۵۰ مربی برتر تاریخ فوتبال

بدون شک مربیان بیشترین تأثیر را در کسب موفقیت و ناکامی تیم ها دارند به طوری که با کوچکترین ناکامی سبب اصلی آن مربیان شناخته می شوند

بدون شک مربیان بیشترین تأثیر را در کسب موفقیت و ناکامی تیم ها دارند. به طوری که با کوچکترین ناکامی سبب اصلی آن مربیان شناخته می شوند. با این وجود مربیان بزرگی نیز وجود داشته که توانسته اند تحولات عظیمی را در تیم ایجاد کنند. روزنامه «تایمز» چاپ لندن در مطلبی به معرفی ۵۰ مربی برتر پرداخته که در ادامه می خوانید:

۵۰) هانس وایس وایلر

حضور او در بروسیا مونشن گلادباخ تحولی عظیم ایجاد کرد به طوری که نام این باشگاه تقریباً برای همیشه در اذهان باقی ماند. حضور او در باشگاه سبب شد این تیم به عنوان مدعی بوندس لیگا مطرح شود. در زمان حضور او در باشگاه « برتی فوگتس» و«گونترنتزر» به دنیای فوتبال معرفی شدند.

۴۹) جس کارور

وی در ۱۹۵۰ که در یوونتوس حضور داشت توانست قهرمان شود. وی علاوه بر یوونتوس هدایت تیم ملی هلند و میلوال انگلستان را نیز برعهده داشت. «برایان گلنویل» فوتبال نویس سرشناس انگلیسی درباره او گفت اگر او در تیم ملی حضور داشت می توانست تغییرات زیادی را در تیم ملی ایجاد کند.

۴۸) آلبرت باتو

به گمان بسیاری «باتو» بالاتر از «گای رو» قرار می گیرد. دلیل این امر نیز مشخص شده است او در سال های ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ توانست با رمس و سنت اتی ین به قهرمانی باشگاه های فرانسه دست پیدا کند. وی همچنین با رمس توانست تا فینال رقابت های اروپایی بالا بیاید.

۴۷) کارلوس بیانکی

وی ۵ دوره به عنوان مربی سال آمریکای جنوبی برگزیده شد. وی همچنین در دوران حضور در بوکا جونیورز به عنوان موفق ترین مربی شناخته شد. وی در اروپا نتوانست عملکردی مثبت همچون زمان حضور در آمریکای جنوبی داشته باشد. وی در فرانسه، اسپانیا و ایتالیا نیز تجربه مربیگری دارد.

۴۶) اسون گوران اریکسون

این مربی سوئدی در ایتالیا، پرتغال و سوئد کارنامه خوبی در زمینه مربیگری دارد. وی در رده باشگاهی توانست تیم های تحت هدایتش را تا دیدار فینال بالا بیاورد. وی به دنبال آن است که در منچسترسیتی نیز بتواند این موفقیت ها را تکرار کند.

۴۵) دان روی

بسیاری بر این باورند که او مربی نیست که بتواند در رده ملی موفق باشد با این وجود او توانست در لیدز عملکردی خوب و فراموش نشدنی از خود بر جای بگذارد و لیدز را به عنوان تیمی مدعی در دهه ۷۰ معرفی کند.

۴۴) کارلو آنچلوتی

«سر آلکس فرگوسن» به سبب حضور او در ۱۹۶۹ نتوانست عنوان قهرمانی را در رقابت های اروپایی به دست آورد. «آنچلوتی» در میلان یک افتخار است که توانسته با میلان ۲ عنوان قهرمانی در لالیگا را به دست آورد. اما بازی در استانبول مقابل لیورپول نقطه ای تاریک در کارنامه او محسوب می شود.

۴۳) کارلوس آلبرتو پریه را

مردم در برزیل علاقه زیادی به او دارند. آنها با وی توانسته اند در جام جهانی ۱۹۹۴ آلمان عنوان قهرمانی را به دست آورند. وی مربی بود که توانست ۴ کشور مختلف را در ۵ دوره جام جهانی هدایت کند.

۴۲) اتوری هاگل

وی در رقابت های یورو ۲۰۰۴ توانست یونان را به مقام قهرمانی برساند. وی در وردربرمن عملکردی مثبت داشت او بازیکن خوبی بود که می توانست به راحتی با هر شرایطی به خوبی هماهنگ شود.

۴۱) جورج رینور

او مربی انگلیسی بود که توانست سوئد را به جام جهانی ۱۹۵۸ بیاورد. وی مربی بود که در ومبلی تیم انگلستان را شکست داد.

۴۰) ادو لاتک

وی مربی بود که توانایی های بالایی داشت. این مربی آلمانی یک سال پس از آنکه با بایرن مونیخ قهرمانی در اروپا را به دست آورد از باشگاه اخراج شد. در مدت حضورش در بایرن مونیخ وی ۳ دوره متوالی قهرمانی در بوندس لیگا را به دست آورد. وی پس از آن و در سال ۱۹۸۳ مجدداً هدایت این تیم آلمانی را به عهده گرفت و توانست افتخارات گذشته را مجدداً تکرار کند.

۳۹) بیل نیکلسون

وی در نخستین حضورش در تاتنهام توانست ۱۰ بر ۴ اورتون را مغلوب کند. بسیاری این را سرآغاز تحول در باشگاه قلمداد کردند. تاتنهام نخستین باشگاه انگلیسی بوده که توانست در سطح اروپا افتخارآفرینی کند. حضور« مارتین یول» نیز باعث شد که دوران اوج باشگاه به فراموشی سپرده شود.

۳۸) سپ هربرگر

وی هنگامی که هدایت تیم ملی آلمان را بر عهده داشت، زمانی بود که آلمان از جنگ به تازگی رهایی یافته بود. وی توانست تغییرات اساسی در تیم ایجاد کند. وی سخنان زیادی گفته از این جمله می توان به « اگر به سمت دروازه شوت نزنید، نتیجه نخواهید گرفت» اشاره کرد.

۳۷) کارل راپان

وی که هدایت سوئیس را بر عهده داشته در طول بازی از شیوه های مختلفی استفاده می کرد و با این شیوه توانست نتایج خوبی نیز کسب کند.

۳۶) لوئیز ون گال

او اعتماد به نفس فوق العاده ای داشت و این باعث شد که در آژاکس نتایج خوبی نیز کسب کند با این وجود وی در بارسلونا نتوانست نتایج خوبی کسب کند. وی پس از آن نیز نتوانست با هلند به جام جهانی ۲۰۰۲ برسد.

۳۵) سربابی رابسون

بابی بدون شک یکی از بهترین ها و تأثیرگذارترین مربیان در انگلستان بوده است. وی در ۱۳ سال حضورش در ایپسویچ توانسته حضوری موفق داشته باشد.

۳۴) هلموت شون

وی در مدت حضور در تیم آلمان در سال ۱۹۶۶ توانست در دور دوم باشد، در۱۹۷۰ به مکان سوم دست پیدا کرد، در سال ۱۹۷۲ در رقابت های اروپایی قهرمان شد، در ۱۹۷۴ قهرمان اروپا شد. این افتخارات بالاتر از تمام افتخارات انگلستان است.

۳۳) رافائل بنیتز

وی در والنسیا عملکرد قابل توجهی نداشت و در لیورپول نیز تاکنوننتوانسته عنوان قهرمانی در لیگ برتر را کسب کند. با این وجود در سطح اروپا توانسته با لیورپول به عنوان قهرمانی و نایب قهرمانی دست پیدا کند.

۳۲) والری لوبانوفسکی

وی در شوروی سابق مربی مطرح بود و در دیناموکیف در سال های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ عملکردی بسیار خوب داشت. وی در سطح ملی نیز توانست در رقابت های یورو ۸۸ با شوروی به مقام قهرمانی دست پیدا کند.

۳۱) اوتمار هیتزفلد

وی در مدت حضورش در بایرن مونیخ توانست به عناوین مختلفی چه در آلمان و چه در اروپا دست پیدا کند. وی از « سرآلکس» در رقابت های مختلف شکست های زیادی خورد با این وجود چیزی از ارزش های این مربی کم نشد.

۳۰) کارلوس بیلاردو

وی هنگامی که هدایت تیم ملی آرژانتین را بر عهده داشت به کمک مارادونا توانست نتایج خوبی کسب کند.

۲۹) گاس هیدینک

وی از تأسیس آیندهوون در این باشگاه حضور داشته و در سال ۱۹۸۸ که توانست عناوین مهمی را کسب کند به عنوان پرافتخارترین و محبوب ترین مربی باشگاه برگزیده شد. وی پس از آن درکره جنوبی و استرالیا نیز هدایت تیم های ملی را برعهده داشت.

۲۸) جیووانی تراپاتونی

او ۷ بار قهرمان سری A شده است، با بایرن مونیخ قهرمان بوندس لیگا شد. او در ایتالیا چهره ای محبوب است و در یوونتوس نیز به خوبی هدایت این تیم را انجام می داد.

۲۷) امه ژاکه

وی جزو محبوب ترین مربیان فرانسه است. با این وجود در سال ۱۹۹۸ انتقادات زیادی از او شد و او مجبور به کناره گیری شد.

۲۶) نرئو روکو

او ۲ بار در سال های دهه ۶۰ توانست عنوان قهرمانی رقابت های اروپا را با میلان به دست آورد. او مربی بود که توانست از سیستم جدیدی به نام «کاتاناچیو» استفاده کند.

۲۵) تله سانتانا

سانتانا در رقابت های جام جهانی ۱۹۸۲ با برزیل نتوانست عنوان قهرمانی را به دست آورد. بسیاری این را سرآغاز شکست او می پنداشتند اما شکست برای وی معنی نداشت. «تله» در جام جهانی ۱۹۹۴ عملکرد مثبت و فراموش نشدنی از خود بر جای گذاشت.

۲۴) سر الف رمزی

نقطه اوج درکارنامه مربیگری او قهرمانی انگلستان در جام جهانی ۱۹۹۶ است که به میزبانی بریتانیا برگزار شد. وی پس از آن در رده ملی نتوانست همچون سال ۱۹۶۶ موفق باشد و در رده باشگاهی نیز بسیار ضعیف تر از حد انتظار ظاهر شد.

۲۳) انزو بیرزوت

بسیاری برزیل را قهرمان جام جهانی ۱۹۸۲ می دانستند اما «بیرزوت» توانست ایتالیا را قهرمان این دوره جام جهانی نماید. وی این جام را در حالی به ایتالیا تقدیم کرد که اسپانیا میزبان بود و این مهمترین انگیزه برای ایتالیا، رقیب اسپانیا بود.

۲۲) سزار لوئیز منوتی

بهترین نقطه در کارنامه این مربی، قهرمانی آرژانتین در جام جهانی است. آرژانتین در سال ۱۹۷۸ میزبان بود. او در بارسلونا به سبب افزایش سطح انتظارات نتوانست عملکرد شایسته ای در رده باشگاهی از خود برجای بگذارد.

۲۱) فابیو کاپلو

دن فابیو در بسیاری از نقاط اروپا مربیگری کرده است که آخرین آن به رئال مادرید بر می گردد. «دن» توانست رئال را پس از چند سال ناکامی صاحب عنوان قهرمانی لالیگا نماید. او در مدت حضورش در میلان افتخارات زیادی را با این تیم کسب کرد و هماهنگی تیمی را تقویت نمود. کاپلو پس از کسب عنوان قهرمانی با یوونتوس و به دلیل رسوایی های این تیم در فوتبال ایتالیا به اسپانیا آمد. او سابقه مربیگری در تیم های ملی را ندارد.

۲۰) فرانتس بکن باوئر

فرانتس در بایرن مونیخ و المپیک مارسی عملکرد خوب و شایسته ای از خود برجای گذاشت اما در تیم ملی آلمان سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ در فینال شکست خورد. با این وجود بسیاری او را «قیصر» فوتبال می دانند.

۱۹) ویسنته دل بوسکه

ویسنته در سال هایی که هدایت رئال مادرید را برعهده داشت، افتخارات خوبی را کسب کرد. قوهای سفید با حضور وی ۲ عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به دست آوردند.رئال در زمان حضور او تیم قدرتمند وشکست ناپذیری بود اما پس از چندی سران باشگاه نیز او را از کار برکنار کردند.

۱۸) لوئیز فیلیپه اسکولاری

«فیل بزرگ» در سال ۲۰۰۱ به مربیگری تیم ملی برزیل انتخاب شد و کنار این تیم بازی های خوبی به نمایش گذاشت. برزیل در جام جهانی ۲۰۰۲ با هدایت «فیل بزرگ» قهرمان جهان شد. پس از آن به پرتغال آمد و هدایت این تیم را بر عهده گرفت. اسکولاری با برزیل قهرمان دنیا شد و همراه پرتغال رده چهارم را کسب کرد.

۱۷) مارچلو لیپی

سرآلکس درباره مارچلو گفت: «او مربی است که می تواند در یک نیمه کل تیم را متحول کند و تیم جدیدی را روانه میدان کند. این مربی ایتالیایی در مدت حضور در یوونتوس تغییرات اساسی ایجاد کرد. بهترین عملکرد لیپی در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بود که توانست لاجوردی پوشان را به مقام قهرمانی هجدهمین جام برساند.

۱۶) خوزه مورینیو

خوزه مربی تاکتیکی و با انگیزه است که می داند از چه بازیکنی چه چیزی بخواهد. وی در زمان حضور در پورتو توانست به قهرمانی های متعددی دست پیدا کند.

خوزه در نخستین فصل حضورش در استمفوردبریج عنوان قهرمانی لیگ برتر را کسب کرد و پس از آن مجدداً این عنوان را برای آبی پوشان لندنی به ارمغان آورد اما تاکنون نتوانسته با وجود سرمایه های فراوان «رومن آبراموویچ» قهرمانی در لیگ قهرمانان را برای چلسی به دست بیاورد.

۱۵) یوهان کرایف

او پرسابقه ترین مربی تاریخ باشگاه بارسلونا بود که توانست آبی و اناری ها را به قهرمانی های متعدد در اسپانیا و اروپا برساند. وی در مدت حضورش ۲ بار عمل جراحی قلب انجام داد. یوهان با وجود فاصله گرفتن از فوتبال هنوز تأثیرگذارترین فرد در باشگاه است.

۱۴) ماریو زاگالو

زاگالو جزو پرافتخارترین مربیان تیم ملی برزیل است. وی با بزرگان فوتبال برزیل نظیر پله، جرزینیو و ریوه لینو کار کرده است. او در اظهار نظری اعلام کرده دوست داشت با رونالدو و رونالدینیو نیز دورانی را در تیم ملی سپری می کرد. هرچند رونالدو در تیم ملی ۱۹۹۸ حضور داشت اما نمایش ضعیفی داشت و برزیل نایب قهرمان شد.

۱۳) هلینو هررا

این مربی فرانسوی - آرژانتینی یکه تاز میادین فوتبال در دهه ۶۰ بود. او مرد محبوب سن سیرو محسوب می شد و در مدت حضورش توانست افتخارات زیادی را با اینتر کسب کند. هررا نظم، ترتیب و دیسیپلین خاصی در تیم حاکم کرد. وی با آبی ومشکی ها ۲ بار عنوان قهرمانی رقابت های اروپا را به دست آورد.

۱۲) جک استین

بسیاری او را مربی تمام نشدنی می دانند. وی در تیم ملی انگلستان یک سال پس از قهرمانی در جام جهانی حضور یافت و توانست نتایج مثبتی نیز کسب کند. او در ۴۵ روزی که در لیدز مربیگری کرد، مربی تمام نشدنی لقب گرفت.

۱۱) آریگو ساچی

ساچی پیش از آنکه مربیگری میلان را برعهده بگیرد، کفش فروش بوده است. او هنگامی که به میلان آمد، روحیه و انگیزه تیمی را به شدت تقویت کرد. در زمان حضور ساچی در میلان، فرانکو باره سی، فان باستن، فرانک ریکارد و گولیت در باشگاه حضور داشتند. ساچی توانست از این اسطوره های فوتبال به خوبی بازی بگیرد.

۱۰) آرسن ونگر

بدون شک حضور آرسن ونگر در آرسنال تحولات عظیمی را سبب شده است. حضور طولانی مدت این مربی فرانسوی در جمع توپچی های لندنی باعث شد این تیم بتواند عناوین مختلف و با افتخاری در سطح انگلستان و اروپا کسب کند. توجه ویژه او به تیم های پایه باعث شد آرسنال یک شبه به پیشرفت عظیمی دست پیدا کند.

۹) میگوئل مونوز

در زمان حضور او در برنابئو، رئال تحولات بی شماری را شاهد بود. در آن زمان دی استفانو و پوشکاش در باشگاه حضور داشتند. وی توانست ۹ عنوان قهرمانی لالیگا و قهرمانی در رقابت های اروپایی در سال ۱۹۶۶ را کسب کند.

۸) بلا گاتمن

خوزه مورینیو او را یک نابغه فوتبال می داند. گاتمن در بنفیکا یک مربی تمام عیار و فوق العاده بود که عملکرد فراموش نشدنی از خود بر جای گذاشت.

۷) برایان کلاف

برایان مربی بی نظیری بود. وی توانست دربی کانتی را به لیگ قهرمانی بیاورد و ناتینگهام فارست را به یک باشگاه مطرح در سطح اروپا تبدیل کند. او تنها در انگلستان مربیگری کرد و با وجود شایستگی های فراوان خارج از انگلستان هدایت هیچ تیمی را برعهده نگرفت.

۶) باب پیسلی

باب توانست ۳ مدال قهرمانی رقابت های اروپایی را کسب کند. با این وجود لقب شوالیه را کسب نکرد. وی عملکرد فوق العاده ای در سطح باشگاهی داشت.

۵) بیل شانکلی

او مربی بود که در هر باشگاهی یک سازماندهی تیمی شکل می داد. «شانکلی» نقش فراموش نشدنی در موفقیت های آینده لیورپول داشت.

۴) سرآلکس فرگوسن

این مربی اسکاتلندی در دوران معاصر شیاطین سرخ نقش بی بدیلی دارد. کارنامه موفق او در اولدترافورد گویای همه چیز است. موفقیت های بی شمار او باعث شد منچستریونایتد در جمع باشگاه های مطرح جهان حضور داشته باشد.

۳) ارنست هاپل

مربی کم حرف که تنها نتیجه برای او ملاک عمل بود. هاپل هدایت هلند را در سال ۱۹۷۸ برعهده داشت. وی در فاینورد و هامبورگ نیز نتوانست همچون زمان حضور در هلند کارنامه ای موفق از خود برجای بگذارد.

۲) سرمت بازبی

سرمت در سال ۱۹۶۴ در اولدترافورد حضور داشت. او توانست تیم قدرتمندی را در آن سال ها تشکیل دهد و پس از او فرگوسن افتخارآفرین شد. مهمترین نقطه قوت در کارنامه او قهرمانی در سال ۱۹۶۸ است.

۱) رینوس میشل

این مربی هلندی در سال ۲۰۰۵ درگذشت. او در سال ۱۹۹۹ از سوی فیفا به عنوان مربی برگزیده قرن انتخاب شد. رینوس در آژاکس بارها به مقام قهرمانی در هلند و اروپا دست یافت و در مدت حضور در بارسلونا افتخارات زیادی کسب کرد. اوحتی می توانست در جام جهانی ۱۹۷۴ نیز قهرمان شود.