۴ مرد افسانه ای

مارادونا در صدر بهترین های جهان

فوتبال از ابتدا تا امروز شاهد ظهور ستارگان بسیاری بوده که هر کدام در سطح ملی و باشگاهی دوره ای را به خود اختصاص داده اند. مردانی افسانه ای که علاقه مندان به فوتبال هرگز آنها را از یاد نمی برند و حتی نسل های جدید هم سعی می کنند و دوست دارند تا رمز و راز موفقیت آنها را در عرصه ورزش الگوی خود قرار دهند. برای مثال «لیونل مسی» پدیده جوان فوتبال آرژانتین، مارادونارا سمبل فوتبال می نامد و ریکاردو کاکا، برترین بازیکن جهان در سال .۲۰۰۷ همیشه در صحبت هایش از پله به عنوان الگو نام می برد. دروازه بانان بزرگ جهان نظیر جان لوئیجی بوفون هم لئویاشین روسی را دروازه بان افسانه ای خود نام می برد. در آستانه بازی های جام ملت های اروپا در سوئیس و اتریش، نشریه ایتالیایی کالچو ۲۰۰۰ بر اساس یک نظرسنجی ۶ اسطوره فوتبال دنیا را برگزید و اطلاعات کاملی در مورد این ۴ مرد افسانه ای داد که با وجود اینکه اکثر فوتبالی ها خیلی خوب آنها را می شناسند باز هم جالب و خواندنی است. گزارش زیر شرح مختصری از ۴ فوتبالیستی است که به عقیده خوانندگان این نشریه در سرتاسر جهان، نقش عمده ای در کسب افتخارات تیم هایشان در دوره های مختلف داشته اند.

● دیه گو آرماندو مارادونا

مرد اول این فهرست، ظاهر یک بازیکن نمونه از نظر اخلاقی را ندارد. قدی کوتاه با موهای فرفری بلند اما وقتی توپ را به حرکت درمی آورد سر و شکلش به گونه ای بود که گویی او تنها بازیکن واقعی میدان است. گاهی واقعاً هم همین طور بود. خیلی ها با اصرار می گویند که مارادونا در سال ۱۹۸۶ جام جهانی مکزیک را برای آرژانتین به ارمغان آورد و سایر بازیکنان همانند گروه همسرایانی بودند که آواز او را همراهی می کردند. دیه گو آرماندو مارادونا در سال ۱۹۶۰ در حومه بوینس آیرس به دنیا آمد و فوتبال را از ۹ سالگی با تیم «آرژانتینیوس جونیورز» شروع کرد و از ۱۶ سالگی به فوتبال حرفه ای روی آورد و در تیم ملی جوانان آرژانتین جای گرفت. کمتر از ۴ ماه طول کشید تا او به تیم بزرگسالان دعوت شد اما سزار منوتی او را در تیمی که به جام جهانی ۱۹۷۸ رفت، جای نداد. در آن سال آرژانتین میزبان مسابقات بود و برای نخستین بار قهرمان جام جهانی شد. مارادونا سال بعد همراه با تیم ملی جوانان آرژانتین در مسابقات جهانی که در ژاپن برگزار می شد به قهرمانی دست یافت. بازی اش در جام جهانی ۱۹۸۲ زیاد جلوه نکرد اما در سال ۱۹۸۶ او جایگاه واقعی خود را به دست آورد و گل هایی زد که خاطره انگیزترین آنها ۲ گل مقابل تیم ملی انگلستان بود. در همان دوران او در باشگاه بوکاجونیورز، بارسلونا و سپس ناپولی ایتالیا درخشید. ۷ سال در لیگ ایتالیا حضور داشت که او را تبدیل به سمبل شهر ناپل کرد. سابقه فوتبال مارادونا با مواد مخدر آلوده شد که بر اساس اعترافاتش اولین بار در دورانی که عضو بارسا بود یک دختر در داخل اتومبیل او را با کوکائین آشنا کرد. از سال ۱۹۹۴ و بعد از آنکه نتیجه آزمایش دوپینگ اش در جام جهانی آمریکا ثبت شد از بازی در جام جهانی محروم گشت و در سال ۲۰۰۱ هم فوتبال حرفه ای را کنار گذاشت.

● ادسون آرانتس دوناسیمنتو (پله)

برترین بازیکن قرن «سلطان پله» در دنیای فوتبال این ۲ کلمه کافیست که بدانیم از چه کسی حرف می زنیم. ادسون آرانتس دوناسیمنتو معروف به پله. پله که در سال ۱۹۴۰ به دنیا آمد، از زمان بازی درخشانش در جام جهانی ۱۹۵۸ در سوئد و در حالی که فقط ۱۷ سال داشت تا بازنشستگی اش در سال ۱۹۷۷ همیشه به عنوان نابغه زمین فوتبال مطرح بوده است. رکورد او که ۱۲۸۱ گل در ۱۳۶۳ بازی و ۹۲ بار بازی با پیراهن تیم ملی برزیل است هنوز پابرجاست.

انتخابش به عنوان بازیکن برزیلی بهترین تیم همه دوران در سال ۱۹۷۰ نقطه اوج دوران فعالیت ورزشی اش بود. در آن زمان سلطان فقط ۳۰ سال داشت. اولین بازی اش را در سپتامبر ۱۹۵۶ و زمانی که ۱۵ سال داشت در تیم سانتوز و مقابل کورینتیانس انجام داد. عملکردش در تمام سال های پس از آن باعث شد تا همراه تیم ملی برزیل در سال ۱۹۵۸ به سوئد برود و برای نخستین بار جام جهانی را به خانه ببرد. با این حال او ۱۳ سال انتظار کشید تا به افتخارات بیشتری دست یافت. در جام جهانی شیلی ۱۹۶۲ و انگلستان ۱۹۶۶ پله به خاطر آسیب دیدگی بازی ها را از جایگاه تماشاگران دید. پله در سال ۱۹۷۴ خود را بازنشست کرد اما یک سال بعد به میدان بازگشت تا در تیم کاسموس آمریکا بازی کند و سرانجام در سال ۱۹۷۷ تصمیم گرفت کفش هایش را بیاویزد.

● یوهان کرایف

همگان بر این عقیده اند که فوتبال نارنجی پوشان هلند با انقلابی که در تیم آژاکس آمستردام صورت گرفت روی نقشه فوتبال آمد و آتش این انقلاب را ستاره ای به نام یوهان کرایف شعله ور کرد. او در سال ۱۹۷۴ در محلی نزدیک به استادیوم آژاکس به دنیا آمد و در ۱۰ سالگی به تیم نوجوانان باشگاه آمستردام پیوست. در ۱۷ سالگی اولین بازی اش را در تیم اول آژاکس انجام داد و در همان بازی هم گل زد. کرایف در سال ۱۹۶۶ به تیم ملی هلند راه یافت و در سال ۱۹۷۱ اولین جایزه از ۳ جایزه بهترین فوتبالیست سال اروپا را از آن خود کرد. در سال ۱۹۷۳ با بارسلونا قرارداد امضا کرد و یک سال بعد در رساندن هلند به فینال جام جهانی ۱۹۷۴ نقش مهمی ایفا کرد. با وجود شکست ۲ بر یک مقابل آلمان، فوتبال بی نقص تیم هلند توجه جهانیان را جلب کرد و کرایف به عنوان نیروی محرکه این سبک خاص از بازی فوتبال شناخته شد. او در سال ۱۹۸۴ با فاینورد روتردام به پایان فوتبال خود رسید. کرایف بعدها به عنوان مربی به تیم آژاکس بازگشت و این تیم را به فینال «رکوپا» در سال ۱۹۸۷ رساند. وقتی قراردادش با آژاکس به اتمام رسید نتوانست مقابل پیشنهاد بارسلونا مقاومت کند و مربیگری این تیم آبی واناری پوش را به عهده گرفت و در سال ۱۹۹۲ غول های کاتالان را به نخستین جام اروپایی خودشان رساند. او هنوز هم نقش مهمی در مسیر اصلی و نوع تفکر بازی بارسا دارد.

● لئو یاشین

دروازه بان افسانه ای روسیه در طول دوران فعالیت خود توانست جایگاه شماره یک ها را به اوج برساند.لئویاشین در سال ۱۹۲۹ به دنیا آمد و در ۱۳ سالگی، هنگامی که در مسکو کارگر یک کارخانه بود به تمرین با تیم دینامومسکو پرداخت و این تنها باشگاهی شد که او در عمرش عضو آن بود و ۲۲ فصل پیاپی را در این تیم بازی کرد. او زمانی به خاطر ذخیره نشینی تصمیم گرفت به ورزش هاکی روی یخ روی بیاورد اما این اتفاق نیفتاد و در عوض او به خاطر نجات دروازه تیمش در هر بازی لقب پلنگ سیاه یا عنکبوت سیاه را به خود اختصاص داد. یاشین اولین دروازه بانی بود که محوطه جریمه را از آن خود کرد و روحیه استثنایی اش را با شجاعت بی مثال برای اینکه روی پای مهاجمان شیرجه برود در هم آمیخت. این سنگربان روسی که در سال های ،۱۹۵۸ ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ دروازه بان تیم ملی شوروی سابق بود قبل از هر بازی با کشیدن یک سیگار خود را آماده بازی می کرد. او ۱۵۰ پنالتی گرفت و در ۲۷۰ بازی گل نخورد. هنوز هیچ دروازه بانی نتوانسته هیچ یک از این رکوردها را بشکند. در سال ۱۹۶۳ بازیکن سال اروپا شد و تنها دروازه بانی بود که به این افتخار دست یافت. یاشین در ۲۰ مارس ۱۹۹۰ به علت مشکلات بعد از عمل جراحی درگذشت.