مجسمه سازی هنر سبز انگشتان

این هنرمند معتقد است كه برای خلق دوباره آنچه در طبیعت موجود است باید به روح طبیعت وارد شد این ورود, آئین دارد و تنها مومن حقیقی به ذات خداوند اجازه دخول به آن را می یابد

● نگاهی به زندگی «دان بك» هنرمند مجسمه ساز رئالیست

مجسمه سازی، هنر خلق موجودات پنهان در مواد است. سنگ در نگاه انسان ساده اندیش جز جسمی منجمد چیزی نیست حال آنكه چشمان تیزبین هنرمند مجسمه ساز در رگه های آن، تنفس حیات موجودی را می بیند كه خواهان رهایی از قالب است.

بسیاری بر آن باورند كه یك هنرمند واقعی مجسمه سازی قادر است اضافات را ببیند و می تواند با حذف اضافات به خلق موجود نهفته در ماده دست یابد.كار مستقیم و بی واسطه با عناصر طبیعت همچون سنگ، چوب و فلز هنرمند مجسمه ساز را در موقعیتی قرار می دهد ذهنش را كه به چیزی بیشتر از توازن و فرم متوجه می سازد. «دان بك» هنرمند مجسمه ساز ایتالیایی الاصل، از جمله هنرمندانی است كه مجسمه سازی را وسیله ای برای شناخت خداوند می داند.وی در سال ۱۹۴۳ در یكی از شهرهای ایتالیا متولد شد.

در دوران كودكی به همراه خانواده اش به آمریكا مهاجرت كرد و در ایالت كالیفرنیا سكنی گزید.بعد از اتمام تحصیلات مقدماتی ازدواج كرد و در سمت مشاور مالی مشغول به كار شد. او در ظاهر، زندگی آرامی را همراه همسر و دو دخترش در خانه ای ویلایی و در كنار اصطبل اسبهایش می گذراند ولی در ساعات كشف و شهود، لحظه ای برایش فرا رسید كه احساس كرد از آنچه دارد راضی نیست. «بك» از این لحظه به عنوان خودكشی حسی و نابودی هرآنچه تا آن زمان ذهنش را درگیر كرده بود، یاد می كند.

در سال ۱۹۷۶ بعد از ۱۵ سال زندگی آرام، شهر، شغل، خانه و اسباب هایش را رها كرد و در جست وجوی محل تازه ای برای زندگی دوباره همراه خانواده اش كوچ كرد.این كوچ و تلاش و كنكاش برای یافتن چیزی كه روحش را آرام سازد، بعدها در آثارش تجلی یافت، تا جایی كه عنوان یكی از آثارش را همین عنوان «جست وجو برای مكان تازه» نامید. «بك» درباره این دوران می گوید: «در تمام لحظاتی كه خانه ای نداشتم و شهرها را یكی بعد از دیگری پشت سرمی گذاشتم در اعماق قلبم می دانستم و ایمان داشتم كه این هدایت پروردگار است كه مرا به سوی آنچه در مشیت ام در نظر گرفته رهنمون می كند.»او و خانواده اش مدت دو سال را در كمپ مسیحیان سپری كردند و در همین مدت از نو با دین و رسالت حضرت مسیح (ع) آشنا شدند.

در سال ۱۹۸۲ بود كه «بك» در سن ۴۰ سالگی با هنر مجسمه سازی روبه رو شد. در ابتدا شمایل كوچكی را ساخت و همین تلاش نخستین، او را در موقعیتی قرار داد كه مجسمه سازی برایش زبان تازه شناخت معرفت الهی شد.

این هنرمند معتقد است كه برای خلق دوباره آنچه در طبیعت موجود است باید به روح طبیعت وارد شد. این ورود، آئین دارد و تنها مومن حقیقی به ذات خداوند اجازه دخول به آن را می یابد. موضوعاتی كه او به آنها می پردازد شامل اسب ها، سگ ها، مردمان بدوی آمریكا و آفریقا، اسطوره های تاریخی و پرتره های برنزی می شود.

علاقه وافر او به طبیعت را می توان در تك تك آثارش دید. گرچه او را هنرمندی رئالیست می دانند ولی خود معتقد است كه او چیزی ورای ظاهر اشیاء را خلق می كند؛ چیزی كه خود به نام روح پنهان طبیعت از آن نام می برد. نباید از یاد برد ارزش آثار این هنرمند مجسمه ساز به خاطر مقدار و میزان برنز و یا نقره ای نیست كه در آن به كار می برد، بلكه این منزلت هنر الهی است كه آثارش را قابل تامل می سازد.