بیت المال در آفساید

وینگادا, قطبی, کاظمی, لیت بارسکی, مایلی کهن و فیرات در این فصل بیش از ۵ میلیارد تومان برای لیگ برتر هزینه به همراه داشتند

وینگادا، قطبی، کاظمی، لیت‌بارسکی، مایلی‌کهن و فیرات در این فصل بیش از ۵ میلیارد تومان برای لیگ برتر هزینه به‌همراه داشتند.

بالغ بر ۱۰میلیارد تومان، این رقمی است که تنها در یک فصل تیم‌های فوتبال لیگ برتر برای تعویض مربیان‌شان هزینه کرده‌اند. مربیانی که هیچ یک فصل آینده در تیم‌هایی که این هزینه‌ها را پرداخته‌اند حضور نخواهند داشت.

در دوره هشتم لیگ برتر کشور، ۹ تیم از ۱۸ تیم مبلغی اینچنین چشمگیر را برای تعویض ۲۸ مربی هزینه کرده‌اند که این تعداد تعویض مربی هم یک رکورد عددی در لیگ برتر محسوب می‌شود و هم باعث شده تا رقمی نجومی از چرخه مالی فوتبال ایران که باید در ره توسعه فوتبال هزینه می‌شده، دور ریخته شود.

پرسپولیس این فصل سرآمد تیم‌هایی است که با تصمیمات هیأت مدیره‌اش نزدیک به ۵/۳ میلیارد تومان را برای جذب مربیانش هزینه کرده است. این تیم در ابتدای فصل تازه تمام شده لیگ برتر افشین قطبی را به ایران آورد. قطبی که برای یکسال تنها برای خود قراردادی ۹۰۰ هزار دلاری منعقد کرد. او در همان نیم فصل اول از این تیم رفت و درحالی که تمام مبلغ قراردادش را گرفته بود و تنها پس از هفته‌ها اختلاف پذیرفت که ۲۳۰ هزار دلار از رقم قراردادش را به باشگاه برگرداند.

قطبی البته غیر از خود دستیاری برزیلی به نام مارکو را به پرسپولیس آورده بود. مردی که قراردادی ۳۵۰ هزار دلاری با پرسپولیس داشت و باشگاه به دلیل برکناری‌اش ناچار شد تمام مبلغ قرارداد را پرداخت کند.

پرسپولیس که سال قبل قهرمان لیگ شده بود در ابتدای فصل به حکم رئیس مجمع باشگاه یعنی محمد علی‌آبادی تغییراتی وسیع در هیأت مدیره‌اش ایجاد شد تا مصطفوی و هدایتی به این تیم بیایند. حسین هدایتی مالک متمول استیل‌آذین آمده بود تا کمکی برای هزینه‌های سرسام آور مالی تیم باشد. با این وجود آنچه او به تیم می‌داد بر رقم بدهی‌های معوقه باشگاه افزوده می‌شد. رقمی که حالا باید از مرز ۱۵ میلیارد تومان گذشته باشد. بر همین اساس هم بود که هدایتی قطبی را برای پرسپولیس آورد اما با خروج قطبی که همراه با دستیار و بازیکن برزیلی آنها یعنی دی کارمو رقمی نزدیک به ۱/۵ میلیارد تومان برای پرسپولیس هزینه داشت و با رفتن این مربی هدایت پرسپولیس برای مدتی به پیروانی سپرده شد. او که همراه با عابدزاده و سعداوی رقمی نزدیک به ۳۰۰ میلیون تومان در ازای یک سال گرفته بودند.

عدم موفقیت این کادر پای وینگادا را به پرسپولیس باز کرد. مربی سرشناس پرتغالی در فوتبال آسیا که پس از ناکامی در اردن به تهران می‌آمد. او قراردادی ۱۸ ماهه با پرسپولیس بست. قراردادی که با هزینه دستیارانش رقمی معادل ۲ میلیارد تومان برای پرسپولیس خرج برداشته است و نارضایتی مدیران این تیم از عملکرد مرد پرتغالی باعث شده تا آنها به دنبال مردی برای جایگزینی‌اش باشند. این یعنی دور ریختن ۲ میلیارد دیگر از هزینه‌های تیمی که مستقیم از بیت‌المال برداشت می‌کند و مستقیم زیر نظر سازمان ورزش اداره می‌شود. این درحالی است که مرد پرتغالی اصرار دارد فسخ قراردادش تنها در صورتی ممکن است که او تمام دستمزدش را از پرسپولیس بگیرد اما توجیه هیأت مدیره برای تغییر این مربی نتایج تیم است؛ «افکارعمومی از تیم نتیجه می‌خواهد. ما بنایی برای تغییر نداریم اما اگر در جام حذفی هم ناکام شویم و در لیگ قهرمانان صعود نکنیم چاره‌ای غیر از تغییر نداریم.»

دیگر تیمی که امسال هزینه‌هایی سرسام آور را برای جذب مربی هزینه کرد، سایپای کرج بود. تیمی که در ابتدای فصل با لیت بارسکی به مسابقات وارد شد. مردی که همراه با دستیارانش ۷۰۰ هزار یورو برای سایپا هزینه داشت. غیر از این مبلغ چیزی حدود ۱۵۰ میلیون تومان هم واسطه انتقال مربی آلمانی از باشگاه سایپا کلاهبرداری کرد که هزینه تمام شده برای این تیم را تا سقف یک میلیارد تومان افزایش داد.

سایپا بعد از لیت بارسکی تیمش را به فروزانی و منافی دستیاران دایی سپرد که این دو سر جمع ۱۰۰ میلیون تومان از تیم گرفتند. و خیلی زود هم جایشان را به محمد مایلی کهن دادند. مایلی‌کهن که قراردادی ۱۸ ماهه با سایپا بست. قراردادی به مبلغ ۴۵۰ میلیون تومان که همراه با دستیارانش تا رقمی نزدیک به ۶۵۰ میلیون تومان افزایش می‌دهد. این درحالی است که حالا سایپا بعد از اتفاقات اخیر به دنبال جایگزینی برای محمد مایلی کهن است.

سپاهان تیم متمول دولتی در اصفهان هم در دو ساله گذشته یکی از پرهزینه‌ترین تیم‌های لیگ برتر بوده است. تیمی که در آغاز فصل ابتدا مجبور شد برای تسویه حساب با ژوروان ویرا و دستیارانش رقمی معادل ۸۰۰ میلیون تومان بپردازد و خیلی زود با افزودن انگین فیرات ترک‌تبار به کادر فنی‌اش، ۳۵۰ میلیون تومان دیگر هم پرداخت. مربی ترک خیلی زود از این تیم رفت و جای او را حسین چرخابی گرفت. مردی که برای یکسال همکاری با سپاهان قراردادی ۱۵۰ میلیون تومانی داشت. این مربی هم اما خیلی زود جایش را به فرهاد کاظمی داد که با قراردادی ۶۰۰ میلیون تومانی برای ۱۸ ماه به تیم اصفهانی آمده است. حالا سپاهان در آستانه بازی حساس با پرسپولیس می‌خواهد کسی دیگر را جایگزین کاظمی کند که طرفداران تیم مدام به باد انتقادش می‌گیرند.

پگاه گیلان که در اواسط بازی‌ها تغییر نام داد و خصوصی شد در زمانی که دولتی اداره می‌شد برای کادر فنی وقت خود یعنی ذوالفقارنسب و دستیارانش هزینه‌ای ۳۰۰ میلیون تومانی پرداخت. سه مربی برق شیراز با دستیاران شان در این فصل هزینه‌ای ۴۰۰ میلیون تومانی به این تیم تحمیل کردند. راه‌آهن برای سه مربی و کادر فنی‌اش هزینه‌ای نیم میلیارد تومانی پرداخت.

به این رقم هزینه‌ای یک‌میلیاردی که تیم‌های پیام مشهد، استقلال اهواز و ابومسلم برای مربیان‌شان هزینه کرده‌اند اضافه کنید. جلالی و کادر ۲۵۰ میلیون تومانی‌اش در پایان فصلی موفق قرار است از فولاد جدا شوند و مس کرمان هم بعد از هزینه‌ای ۳۵۰ میلیون تومانی برای کادرفنی‌اش دستخوش تغییرات می‌شود. این ارقام را فارغ از هزینه چند ۱۰ میلیاردی خرید بازیکنانی کنید که این فصل تیم‌های وابسته به دولت برای خرید بازیکنان کرده‌اند و حالا هیچ یک از آنها ارزش ماندن در تیم‌هایشان را ندارند؛ «مدیران چند باشگاه تماس گرفته‌اند و می‌گویند ما بیش از ۱۰ یارمان را نمی‌خواهیم. اما قانون راه جدایی آنها از این تیم‌ها را بسته. نمی‌دانم زمان خرید مدیران چه فکر کرده‌اند که حالا مشکل دارند.» این جمله را عزیز محمدی رئیس سازمان لیگ حرفه‌ای می‌گوید. او هم از پول‌هایی که این فصل برای جابجایی بازیکن و مربی دور ریخته شده ناراضی است. محمدی از تلاش برای تدوین آیین نامه‌ای جامع برای حل مشکلاتی از این دست، می‌گوید. فدراسیون فوتبال می‌خواهد برای قراردادها سقف تعیین کند و هر مربی در هر فصل فقط می‌تواند در دو تیم مربیگری کند اما این‌ها می‌تواند مانع از دورریز بیت‌المال شود؟ رئیس سازمان لیگ در این باره می‌گوید: «شک نکنید این کارها بی‌فایده است. تا زمانی که باشگاه‌ها خودشان نخواهند جلوی به هدر رفتن پول‌ها را بگیرند هرچه ما سقف بگذاریم تنها قراردادهای صوری رواج پیدا می‌کند. ما از تیم‌ها خواسته‌ایم نظرات‌شان را درباره ثبت قراردادها برایمان مکتوب کنند و امیدواریم آنها با ما در راه مبارزه با اسراف در ورزش همراهی کنند.»

کمتر از ۶ ماه قبل متولی دولتی ورزش از گردش ۱۰۰ میلیارد تومانی فوتبال حرفه‌ای ایران سخن گفت. رقمی که نیمی از آن به جیب دلال‌ها می‌ریزد. تیم‌هایی که بیش از ۹۰ درصدشان دولتی هستند و مدیران‌شان با علم هزینه از بیت‌المال اینگونه غیرمنطقی تصمیم می‌گیرند. با این وجود نظارتی روی کار این مدیران نیست و این عمل هربار تکرار می‌شود بی‌آنکه مسئولی حتی پاسخگو باشد.