ستاره هایی که استعدادشان را بر باد دادند

ستاره برخی از استعدادهای جهان فوتبال خیلی زود افول می کند اما ستاره بعضی دیگر حتی تا ۴۰ سالگی هم می درخشد این سوال به ذهن می رسد که چرا بعضی از ستارگان خیلی زود مسیر فوتبالی آنها تمام می شود این سوال می تواند پاسخ های زیادی داشته باشد

ستاره برخی از استعدادهای جهان فوتبال خیلی زود افول می‌کند اما ستاره بعضی دیگر حتی تا ۴۰ سالگی هم می‌درخشد. این سوال به ذهن می‌رسد که چرا بعضی از ستارگان خیلی زود مسیر فوتبالی آنها تمام می‌شود؟ این سوال می‌تواند پاسخ‌های زیادی داشته باشد. بعضی از بازیکنان نظم و دیسیپلین ورزشی را رعایت نمی‌کنند. برخی در گرداب مواد نیروزا فرو می‌روند و سرانجام تعدادی را هم پول به نابودی می‌کشاند. در همه این حالت‌ها یک نقطه مشترک وجود دارد و آن «حماقت» است که انواع گوناگونی دارد و همه جنبه‌های زندگی یک فرد را دربرمی‌گیرد و او را به نیستی و تباهی می‌کشاند. «یورو اسپورت» در گزارشی از ستاره های فوتبال نوشت که بدون حماقت به جایگاهی شایسته‌تر از آنچه به آن دست یافتند، می‌رسیدند.

● پل گاسکویین

یکی از ستاره‌های تیم ملی فوتبال انگلیس در دهه «۹۰» بود که سهم بسزایی در صعود این تیم به نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۹۰ داشت. او چنانچه قدر خود را می‌دانست می‌توانست در بهترین تیم‌های باشگاهی جهان بازی کند.

کشیده شدن گاسکویین به مصرف مشروبات الکلی در سال ۱۹۹۸ او را از فهرست «سه‌شیرها» در جام‌جهانی ۹۸ دور کرد. این هافبک جنگنده در سال ۲۰۰۴ برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد. او الان هم از مصرف زیاد مشروبات الکلی رنج می‌برد.

● اریک کانتونا

«سلطان» واژه‌یی که تماشاگران شیاطین سرخ برای خطاب قرار دادن ستاره فرانسوی خود به کار می‌بردند. او از بهترین بازیکنان جهان در دهه ۹۰ بود. از کانتونا رفتارهای عجیبی سر می‌زد تا جایی که یک بار تماشاگری را در جریان بازی زیر لگد گرفت و مدتی محروم شد. او همچنین با فدراسیون فوتبال فرانسه به مشکل برخورد و از سال ۱۹۹۵ دیگر برای این تیم به میدان نرفت. کانتونا به یک باره در تصمیمی عجیب در حالی که ۳۱ سال بیشتر سن نداشت، از مستطیل سبز خداحافظی کرد. چه بسا این ستاره فرانسوی الان از تصمیم عجولانه خود پشیمان باشد.

● رونالدینیو

جادوگر برزیلی که در آغاز هزاره سوم بارسلونا را به دوران اوج برگرداند و دو بار به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شد. رونالدینیو می‌توانست سال‌های سال به درخشش خود با پیراهن آبی‌- اناری‌ها ادامه دهد اما علاقه زیاد او به ‌میهمانی‌های شبانه باعث شد در حالی که تنها ۳۰ سال سن بیشتر نداشت افت کند و در نهایت از بارسلونا کنار گذاشته شود و به میلان برود. رونالدینیو عاشق شب‌زنده‌داری بود. او در میلان هم دوام نیاورد و به فوتبال کشورش برگشت تا سال‌های آخر بازیگریش را در آنجا دنبال کند.

● ماریو بالوتلی

اگر بگوییم سوپر ماریو با استعدادی که دارد می‌تواند لیونل مسی و کریستیانو رونالدو را پشت سر گذارد و به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شود، بزرگنمایی نکرده‌ایم ولی حماقت‌ و کارهای عجیب این مهاجم سیاه چرده تمامی ندارد و همین مساله باعث شده تا بیشتر از اینکه در زمین فوتبال باشد در سکوها حضور داشته باشد.

ژوزه مورینیو که سابقه کار با بالوتلی را دارد قصه جالبی را درباره او نقل می‌کند. او می‌گوید: اینتر از نبود مهاجم رنج می‌برد. تنها مهاجمی که در اختیار داشتیم ماریو بالوتلی بود. او در دیداری کارت زرد اول خود را در نیمه اول دریافت کرد.

در ۱۴ دقیقه‌ از ۱۵ دقیقه‌ وقت استراحت در رختکن با بالوتلی صحبت کردم و به او نسبت به دریافت کارت زرد دوم هشدار دادم، چرا که مهاجم دیگری نداشتیم و نمی‌خواستم تیمم ۱۰ نفره شود اما ماریو به محض اینکه بازی شروع شد کارت زرد دوم خود را دریافت که از بازی اخراج شد!بالوتلی در منچسترسیتی حاشیه‌های زیادی داشت. آتش زدن منزل، درگیری با روبرتو مانچینی، کشیدن سیگار و قلیان و درگیری با داوران و بازیکنان تنها بخشی از حاشیه‌های تمام‌نشدنی آقای حاشیه است. بدون شک اگر جایزه‌یی به احمق‌ترین بازیکن جهان داده می‌شد بالوتلی برازنده‌ترین فرد بود.

● ساموئل اتوئو

اتوئو سال‌های خوبی را با بارسلونا و اینتر پشت سر گذاشت و موفق شد با این دو تیم سه بار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کند. انگار این مهاجم کامرونی با این سه جام اشباع شده بود؛ چرا که تصمیم گرفت با پیشنهاد سرسام‌آور باشگاه آنژی‌ ماخاچ‌کالا روسیه موافقت کند و نشان دهد که پول را به ادامه فوتبال حرفه‌یی ترجیح می‌دهد. بعد از آنکه باشگاه آنژی ماخاچ‌کالا روسیه ورشکست شد، اتوئو مجبور شد از این تیم جدا شود و به چلسی بپیوندد.

او در روسیه دو سال ناامیدکننده را پشت سر گذاشت؛ دو سالی که باعث افت فوتبالی او شد. او الان در چلسی هم نیمکت‌نشین است و کمتر به بازی گرفته می‌شود. این نشان می‌دهد که تصمیم اتوئو در پیوستن به آنژی ماخاچ‌کالا حماقتی بیش نبود.

● آنتونیو کاسانو

می‌توانست سال‌های سال بهترین بازیکن فوتبال ایتالیا باشد. او در سال ۲۰۰۶ افتخار پوشیدن پیراهن رئال‌مادرید را به دست آورد. در آن زمان ستاره‌های زیادی همچون رونالدو و زیدان و بکام در رئال‌مادرید بازی می‌کردند. کاسانو پس از پانوچی گران‌ترین بازیکن ایتالیایی تاریخ رئال‌مادرید به شمار می‌آید اما در رئال‌مادرید هرگز نتوانست انتظارات را برآورده کند. او در رختکن با فابیو کاپلو، سرمربی ایتالیایی کهکشانی‌ها درگیری لفظی پیدا کرد و همین مساله باعث شد تا نیمکت‌نشین شود. کاسانو پس از تجربه تلخ رئال‌مادرید به ایتالیا برگشت تا برای سامپدوریا و بعد از آن میلان به میدان رود. او در ادامه به اینتر رفت و الان هم برای پارما بازی می‌کند. او در سال ۲۰۰۳ برای نخستین‌بار به تیم ملی فوتبال ایتالیا دعوت شد اما تا الان تنها ۳۵ بار برای آتزوری به میدان رفته است. اختلاف او با مربیان مختلف باعث شده تا کمتر به او فرصت بازی برسد. این بازیکن ۳۱ ساله بارها اعتراف کرده که بعضی از رفتارهای او اشتباه بوده است و می‌توانست به جایگاهی بهتر از آنچه به آن رسیده، دست یابد.