شروع دوباره لیگ برتر و ادامه بازی ها با تحمل دو شكست با اقبالی بلند تنها با اتكا به معدل گیری امتیازات مثبت و منفی بالاتر از آذرپیام و سایپا قهرمان نیم فصل شد. پیكان با جذب اكثر بازیكنان ثابت چند سال اخیر تیم ملی به دنبال جبران مافات فصل پیش بود. تا پایان هفته یازدهم همه چیز خوب پیش رفت، حتی در دو بازی سخت نیم فصل مقابل برق و آذرپیام هم پیكان به لطف تجربه بالای یارانش و توانمندی تركاشوند مانع از بروز و سرباز كردن مشكلات شد. مشكل درست پس از بازگشت تیم ملی از قطر خود را نشان داد. ناكامی تیم ملی مشخصاً بیشترین اثرات منفی را بر پیكان گذاشت كه از مهره های برجسته تیم ملی سود می جست. باخت به صنام مزید بر علت شد تا این تیم برابر پگاه ارومیه هم با دور شدن از خودباوری چوب ترس مجدد از شكست را بخورد. این دو شكست كادر فنی پیكان را كاملاً نگران كرده است و آنان مانده اند كه به چه شیوه ای بتوانند تیم را دوباره بازسازی و در ریل قهرمانی قرار دهند. بخشی از مشكلات پیكان را باید در عدم توازن لازم بازیكنان اصلی و ذخیره خواند كه فاصله زیاد بین آنها موجب شده است تا مربیان آن جسارت لازمه را برای ایجاد تغییرات در طول بازی های نیم فصل نداشته باشند. در جمع نفرات دوم پیكان تنها عادل غلامی، روح اله كولیوند و توحید حسینی به جانشینی نفرات اصلی مثل امیرحسینی، پیمان اكبری و محمد تركاشوند، سعید رضایی، محمد منصوری وامیرحسین منظمی آن هم در مدت زمان های ناكافی به بازی گرفته شدند. نكته ای كه به خودی خود با توجه به نفرات كارآمد شاخص انگیزه های لازم را برای بازیكنان ذخیره دور ساخت. پیكان با ۲۴- امتیاز تیم اول نیم فصل شد.

آذرپیام از تیمی متوسط تا مدعی

آذرپیام ارومیه خیلی زود از تجربیات یك ساله اش در لیگ برتر از تیمی متوسط بدل به تیمی مدعی شد. آذرپیام برای عقب نماندن از دیگر همشهری اش پگاه كه دو فصل پیاپی با كسب دو عنوان با ارزش طرفداران بسیاری برای خود دست و پا كرده بود، چاره ای جز جذب بازیكنان زبده خارجی و داخلی نیافت و ثمره اش را هم خیلی زود به چشم دید. غافل شدن پگاهی ها در فصل نقل و انتقالات و موفقیت بیشتر آذرپیام از رقیب همشهری موجب شد تا تماشاگران اقبالی بیش از سال گذشته به این تیم نشان دهند.

آذرپیام تنها تیمی است كه دو بازیكن خارجی زبده را به خدمت گرفت. كواچ و دراگان سوتوویچ با تجربه ای فراوان در همراهی با تیم ملی صربستان و مونته نگرو با وجود سن بالا نقشی محوری در پیروزی های تیمشان داشتند. مهدی مهدوی، رامین بابایی، حامد رضایی، سامان پاپیران، جواد محمدنژاد، مسعود افتخاریان و محمد حاج مشدی از جمله نفرات مطرح آذرپیام محسوب می شوند. «ولادیمیر ترانوویچ» به عنوان یك مربی خارجی در كنار كارگر پیشه توانست از آذرپیام تیمی مدعی و قابل بحث بسازد. آذرپیام تنها در معدل گیری بعد از پیكان در جای دوم ایستاد.

فرار از معمولی بودن

سایپا هم درست وضعیتی مشابه با آذرپیام داشت. سایپا پس از یكی دو فصل حضور معمولی در لیگ برتر امسال با حضوری فعال در نقل و انتقالات تركیبی ایده آل را گرد آورد. فراخوانی محمد شریعتی، سید مهدی بازار گرد و داود مقبلی، صابر نریمان نژاد، و علی حسینی و امیر حسین معززی خواه موجب شد تا سایپا با حفظ حمید جعفری و شاهرخ جلوه بدل به یكی از مدعیان بزرگ شود. سایپا مزد بازی های كم نوسان خود را گرفت. از نقش یك بدنساز خوب به نام نوشادی هم نمی توان گذشت كه در كنار موحدی و معصومیان توانست سایپا را در جاده قهرمانی قرار دهد. سایپا فقط به پیكان و آذرپیام باخت و هم امتیاز با این دو تیم در معدل گیری در جای سوم ایستاد.

صنام و ناهماهنگی صیدهای جدید

صنام تیم مدافع عنوان قهرمانی تاوان دگرگونی و رفتن بازیكنان قدیمی اش را در همان بازی اول با سایپا داد. جانشینان بازیكنان جدا شده به دلیل ضیق وقت نتوانستند به خوبی خلاء مردانی چون تركاشوند، امیرحسین منظمی و فیروز تابش نژاد را پر كنند. افشار دوست، مصطفی وند، صمد اكبری و آرش صادقیانی صیدهای بدی نبودند، اما هماهنگ شدن با بازیكنان قدیمی نیاز به زمان داشت. صنام هنگامی كه شكست دوم را مقابل آذر پیام در تهران تجربه كرد، با جذب محسن عندلیب تا حدودی از بحران گرفتار آمده خارج شد. باخت ناباورانه در گنبد، قهرمان دوره پیش را تا مرز تهدید مربیان هم پیش برد ولی «كارخانه» با تجارب گرانقدر از مسابقات باشگاهی با حاكم كردن ثبات صنام را در جاده موفقیت قرار داد. پیروزی بر پیكان بی شكست اوج كارآمدی كارخانه و شاگردان با انگیزه اش برای قرار گرفتن مجدد در كورس قهرمانی بود. صنام اگر به نئوپان نباخته بوده دوشادوش با مثلث مدعیان قهرمانی پیكان، آذرپیام و سایپا حركت می كرد. صنام در پایان نیم فصل با ده پیروزی و سه شكست با ۲۳ امتیاز در جای چهارم قرار گرفت.سعید معروف، علیرضا نادی، مهران زارع (سعید مصطفی وند)، محسن عندلیب، مرتضی شیاری و محمود افشاردوست به همراه احسن الله شیركوند بیشترین حضور را در تركیب اصلی این تیم داشتند. صمد اكبری، بابك مظفری و آرش صادقیانی هم همواره به عنوان جایگزینانی آماده در خدمت صنام بودند. كیفیت واقعی صنام را باید از دور برگشت دید.

بد اقبال ترین تیم لیگ

برق در جمع مدعیان قهرمانی تنها تیمی است كه به آنچه استحقاقش را داشت حداقل در نیم فصل نرسید. تیمی كه والیبال را بهتر از سایر تیم ها بازی كرد ولی از گرفتن نتیجه نهایی عاجز بود. این تیم همه بازی های پنج گیمه را باخت تا ثابت شود لایق لقب بداقبال ترین تیم لیگ برتر است. جایگاه واقعی برق در جمع سه تیم برتر بازی های نیم فصل بود، اما این تیم چوب نوسانات موجود در لحظات بحرانی را خورد. تیمی كه نوع بازی اش در گیم پنجم هیچ سنخیتی با گیم های دیگر نداشت. برق حتی اگر نیمی از بازی های نزدیك را می برد، هم اكنون هم جزو مدعیان قهرمانی بود. «ست كوویچ» در آماده سازی تیمش عالی عمل می كند. برقی ها به لحاظ بدنی هیچ مشكلی را حس نكردند اما به لحاظ ذهنی شرایط خوب نداشتند. دو شكست هفته های پایانی نیم فصل مقابل پرسپولیس و آیدانه چالدران برق را وارد بحران سختی كرد.

مسئولان باشگاه كه همه گونه همكاری را با كادر فنی و سرپرستی داشته اند نتوانستند چشمشان را روی این دو شكست ببندند و از خود واكنش نشان ندهند. برق پیش تر هم به ترتیب مغلوب آذر پیام، سایپا، پیكان و صنام شده بود.برق بخشی از مشكلات دیگرش درون تیمی بود. بی تفاوتی نسبت به ذخیره های همطراز با بازیكنان اصلی و چشم پوشی از آنها در شرایط متفاوت هم در به وجود آمدن گرفتاری ها بی تأثیر نبود.

«سیمونوویچ» (پزشك)، محمد محمد كاظم، عباس قاسمیان، منصور زادون، بهمن جهاندیده، مجتبی عطار، ساسان ثانی (حمزه زرینی) بافت اصلی برق را در نیم فصل شكل می دادند. آسیب دیدگی مهدی رنجبر هم باعث شد تا برق از نداشتن یك سرعتی زن جایگزین قاسمیان و جهاندیده محروم شود.

برق با ۷ پیروزی و ۶ شكست با ۲۰ امتیاز آخرین رتبه در میان مدعیان این فصل را از آن خود كرد.

---